Minister Plasterk: ‘Study abroad creates more tolerant students’

The International Ambition Event, kicked-off by Minister Plasterk last Saturday in the Educatorium at De Uithof, was attended by large numbers of students keen to explore opportunities across the borders of their own home countries.

Students willing to broaden their horizons are given the chance to 'shop' to their heart's content in the Alfa, Beta, and Gamma halls of the Educatorium, empty of exam tables for the occasion. They are slouched on bean bags or saunter past information stands of student societies, universities and international organisations. Whilst on one side of the hall a speed-date session with representatives of multinationals is taking place, the other side is the venue for a ‘silent disco’.

Soon the Educatorium turns into a crowded but pleasant chaos, partly thanks to four hundred international guests of the Erasmus Student Network (ESN). The International Ambition Event is part of the Annual General Meeting (AGM), this year hosted by ESN Utrecht. The AGM for all sections from all ESN countries is a very festive one this year, as the ESN is celebrating its twentieth anniversary. It is therefore the ESN members in particular, whom Ronald Plasterk, Minister of Education, Culture and Science, addresses during his opening speech.

“You do an important job”, he says proudly. “In this time of global crisis, it is even more important to be part of the international community.” In the Netherlands, international students exchange is highly valued, he explains. Still, he believes that the number of students choosing to study abroad for a period of their studies is insufficient. “We really have to encourage student mobility. During Erasmus' time (whom ESN is named after, eds) it was perfectly normal to spend part of your studies abroad.” Plasterk believes in an academic environment within Europe, that provides the space for this type of important opportunity. “Together with fellow-Minsters of Education in Europe, we work hard to achieve this.” The Minister speaks from his own experience. He spent time in London as an exchange student and through this believes he became a more 'global citizen'. He recommends the experience to everyone, as it increases tolerance all around. According to the Minister, “When you have lived and made friends in another country, you learn to shed your biases against foreign cultures and religions.”

Back to the international ‘shopping mall’. All ESN countries are represented in the ‘Internationalise your life lounge' in the Gamma hall. Kvetka (24) and Kristina (23) stand proudly in front of a sign that says ‘Slovakia’. As board of their ESN section, they take the opportunity to promote their Slovakian universities as interesting exchange locations. Unfortunately, it is really only their international colleagues who come for a talk while the brochures remain untouched. Spanish Gavier (27) from Murcia is also busy networking. He has developed a social network site a la Facebook aimed at Erasmus students and now hopes to enthuse his international colleagues to use it.

Even though the ESN board members seem to dominate the Event, other student societies like Aisec, Sife, Aegee and Sib have also set up their stands. Besides this, there are lectures on groundbreaking activities of international student organisations and speed-date sessions with international students. Most importantly, of course, it gives enough food for thought on a possible career after graduation.

Mitra Nazar

Vooral voetbalvereniging Odysseus ’91 en hockeyvereniging USHC hadden hun hoop gevestigd op de nieuwe inrichting van het sportcomplex. De twee verenigingen hebben al geruime tijd noodgedwongen een ledenstop. Door de aanleg van een nieuwe Park + Ride-voorziening, waarvoor de huidige velden ten oosten van de Uppsalalaan moeten worden opgeofferd, zouden er mogelijkheden komen voor nieuwe kunstgrasvelden op een andere plaats, zo was hen in het vooruitzicht gesteld.

Maar twee weken geleden bleek dat de universiteit kunstgras te duur vindt, waardoor de verenigingen niet zullen kunnen groeien. Bovendien is er sprake van een nieuwe inrichting waarbij de voetbalvelden en een gecombineerde voetbal/rugbyveld niet naast elkaar komen te liggen. “Dat is weer slecht voor de sfeer en de sociale veiligheid”, zegt Niels Mulder, als vertegenwoordiger van de overkoepelende sportraad mede-ondertekenaar van de brief. “De verenigingen gaan er nu alleen maar op achteruit.”

Ook Olymposdirecteur Jules Vereecken zegt verbijsterd te zijn over het voorstel van de universiteit. Hij laakt de beslissing om af te zien van kunstgras, dat volgens hem overal de norm is geworden. Maar bovenal was er volgens hem al geruime tijd overeenstemming over een plan waarbij twee voetbalvelden en een gecombineerd voetbal/rugbyveld tussen de Botanische Tuinen en de Uppsalalaan waren voorzien. “Dat had als grote voordeel dat het sportcomplex dichter bij het universiteitsterrein zou komen te liggen. Nu is er plots een nieuw ontwerp, dat voor mij echt uit de lucht komt vallen.”

Directeur Vastgoed & Campusontwikkeling Dries Berendsen is verbaasd over de ophef. Hij ontkent dat er sprake is van een oud en een nieuw plan. Volgens hem zijn er op basis van een onderzoek van een landschapsarchitect en overleg met betrokkenen zoals de Botanische Tuinen, de volkstuinen, maar ook Olympos, twee plannen opgesteld. “En daarbij hebben wij een voorkeur voor de variant waarbij de meeste velden in een strook langs de snelweg liggen. Op termijn zouden we daar dan het kunstgras neer kunnen leggen. Daar hebben we nu geen geld voor. De omgeving van de Botanische Tuinen kan dan ‘groener’ blijven, in de zin dat daar geen kunstgras en lichtmasten verrijzen.”

De studentsporters hebben de moed nog niet opgegeven. In de brief vragen zij om een gesprek met collegevoorzitter Van Rooy. Ook het bestuur van Mesa Cosa, de beheersstichting van Olympos, heeft het college van bestuur om een onderhoud gevraagd.

In een commissie van de Universiteitsraad heeft collegelid Hans Amman gezegd dat er nog geen beslissing is genomen over de keuze van de sportveldlocaties.

Driehoeksnevel

Een van de vele raadselen in het heelal betreft het gewicht van zwarte gaten in snel roterende dubbelsterren. Het zwarte gat in dubbelster M33-X7 in de Driehoeksnevel, het op een na zwaarste stellaire zwarte gat dat wij kennen, heeft bijvoorbeeld een veel groter gewicht dan op grond van de standaardmodellen kan worden verklaard. Volgens de Utrechtse promovenda Selma de Mink moet de oplossing van dit raadsel gezocht worden in de mengprocessen van de gassen in dubbelsterren waarin een zwart gat en een gewone ster met hoge snelheid om elkaar heen draaien. Je zou verwachten dat een ster met een begeleider op relatief korte afstand door de zwaartekracht veel massa en dus gewicht verliest, aldus De Mink. De mengprocessen binnen snel roterende dubbelsterren zijn echter vermoedelijk van dien aard dat zij dat verhinderen. De bevindingen van De Mink worden binnenkort gepubliceerd in Astronomy & Astrophysics.

UU’ers in Jonge Akademie

Dr. Raymond van Ee (UU) en Dr. Sarah Durston (UMC) zijn twee van de vijf leden van het bestuur van de Jonge Akademie, dat op 1 april is aangetreden. De Jonge Akademie is een zelfstandig platform van jonge toponderzoekers binnen de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW). Andere leden zijn afkomstig van de Universiteit van Leiden, het Erasmus MC Rotterdam en de Technische Universiteit in Delft. ‘Jong’ zijn is altijd een vereiste: om in aanmerking te komen moet een onderzoeker minder dan tien jaar geleden zijn gepromoveerd zijn en beschikken over een brede belangstelling voor de . De Jonge Akademie organiseert interdisciplinaire wetenschappelijke bijeenkomsten, geeft haar mening over maatschappelijke en politieke thema's en wil het brede publiek enthousiasmeren voor de wetenschap.

Rooie toet

Dat mensen via de kleur van je gezicht beoordelen hoe gezond je bent, is zo gek nog niet. Onderzoekers van de Universiteit van St. Andrews in Schotland hebben geconcludeerd dat er waarheid zit in de volkswijsheid dat een roze teint voor gezond staat en een groene of bleke kleur voor ziekte. Door metingen is allereerst te zien dat de variatie van de huidskleur afhankelijk is van de hoeveelheid bloed en zuurstof in je aderen. Via kleine bloedvaatjes in de huid kan die zuurstof naar buiten komen om zo de huid te helpen met ademen. Mensen die lichamelijk fit zijn, hebben meer van dit soort vaatjes waardoor hun huid makkelijker gaat blozen dan ongezonde, oudere of rokende mensen. Volgens het team onderzoekers heeft de kleur van het bloed ook te maken met de bepaling van gezonde looks. Mensen met een extreem rood gezicht kunnen bijvoorbeeld een te donkere en dus verkeerde kleur bloed hebben. Zij hebben minder zuurstof in het bloed.

De ICT-directie van de UU bereidt een advies voor om studenten te laten overstappen op Gmail. Directeur Informatie & Communicatie Technologie Ineke Molenaars: “Solismail kent problemen met ruimte, stabiliteit en snelheid: we zijn aan verbetering toe.”

De huidige mailvoorziening van de universiteit, solismail, kent een capaciteit van 100 megabyte. Gmail biedt ruim 7 gigabyte aan. Gratis. Beleidsmedewerker van de ICT afdeling Kees van Eijden: “Als wij onze studenten een gigabyte op een andere manier moeten aanbieden kost dat ons 20 tot 30 euro per persoon per jaar. Op ongeveer 32.000 studenten gaat dat behoorlijk in de papieren lopen, en dan is de ruimte nog maar beperkt tot een gigabyte. Gmail is dus financieel erg voordelig.”

Het advies moet nog naar het college van bestuur. Ineke Molenaars: “We hopen het college al in april of mei ons plan te kunnen voorleggen. Bij goedkeuring begint de uitvoering in het laatste kwartaal van het jaar. Dan zal de nieuwe mailvoorziening door een eerste groep studenten in gebruik worden genomen.”

Het mailadres van de studenten blijft hetzelfde: @students.uu.nl. Molenaars: “Uit onderzoek blijkt dat de UU-student dit adres wil houden. Stel dat je een stageplek moet regelen via de mail, dan staat zo’n e-mailadres professioneler.”

Een klacht van de groep studenten die Gmail heeft getest, was het ontbreken van een lijst met adressen van medestudenten en docenten binnen het gmailaccount. “Er wordt nu onderzocht hoe de universitaire adressenlijst is te koppelen aan Gmail”, stelt Molenaars.

Naast de technische heeft de ICT-directie ook naar de juridische kant gekeken. Daaruit bleek dat de studenten niet verplicht kunnen worden om de googlevoorziening te gebruiken. Molenaars: “Dat komt omdat Google een commercieel bedrijf is; dat mag je studenten niet opleggen. Dus zullen we, als we van start gaan, iedere student afzonderlijk toestemming moeten vragen of ze gebruik van Gmail willen maken. Bij weigering zullen we hun een nog nader te bepalen alternatief aanbieden.”

Een bezwaar dat studenten zouden kunnen hebben, is dat Google erg nieuwsgierig is. Google zou e-mails, verstuurd van en naar Gmailaccounts, scannen, zodat zij de wensen van haar gebruikers kan achterhalen. Vervolgens kan Google heel specifiek adverteren: daar verdient het internetbedrijf haar geld mee. Probleem? Molenaars: “In het contract met Google wordt een verbod op adverteren opgenomen. De bedoeling is dat de UU-student binnen Google zich in een universitaire omgeving bevindt. Om dat te accentueren zullen we bijvoorbeeld het universitaire logo verbinden aan deze nieuwe mailvoorziening.”

Van Eijden voegt daaraan toe dat de UU altijd nog als beheerder optreedt: “Het is dus aan ons om te kijken of de student reclame krijgt of niet: het is een knopje dat de domeinbeheerder aan of uit kan zetten.”

Molenaars spreekt haar twijfel uit of Google het scannen van de mails achterwege zal laten: “Geen advertenties. Maar of dat betekent dat ze niet zullen spieken en snuffelen...” Van Eijden: “De mails zullen ongetwijfeld gescand worden, om er statistische gegevens uit te halen. Maar dat is bij andere mailvoorzieningen als Windows Live niet anders. Google committeert zich aan de Safe Harbor Rules en geeft dus geen persoonsgebonden informatie door aan derden. En zoals gezegd: wie bezwaren heeft, wordt een alternatief aangereikt.”

RvV

Te veel studenten zonder huisarts

Koen, Rob en Kees, drie masterstudenten Aardwetenschappen in de kantine van het Educatorium:

Koen: “Het is dat mijn oude huisarts overleed, anders had ik waarschijnlijk nooit een huisarts in Utrecht genomen.” Rob: “Ik studeer hier maar een jaar. Voor die korte tijd ga ik me niet bij een andere huisarts inschrijven.” Kees: “Precies, ik doe dat ook pas als ik me ergens echt ga settelen.”

Jack Muller, huisarts aan de Homeruslaan, een herkenbaar beeld?

“Jawel. Ik snap ook wel dat studenten heel veel andere dingen aan hun hoofd hebben, maar toch moeten ze hun gezondheidszaken beter regelen. Wij zien vaak dat ze te lang blijven lopen met klachten, omdat ze ‘later’ wel naar de huisarts in de woonplaats van hun ouders gaan of omdat het spreekuur van een huisarts in de buurt vol zat. Zo had ik laatst een studente met een nierbekkenontsteking, ze bleek al tijden last van haar blaas te hebben. Tegelijkertijd weten studenten niet dat ze voor een incidenteel bezoek aan een Utrechtse huisarts contant een passantentarief moeten betalen. Bovendien kunnen verzekeringsmaatschappijen declaraties voor een bezoek aan een huisarts in je woonplaats weigeren als dit niet je eigen huisarts is. Ze gaan ervan uit dat je al staat ingeschreven bij een huisarts in je eigen gemeente.”

Wisten jullie dat allemaal, Koen, Rob en Kees?

“Nee, maar we hebben ook nooit wat.”

Is dit niet de eigen verantwoordelijkheid van de student, Jack Muller?

“Nou, je kunt iemand pas op zijn eigen verantwoordelijkheid wijzen als die persoon goed geïnformeerd is. Dat is tot nu toe niet goed geregeld. De huisartsen krijgen te maken met de gevolgen daarvan. Daar komt bij dat de huisartsenposten, ook die aan de Rubenslaan, steeds zwaarder belast worden, ondermeer door mensen die in feite naar een huisarts hadden moeten stappen. Dat is een duur maatschappelijk probleem en in Utrecht-Oost geheel onnodig, want alle huisartsen hebben plaats voor nieuwe patiënten.”

Carla Kuijpers-Groensmit, directeur Studentenservice, kent u dit probleem?

“Nee, we hadden hier nog niet van gehoord tot de huisartsen naar ons toekwamen. Er zijn ook geen studenten met problemen bij ons geweest. Maar ik ben het met de huisartsen eens dat de universiteit hier in de voorlichting aan studenten aandacht aan zou moeten schenken. Daarom zullen wij op onze website de inschrijving bij een huisarts onder de aandacht brengen. Verder willen we een soort checklist opstellen voor aankomende studenten. Naast je verzekeringen en je inschrijving voor een kamer is dit ook iets om aan te denken.”

Meer info over de actie van de huisartsen in Utrecht-Oost: www.6cc.nl. Kijk welke huisarts er bij jouw in de buurt plaats heeft: www.huisartsenutrecht.nl.

Rie  (19) from Tokyo is a first-year student of Social Sciences at University College Utrecht (UCU) and has both Dutch and Japanese nationalities. Saori  (20) from Sapporo is a first-year Humanities’ student at UCU. Last year she quit her place in the European Studies programme at Connecticut University.

Saori: “I transferred to UCU as I was unhappy in Connecticut. The university was great, but I was one of only few international students and did not get to ‘fit in’. There was also too little to do around campus.”

Rie: “I chose for UCU because I decided I really wanted to get to know my father’s home-country. He comes from Noordwijk and is a flower trader, which is how he met my mother.”

Saori: “I wanted to study in an international environment. This I found at UCU. Here everyone is very open-minded and free, which I like.”

Rie: “I really enjoy the freedom over here. In Japan, I attended an international Catholic girls’ school, led by a Spanish nun. We had to wear a uniform and there was hardly any time for extra-curricular activities.”

Saori: “I also attended a girls’ school. Discipline and working hard were considered of paramount importance. We made very long days and many students even received extra coaching in the evenings.”

Rie: “The pressure to perform is very high in Japan. It really starts from the age of six. If you do not get good marks, it becomes nearly impossible to attend a good university.”

What do you miss about Japan?

Saori: “The friendliness of people. In Japan you are always welcomed with a friendly smile, even if this is not always hundred per cent sincere. It gives me a better feeling than the often moody people at the check-outs over here do.”

Rie: “I miss the food. At home we used to eat rice three times a day, and breakfast with bread therefore is quite a change. Luckily, my mother sends me proper Japanese rice, powder soup and Japanese pancakes once a month, so I still get to eat some of best food in the world!”

Frank Brugman

Met dat compromis hebben het college van bestuur en de ambtenarenbonden vorige week in het Lokaal Overleg beide hun zin gekregen zonder veel water bij de wijn te hoeven doen. Bij uitwisselbare functies was de ontslagvolgorde bij reorganisaties al enige tijd punt van discussie. Decanen en directeuren van faculteiten en diensten hadden er in toenemende mate moeite mee dat zij goede medewerkers na een reorganisatie niet altijd een nieuwe aanstelling konden geven, omdat medewerkers met een langer dienstverband voor gingen.

Weliswaar biedt de universitaire CAO in individuele gevallen de mogelijkheid om van de lifo-regel af te wijken, maar die clausule geldt alleen voor uitzonderingsgevallen en wordt dan ook zelden toegepast. Bij de leiding van de universiteit groeide echter de behoefte om decanen en directeuren ook in andere omstandigheden meer bewegingsvrijheid te geven. Die behoefte bestaat met name in gevallen waarin onderdelen zo ingrijpend vernieuwd worden, dat er van het personeel heel andere vaardigheden verlangd worden dan waarover veel zittende medewerkers beschikken.

Na uitgebreid overleg bleken de bonden bereid om in situaties waarbij sprake is van de herplaatsing van relatief grote groepen medewerkers een afwijking van de lifo-regel te accepteren. Zij stelden echter als voorwaarde dat geen enkele medewerker daarvan de dupe mag worden. Met die voorwaarde is het college vorige week akkoord gegaan. Afgesproken is dat decanen en directeuren, mits zeer goed gemotiveerd, aan het college van bestuur kunnen voorstellen om van de lifo-regel te mogen afwijken. Voor medewerkers die als gevolg daarvan niet herplaatst worden, terwijl ze daarop volgens de lifo-regel wel recht hebben, geldt een garantie voor passend werk binnen of buiten de universiteit. Van de medewerker wordt wel verwacht dat hij of zij actief mee zoekt naar nieuw werk.

Feitelijk weten de universiteiten, onderzoeksfinancier NWO en wetenschapsgenootschap KNAW het niet, maar ze hebben eendrachtig besloten om de woorden in hun voordeel uit te leggen. Die ‘tijdelijke inzet van kenniswerkers’ slaat natuurlijk op hun eigen voorstel om ontslagen onderzoekers uit het bedrijfsleven tijdelijk onderdak te verlenen binnen een publieke kennisinstelling! Want dan gaat de kennis niet verloren, schreven ze in een brief aan premier Balkenende.

Maar de regering geeft voorlopig geen sjoege. Het geld is van de ministeries van OCW en EZ, laat een voorlichter weten, maar meer informatie “dan er in de plannen staat” is nog niet voorhanden. Bekend is wel dat minister Plasterk over het algemeen minder gecharmeerd is van toegepast onderzoek. Als het onderzoek goed is, volgt de toepassing vanzelf, meent hij. Hij zal waarschijnlijk aarzelen om zomaar onderzoekers uit het bedrijfsleven te subsidiëren.

Inmiddels azen ook de hogescholen op de 280 miljoen euro uit het crisisakkoord. Zij stuurden deze week een brief naar Plasterk met de vraag om het geld te mogen inzetten voor een “betere kennisbenutting”. Er zou in Nederland nog altijd sprake zijn van een ‘kennisparadox’: Nederland heeft veel kennis in huis, maar die leidt niet tot toepassingen.

Onderzoekers voor wie geen plaats meer is in het bedrijfsleven, zouden aan de slag kunnen in de kenniskringen van het hbo Dan krijgen de lectoraten iets meer ademruimte en kunnen hogescholen de banden met het midden- en kleinbedrijf aanhalen. De tijdelijk opgevangen kenniswerkers blijven bovendien in hun “natuurlijke omgeving”: de praktijk.

Wanneer de verantwoordelijke ministeries van EZ en OCW de knoop doorhakken, is nog niet bekend.

Als reden voor dit ingrijpende besluit voert het Rebo-bestuur verschillende argumenten aan. Om te beginnen is Fiscaal Recht er niet in geslaagd om het bestuur te overtuigen van zijn financiële levensvatbaarheid. Volgens decaan Kummeling van de Rebo-faculteit verliest de faculteit op de afdeling op jaarbasis een half miljoen euro. Afgesproken was dat men uiterlijk eind 2010 kostendekkend moest kunnen draaien, maar de voor dat doel opgestelde plannen hebben het bestuur niet kunnen overtuigen. “De verdiencapaciteit van Fiscaal Recht schiet domweg tekort”, aldus Kummeling. “In het licht van de financiële problemen van de faculteit vonden wij het onverantwoord om nu niet in te grijpen

Iets anders is volgens de decaan dat de opleiding in Utrecht door relatief weinig studenten wordt gevolgd. “Men verzorgt een bachelortraject en een masterprogramma Fiscaal Recht en daarnaast de advanced master Tax Governance Programme. Op zich is het onderwijs prima, maar ook in Tilburg en Rotterdam zijn uitstekende opleidingen fiscaal recht. In het licht van de financiële problematiek betwijfelen wij of we met die opleidingen moeten blijven concurreren.” Minder positief is de decaan over het onderzoek van de groep. “Daar kan ik kort over zijn. Die is volgens recente beoordelingen onder de maat.”

Gevolg van het besluit van het Rebo-bestuur is een reorganisatie die naar verwachting eind van dit jaar van start zal gaan. Het wetenschappelijke personeel dat noodzakelijk is voor het verzorgen van het fiscale onderwijs wordt na de opheffing van de afdeling ondergebracht bij een van de andere afdelingen van Rechtsgeleerdheid. De faculteit garandeert alle studenten Fiscaal Recht dat zij hun opleiding in Utrecht kunnen voltooien. Met verschillende zusterfaculteiten zijn al verkennende gesprekken gevoerd over eventuele assistentie bij het onderwijs.

Van verschillende kanten is verontwaardigd gereageerd op het besluit. In een eerste korte reactie zegt hoogleraar Fiscaal Recht Heithuis dat zijn nog betrekkelijk jonge afdeling van de faculteit niet de kans heeft gekregen om zich waar te maken. Ook de studenten zijn niet blij met de beslissing. Studievereniging Toegevoegde Waarde heeft inmiddels een website geopend onder het motto ‘Behoud Fiscaal Recht’. De initiatiefnemers noemen de overgangsregeling voor studenten een papieren huis dat zo van tafel kan worden geveegd. ‘De docenten gaan immers begrijpelijkerwijs ook niet wachten tot ze op straat staan. Wij trekken de kwaliteit en haalbaarheid van deze toezegging dan ook sterk in twijfel.’ Op donderdag 2 april krijgen de studenten een toelichting op het besluit.

De crisis heeft erin gehakt bij ABP, dat de pensioenen voor werknemers van overheid en onderwijs beheert. Om het vermogen te herstellen, stijgen de pensioenuitkeringen de komende vier jaar niet met de lonen mee. Ze worden bevroren tot de ‘dekkingsgraad’ van het fonds weer op orde is. “Dit heeft gevolgen voor de uitkeringen aan gepensioneerden”, schrijft het ABP in een verklaring, “maar ook voor de opgebouwde pensioenaanspraken van werknemers en ex-deelnemers.”

Ook gaat de premie per 1 juli met een procent omhoog en per 1 januari 2010 met nog twee procent. Na vijf jaar kan het tarief naar verwachting weer omlaag. Voor de gemiddelde ABP-deelnemer met een salaris van 35 à 40.000 euro per jaar zou de premieverhoging maandelijks een tientje bedragen, zegt een woordvoerder van ABP. Netto komt dat neer op zes à zeven euro. Werkgevers moeten elke maand 23 euro extra premie betalen.

Volgens minister Bos stonden de werknemers achter de premiestijging, terwijl de werkgevers er tegen waren. Het onafhankelijke ABP-bestuur, waarin beide partijen zijn vertegenwoordigd, heeft de knoop doorgehakt.