Het stadsbestuur vervangt deze automatische heffing door een beoordeling per geval. Utrecht moest de regels wel versoepelen na kritiek van de rechtbank en de Raad van State.

De heffing op omzetvergunningen is bedoeld als wapen tegen huisjesmelkers. Die veranderen, zo vindt het gemeentebestuur, het karakter van sommige wijken door er grote aantallen studentenhuizen te vestigen. Vooral in Zuilen, Ondiep, Kanaleneiland, Overvecht en Hoograven klagen bewoners over deze ontwikkeling.

Een ambtelijke commissie beoordeelt vanaf nu elke aanvraag op het belang van de aanvrager, het belang voor de volkshuisvesting, de leefbaarheid in de betreffende wijk en de vraag of ouders voor hun studerende kind iets kopen. Hoeveel huiseigenaren van de versoepeling profiteren, is onduidelijk.

AD/UN

Een commissie van ambtenaren heeft het kabinet een aantal onorthodoxe bezuinigingsideeën voorgelegd. Eén daarvan behelst een verhoging van het collegegeld met 900 naar 2500 euro per jaar. Wordt een buitenlandse studie daarmee een serieuze optie?

In Vlaanderen betaal je voor de meeste bachelor- en master-opleidingen aan universiteit of hogeschool maar 540 euro collegegeld, een stuk minder dan in Nederland. Ook de huren zijn er lager. In Nederland kost een kamer op dit moment 343 euro inclusief, becijferde kamernet.nl. De huurprijs van een Vlaams ‘kot’ is gemiddeld 266 euro, al komen daar vaak nog wat extra kosten bij. Vooral Gent en Brussel zijn duur, met rond de 300 euro huur per maand. In de populaire studentensteden Antwerpen (276 euro) en Leuven betaal je minder (240 euro), in Belgisch Limburg het minst (197 euro).

In Duitsland was het universiteiten en hogescholen bij wet verboden om collegegeld te heffen. De meeste studenten betalen nog altijd niets voor hun opleiding. Alleen langstudeerders kregen een rekening gepresenteerd. Maar in 2005 haalde het Duitse constitutionele hof een streep door het landelijke verbod. Zeven van de zestien deelstaten voerden daarop collegegeld in. De hogescholen en universiteiten mogen er hooguit duizend euro per jaar vragen, behalve in Hessen, waar een maximum van 1800 euro geldt. Een politieke meerderheid wil het ‘Studiengebühr’ echter weer afschaffen. In het aan Nederland grenzende Nordrhein-Westfalen, de grootste Duitse deelstaat, mogen de instellingen zelf weten of ze collegegeld heffen. Ze doen dit vrijwel allemaal. Aan kamerhuur ben je in Duitsland gemiddeld 191 euro kwijt. In Berlijn zijn de prijzen sterk buurtgebonden, maar collegegeld hoef je daar in elk geval niet te betalen.

In Groot-Britannië ben je duurder uit dan in Nederland: je betaalt 3145 pond (3500 euro) collegegeld voor een bacheloropleiding, en minstens 3390 pond (3770 euro) voor een master. Aan het prestigieuze Oxford of Cambridge komt daar voor masterstudenten nog een zogenoemde ‘college fee’ (rond de 2000 pond, zo’n 2200 euro) bovenop. De gemiddelde huurprijs lijkt met 61 pond per week (290 euro per maand) mee te vallen, maar het populaire Londen (rond de 490 euro maand) en Oxbridge steken daar ver bovenuit.

HOP

Onder bestuurders van universiteiten bevinden zich nog altijd maar drie vrouwen (waaronder eentje in Utrecht – Yvonne van Rooy) tegenover 38 mannen. Maar aan de zestien grootste hogescholen zijn maar liefst twaalf van de 32 bestuurders van het vrouwelijke geslacht. Ze zijn zelfs in de meerderheid aan de Haagse Hogeschool, waar ze twee van de drie bestuurszetels innemen. De voorzitter is daar wel nog altijd een man.

Over veranderingen in het percentage vrouwelijke hoogleraren valt weinig te zeggen, want de laatste peildatum was 31 december 2007. Toen stond de teller op elf procent vrouwen in het hoogste academische ambt. Nieuwe statistieken worden in mei verwacht.

Onder universitair hoofddocenten was het aandeel vrouwen zeventien procent en onder de universitaire docenten dertig procent: hoe lager de functie, hoe meer vrouwen. Promovendi zijn in 42 procent van de gevallen vrouw. Dit allemaal gerekend in voltijdbanen. Aangezien vrouwen vaker in deeltijd werken, zijn er iets meer vrouwen in dienst dan het lijkt.

HOP

Al jarenlang gaan er in het hoger onderwijs meer vrouwen dan mannen studeren. Maar aan de universiteiten is de groei voorlopig tot staan gebracht: net als vorig jaar is 54 procent van de nieuwe bachelorstudenten van het vrouwelijk geslacht. Mannen domineren alleen nog in de sectoren natuur (59 procent), techniek (82 procent) en economie (67 procent). De meest ‘feminiene’ sector is gedrag & maatschappij, waar 73 procent van de nieuwe aanwas vrouw is.

Aan de hogescholen is het aandeel vrouwen opnieuw ietsje gegroeid, maar daarvoor moet je achter de komma kijken: van 53,7 naar 54,0. Afgerond was het aandeel eerstejaars vrouwen steeds 54 procent. De meest ‘vrouwelijke’ sectoren zijn gezondheidszorg, pedagogisch onderwijs en sociaal-agogisch onderwijs, terwijl het technisch onderwijs 84 procent mannen herbergt.

HOP

Het ‘aanjaagteam woningbouw’, dat onder zijn verantwoordelijkheid valt, ondersteunt gemeenten zodra ze bouwprojecten niet van de grond krijgen. Onder meer probeert het in kantoren die leeg (komen te) staan, wooneenheden te maken. ,”In onze provincie is een overschot aan kantoren, en dat groeit dit jaar nog. Maar ook zijn er te weinig woningen. Als je dan de kantoorplannen ziet voor Leidsche Rijn en het stationsgebied in Utrecht, zeg ik: daar moeten we dus wat mee.”

Van het ombouwen van oudere kantoren kunnen starters op de woningmarkt, jongeren én studenten profiteren, zegt De Jong. Onder die groepen bestaat een groot tekort aan woonruimte: “In de stad Utrecht en zijn randgemeenten bijvoorbeeld staan 15.000 studenten en jongeren op wachtlijsten. Over starters heb ik geen precieze cijfers, maar ik weet zeker dat als je voor hen 20.000 woningen bouwt, er nog een tekort is.”

Oudere kantoren zijn vaak prima geschikt om er kleinere wooneenheden in te maken, zegt De Jong. Bij het vroegere Rabobank-kantoor in Houten-centrum gebeurt dat momenteel. Het oude belastingkantoor aan de Utrechtse Gerbrandystraat is, zoals De Jong het noemt, ‘volop in bewerking’.

Bovendien ziet De Jong mogelijkheden voor de kantorenstrook tussen Rijnsweerd en De Uithof in Utrecht: “Het oude lesgebouw van de lerarenopleiding daar bijvoorbeeld staat leeg. Vlak langs de snelweg, en misschien wat lastig bereikbaar, maar dat zijn voor de hand liggende bezwaren. Met wat creativiteit is altijd een oplossing te vinden. Je moet je kennis en expertise gebruiken om projecten aan te pakken. Typisch aanjaagwerk, dus.”

AD/UN

Gisteren diende in Utrecht het kort geding dat de drie gedupeerde studentes hebben aangespannen tegen hun voormalige huurbaas. Tweede kerstdag kregen de drie studentes, die de feestdagen buiten Utrecht bij familie doorbrachten, een berichtje van hun huurbaas dat de kamers ontruimd waren en dat ze hun spulletjes bij opslagbedrijf Shurgard konden ophalen.

Bij thuiskomst bleken hun kamers ontruimd. Hun spullen lagen kriskras, hoog opgetast in een box. Waardevolle spullen, waaronder een paspoort, werden pas afgegeven na bemiddeling door de politie. De rechter sprak van een ’merkwaardige kerst, nogal eufemistisch uitgedrukt’.

Advocaat Van de Wouw van de huurbaas zei dat de drie studentes wanbetalers waren en dat ze ruim van te voren op de hoogte waren gesteld van de ontruiming. Haar cliënt beklemtoonde dat hij de hele geschiedeis betreurde, maar dat hij niet verantwoordelijk was. Dat was zijn stiefbroer.

De advocaten van de studenten bestreden deze gang van zaken. Van wanbetaling was geen sprake en ook hadden zij niet te horen gekregen dat zij hun kamer uit moesten. Over de huurbaas zei advocate Cotterell: “De huurbaas stond bij de ontruiming, hij had de regie en hij had Shurgard gehuurd.”

De kantonrechter concludeerde dat er geen sprake was van een rechtsgeldige huuropzegging en van een rechtsgrond voor uitzetting. Daarna ging de zaak nog over de schadevergoeding. Onder meer voor vermiste of kapotte huisraad, verhuiskosten en het extra bedrag dat de drie nu aan huur kwijt zijn, omdat ze duurdere kamers huren.

De rechter doet over twee weken uitspraak over de hoogte van de schadevergoeding.

AD/UN

Een verhoging zou een besparing van 554 miljoen euro moeten opleveren, blijkt uit de lijst. Aan de Nederlandse universiteiten en hogescholen staan ruim zeshonderdduizend studenten ingeschreven. Dus die zouden allemaal ruim negenhonderd euro extra collegegeld moeten betalen.

Eerder hebben de grote partijen in de Tweede Kamer laten weten dat ze het collegegeld voor de masterfase niet willen verhogen, ook niet als onorthodoxe crisismaatregel. De vooruitzichten verslechteren snel, dus de standpunten kunnen verschuiven; toch lijken de partijen niet geneigd de eventuele opbrengst aan de staatsschuld te besteden. VVD’er Halbe Zijlstra: “Het onderwijs mag niet de rekening betalen die ergens anders op de balans staat.”

Om precies te zijn zou de verhoging van het collegegeld volgens de lijst 0,1 procent van het bruto binnenlands product moeten opleveren. In 2008 was het BBP 554 miljard euro. Volgens de HBO-raad en universtiteitenvereniging VSNU waren er 602.851 studenten. Dit zou neerkomen op 919 euro.

De komende weken onderhandelen de regeringspartijen over de maatregelen die het begrotingstekort beheersbaar moeten maken. Het CDA zou harder willen ingrijpen dan PvdA en ChristenUnie.

HOP

Daarna opent het door leden van de christelijke studentenverenigingen gerunde vrijwilligersrestaurant voor drieënhalve week haar deuren (in het sociëteitsgebouw van SSR-NU aan de Oudegracht 32) om geld in te zamelen voor goede doelen.

Vrijwilligers van Happietaria kwamen per toeval drie FC Utrecht-mannen tegen toen ze reclame maakten voor hun initiatief, waarna het drietal meende vast wel iets te kunnen regelen voor dit project. Dat is de officiële opening geworden.

De gehele opbrengst van het restaurant gaat naar de uitbreiding van een trainingscentrum voor kleine ondernemers in Zuid-Afrika, een project van Tear. De opbrengst wordt nog vermenigvuldigd met een factor 2,47 door de hoofdsponsors ICCO en Wilde Ganzen.

AH

Voor meer informatie en om te reserveren, zie www.happietaria.nl/utrecht.

In deze ‘foto’, een jaarlijkse momentopname van Nederland als kennisland, evalueert het platform in hoeverre de ambities uit de Kennisinvesteringsagenda (KIA) zijn verwezenlijkt. De uit 2006 stammende KIA stelt een aantal doelen voor 2016 die Nederland weer aan de wereldtop moeten brengen op het gebied van onderwijs, onderzoek en innovatie. De agenda is ondertekend door 26 organisaties, waaronder vakbonden, onderwijsraden, werkgevers en wetenschappelijke spelers als de KNAW en NWO.

De gepresenteerde momentopname schetst een weinig rooskleurig beeld van de huidige stand van de Nederlandse kenniseconomie. “We raken de aansluiting met de internationale kopgroep kwijt”, zei Robbert Dijkgraaf, president van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen en prominent lid van het Innovatieplatform. Met een strategische ligging, een goed opgeleide bevolking en een aantal economisch sterke sectoren heeft Nederland weliswaar een goede uitgangspositie, maar op tal van andere punten loopt het fors achter bij de concurrentie. Vooral de lage investeringen in wetenschappelijk onderzoek en ontwikkeling zijn een bron van zorg: de publieke uitgaven daalden in een jaar tijd van 0,73 naar 0,67 procent van het binnenlands bruto product, de private investeringen groeiden nauwelijks en het aandeel onderzoekers ligt ver onder het OECD-gemiddelde.

Nederland staat voor een keuze, aldus Dijkgraaf: “Gaan we doorpakken of blijven we achter?” Als we als kennissamenleving willen blijven meetellen, moet er iets gebeuren. Extra investeringen in onderwijs, onderzoek en innovatie, zowel door de overheid als door het bedrijfsleven, zijn noodzakelijk. Juist nu, in een tijd van economische crisis, moeten we ons daarvan bewust zijn.

Gerard Kleisterlee, Philips-topman en lid van het platform, is het daar volledig mee eens: “Gebruik deze crisis om te werken aan de fundamenten van de economie.” Bezuinigen is geen optie. “Als we nu bezuinigen, dan nemen we de kenniseconomie niet serieus”, zegt Dijkgraaf. Nederland zou de internationale kopgroep, met landen als de VS, Finland en Zweden, als voorbeeld moeten nemen. “Juist die landen doen nu extra investeringen. Dat kunnen wij ook.”

HOP

Nog niet eerder zijn er over de drie eerste Nederlandse koningen wetenschappelijke publicaties verschenen, waarin het leven en werk van deze vorsten integraal gedocumenteerd en geanalyseerd wordt.

Drie historici, dr. Jeroen Koch, dr. Dik van der Meulen en dr. Jeroen van Zanten, zullen aan het Onderzoekinstituut voor Geschiedenis en Cultuur de biografieën samenstellen. Ze hebben daarbij toestemming gekregen om alle relevante dossiers in te zien van het Koninklijk Huisarchief in Den Haag.

De biografieën zullen los van elkaar te lezen zijn, maar bevatten wel enkele terugkerende thema’s. De auteurs werken samen om de grote lijnen in de geschiedenis van de Nederlandse monarchie gedurende de 19e eeuw, zichtbaar te maken.

De drie publicaties verschijnen gelijktijdig in 2013, wanneer de Oranje-monarchie tweehonderd jaar bestaat. De biografieën zijn bedoeld voor een algemeen, historisch geïnteresseerd publiek, zonder dat dit afbreuk doet aan het wetenschappelijke karakter van de studies. Ze worden uitgegeven door Uitgeverij Boom.

(Bron: Perscommunicatie UU)