We hadden natuurlijk om een afscheidsinterview kunnen vragen, of de redactie had een portret kunnen maken op basis van wat zijn omgeving van hem vindt, maar minstens zo leuk leek het ons om Willem Hendrik Gispen uit te nodigen om voor één keer zelf te bepalen hoe een Ublad eruit moet zien. "Ik treed graag op als gasthoofdredacteur", aldus het antwoord van de scheidende rector magnificus, "maar onder één voorwaarde: dat ik zelf de Schreef mag schrijven."
"Nee, niet om het Ublad een hak te zetten", motiveert Gispen die wens. "Ik heb meestal geweldig genoten van die stukjes, waarin meermaals het college van bestuur een hoofdrol speelde. Het leek me aardig om er nu zelf eens een te maken waarin de burelen van het Ublad een hoofdrol spelen."
Een van de eerste keuzes van 'Willem Hendrik' (zoals hij bij het gros van de universitaire gemeenschap bekend staat) waarover hij niet lang hoefde na te denken, was die voor de rubriek 'De passie van': daar moest zijn secretaresse in, Madelon Pieper, "die veel met me te stellen heeft gehad en die al jaren mijn behoeder en bewaker is. In de persoon van Madelon hoop ik tot uitdrukking te kunnen brengen hoeveel respect ik heb voor de ondersteuners. Zonder die mensen zou de universiteit niet draaien, zouden er geen afspraken gemaakt worden, geen gebouwen worden onderhouden, de financiën niet op orde worden gebracht, enzovoort."
Op die manier gaat Gispen in dit hele Ublad te werk: het is niet zo dat de ene onderzoeker die aan het woord komt hem meer na aan het hart ligt dan de andere, maar de bedoeling is dat die ene representatief is voor al die andere, noeste wetenschappelijke arbeiders. "Ik wil de breedte van de universiteit laten zien, niet mijn persoonlijke voorkeur. Die breedte is juist de kracht van Utrecht. Mijn streven is om in dit Ublad het hele palet van alfa, bèta, gamma en medisch over het voetlicht te brengen. Maar ook om de variatie te laten zien die we hebben in jong en oud, vrouw en man, student en personeelslid, Nederlands en Europees of zelfs mondiaal", aldus de rector. "Pars pro toto. Zo wil ik als representant van de studenten graag Uraadslid Renate Kersten in de rubriek 'De 8 Vragen' aan het woord laten."
De bulk van de verhalen gaat op aan de grote thema's waarmee Gispen zich als rector heeft moeten bezighouden: onderwijs, onderzoek, cultuur en stad. "Ik had ook kunnen kiezen voor verhalen over mijn hobby's - tennis, hockey, literatuur, vogelen of jagen -, of over een verhaal over 'Vrouwe Pecunia', een rol in het hooglerarencabaret De Smet, waaraan ik vroeger meedeed. Maar veel belangrijker is natuurlijk de inhoud. Ik heb mijn werk altijd verdomde serieus genomen, en dat wil ik duidelijk maken. Niet wie Willem Hendrik is, maar waarmee Willem Hendrik bezig is geweest voor de Universiteit Utrecht. Ik hoop dat dit Ublad duidelijk kan maken dat ik vooral heb geprobeerd een rector te zijn voor de héle universiteit."
Een van die punten waarvoor hij expliciet de aandacht heeft gevraagd van zijn 'gelegenheidsredactie', is het thema internationalisering. "We zijn een tijd bezig geweest met een plan international campus, met als oogmerk te bezien hoe het Engels op onze universiteit nog meer te verspreiden, zowel in onze communicatie als in onderwijs en onderzoek. Maar met die operatie was veel geld gemoeid, zodat ze even in de koelkast is gezet. Ik ben dan ook blij dat het Ublad nu is begonnen met een Engelstalige pagina voor onze buitenlandse studenten en medewerkers. Engels is toch de lingua franca in het onderzoek. Vandaar dat ik graag wil dat de verhalen over de League of European Research Universities (Leru) en over het high potential-programma in het Engels worden geschreven.
'Ik ga het rectoraat zeker missen, maar tegelijk zegt mijn lijf dat het mooi is geweest. Het lijkt me sterk dat je me na oktober nog bestuurlijk tegenkomt in het Bestuursgebouw of het UMC. Ik hoop voor mijn sabbatical, dat ik nu heb, domicile te vinden ergens bij Geesteswetenschappen in de binnenstad, en dan ga ik me vooralsnog bezighouden met bijvoorbeeld de David de Wiedlezing die ik volgend jaar mag houden, met Studium Generale-achtige dingen of met colleges capita selecta in mijn vakgebied de neurowetenschappen, aan University College of Roosevelt Academy.
"De kracht van een Academie is dat ze zich vernieuwt, dus het is goed dat er een nieuwe rector komt. Tijdens mijn rectoraat is er heel veel gebeurd, ik ga met een tevreden gevoel weg. Dus ja: ik zal het missen, maar het lijkt me ook heerlijk om na al die jaren besturen - niet alleen als rector, maar ook als decaan Geneeskunde en directeur van het Rudolf Magnus Instituut - weer eens te kunnen schrijven.
AH