Na alle tegenstrijdige berichten omtrent de gang van zaken rond mijn afscheidscollege 'De mythe van het joodse kannibalisme' op 16 juni, is er voor de meeste lezers van kranten en weekbladen geen touw meer aan vast te knopen. Iedereen wil graag weten wat er nu precies gebeurd is in dat uur waarop ik voor de rectorale vierschaar moest verschijnen. Maar als de herinneringen aan dat uur zover uiteenlopen dat Bas de Gaay Fortman en rector Gispen het beschrijven als een in vriendelijke sfeer verlopen collegiaal gesprek terwijl ikzelf het me herinner als een uur vol vernedering en intimidatie, dan moge het duidelijk zijn dat de waarheidsvinding hier voor anderen wel heel moeilijk wordt. Ik zal daarom geen nieuwe poging doen te beschrijven hoe het nu echt is gegaan, maar wel wil ik wijzen op enkele feiten waar vriend en vijand het over eens zijn en die voor iedereen controleerbaar zijn.

(1) Ik heb een tekst geschreven die o.a. een lange passage bevatte over de jodenhaat in de huidige islamitische wereld.

(2) Het door de UU uitgegeven boekje met de tekst van mijn afscheidsrede bevat die passage niet meer en evenmin heb ik die passage uitgesproken op 16 juni (maar toen wel mijn protest laten doorschemeren).

(3) In het bewuste gesprek is 'de veiligheidsproblematiek' ter sprake gekomen.

Wat is nu het logische verband tussen deze drie door iedereen erkende feiten? Als het waar is wat de rector en de zijnen zeggen, nl. dat het gesprek ging over het ondermaatse wetenschappelijke niveau van mijn rede, waarom moest dan over veiligheidsproblematiek gesproken worden? Die is bij vermeend gebrek aan niveau toch zeker niet aanwezig? Als het waar is wat ik zeg, nl. dat er vanaf het begin met veel nadruk en stelligheid is gesproken over de grote risico's die ik en andere universitaire medewerkers van de zijde van islamitische studenten zouden lopen als ik de rede in zijn oorspronkelijke vorm zou houden, dan wordt het spreken over veiligheidsproblematiek wél begrijpelijk.

Onbegrijpelijk blijft dan alleen waarom de regionale inlichtingen- en veiligheidsdienst mij naderhand liet weten geen enkele indicatie te hebben dat zo'n risico er was. Ook lieten enkele echte kenners van de moderne islam mij weten mijn tekst volstrekt ongevaarlijk te vinden. Wat de rector dan bezield heeft tot zijn ingrijpen laat ik graag aan anderen ter beoordeling over.

Academisch onbehagen

De Universiteit Utrecht krijgt de laatste dagen veel publiciteit. Met Grote Letters worden in de dagbladen Grote Woorden afgedrukt: Censuur! Schending van Academische Vrijheid! Bange Rector! Dit alles op de post-Fortuynistische golven van 'ik mag zeggen wat ik vind, en anders schreeuw ik moord en brand'. Het is niet voor niets dat juist Geert Wilders over deze kwestie kamervragen heeft gesteld.

Wat is er gebeurd? De hoogleraar Nieuwe Testament Pieter van der Horst werd op zijn 59ste met pensioen gestuurd vanwege bezuinigingen bij theologie. Hij wilde dat niet, maar bovenal maakt hij zich zorgen om de voortschrijdende afbraak van de Utrechtse theologie. In zijn afscheidsrede hekelt hij de opheffing van leerstoelen (zoals Joodse Studiën) die een dam zouden kunnen opwerpen tegen jodenhaat. In zijn rede laat Van der Horst overtuigend zien dat de mythe van het joodse kannibalisme door de eeuwen heen heeft gediend om de jodenhaat te voeden. Zijn analyse van de hedendaagse verhoudingen is echter minder overtuigend, omdat hij zich geobsedeerd toont door manifestaties van jodenhaat in de islamitische media, en daarbij de historische context uit het oog verliest. Een zinsnede als 'de islamitische wereld heeft de fakkel van de redeloze jodenhaat van de nazi's overgenomen' kan wel in een pamflet, maar past niet in een academisch betoog.

Uiteindelijk heeft Van der Horst deze en andere gewraakte zinnen niet uitgesproken. Is dit het gevolg van censuur? Een kleine reconstructie. De concepttekst van de rede werd, omdat deze officieel gepubliceerd zou worden, voorgelegd aan de decaan van theologie. Deze had ernstige twijfels, kwam er met de redenaar niet uit, en legde het probleem voor aan rector magnificus Gispen. Deze oefende forse druk uit om de rede aan te passen en met succes. Dit bleek echter een Pyrrhus-overwinning te zijn, want door publicatie van een aangepaste versie op de website van Trouw werd de indruk gewekt alsof de UU een tamelijk onschuldig verhaal zou hebben gecensureerd, waarna de journalisten hun kans schoon zagen om moord en brand te schreeuwen.

Waar ging het nu fout? Op drie plaatsen. Allereerst is het een teken van verziekte verhoudingen wanneer binnen de Utrechtse theologie een gesprek tussen decaan en hoogleraar over de kwaliteit van een afscheidsrede onmogelijk blijkt te zijn. De universiteit heeft niet primair als doel een spreekbuis voor meningen te zijn, ze beoogt wel het handhaven van een academisch niveau in publicaties en discussies. Waar dat met overtuigen niet lukt, is repressie een voor de hand liggende, maar misplaatste vervolgstap. Dat was de tweede fout: Gispen oefende zware druk uit en gebruikte daarbij buitenwetenschappelijke argumenten ('gevaar van islamitische zijde'). De derde fout is de onhandige omgang met de pers: de UU had veel sneller, concreter en eenduidiger moeten reageren, zodra duidelijk werd dat dit een mediazaak zou worden. Wat heeft Gispen precies tegen Van der Horst gezegd en waarom? Dat bleef onduidelijk en de Nederlandse krantenlezer accepteert niet alles wat een rector magnificus zegt, zeker niet als dit vage uitspraken zijn als 'de rede paste niet in een wetenschappelijke, facultaire reeks'.

Misschien had de UU Van der Horst zijn voorgenomen woorden maar gewoon moeten laten uitspreken. Dat zou ook heisa gegeven hebben, maar ja, academische vrijheid, hè? Een dergelijke repressieve tolerantie verdient evenmin een schoonheidsprijs, maar het had in ieder geval de gemakzuchtige, hijgerige krantenstukken over censuur-in-Utrecht kunnen voorkomen.

Ruud Abma, docent-onderzoeker Sociale Wetenschappen

Descartes en Van der Horst

In 1636 werd onze universiteit gesticht, en omstreeks deze tijd woonde René Descartes tijdelijk in Utrecht. Enkele pas benoemde hoogleraren voelden zich aangetrokken tot zijn gedachtegoed en verkondigden delen hiervan op college. De invloedrijke theoloog/predikant Voetius vond zulks verderfelijk. Eveneens hoogleraar geworden, wist hij na veel strijd en gekonkel tebereiken dat de universiteit dit verbood. 370 Jaren later zijn de plaatselijke bestuurders niet wijzer geworden, en weer spannen godgeleerden zich in om onwelgevallige meningen de kop in te drukken. Het besef dat du choc des opinions jaillit la lumière is niet tot hen doorgedrongen.

Prof.dr. J.R. Strooker, emeritus-hoogleraar wiskunde

Bange rector?!

Wat een consternatie zo plotseling aan het anders zo rustige Harvard aan de Kromme Rijn. Wordt onze doortastende en kordate rector in menig landelijk dagblad uitgemaakt voor censor! Als bewaker van het academisch niveau kan hij natuurlijk niet toestaan dat in de Utrechtse wetenschapstempel Gretta een griezel wordt genoemd en (nog erger) de moslimwereld wordt afgeschilderd als fakkeldragers van het nazisme als het gaat om jodenhaat.

Vergeet echter niet dat de rector onder andere tot taak heeft de allochtone Nederlander (onder wie procentueel veel moslims) in grote getale naar de UU te halen en aan te stellen. Ook belangrijk in dit kader is de vurige wens om in Utrecht een imamopleiding te starten. Wat een extra geld, pardon, wat een welkome aanvulling op de waarheidsvinding, creativiteit en uitwisseling van denkbeelden zal dit niet opleveren.

Ja maar, vraagt u zich misschien af: imams staan toch niet bekend om hun open, wetenschappelijke en kritische benadering van de islam? Nou, maakt u zich geen zorgen, Willem Hendrik waakt over de goede mores van ons wetenschappelijk bedrijf. Hij zal zonder pardon, mede met de hulp van de Gaay en de vier musketiers, ingrijpen als het wetenschappelijk niveau niet door de beugel kan. Bedreigingen uit de moslimwereld of niet, Willem Hendrik zal zich niet op de kast laten jagen.

Jan Nico den Breejen, GDL

Academisch fatsoen

Als emeritus-hoogleraar aan de Universiteit Utrecht (isotopen-geologie en planetaire geologie) ben ik geschokt door de handelwijze van de rector magnificus c.s. inzake de afscheidsrede van prof. P. van der Horst. Dit is in strijd met alles waar de begrippen academische vrijheid en academisch fatsoen voor staan. De rector meent de tekst van collega Van der Horst's afscheidsrede te moeten 'zuiveren' van verwijzingen naar weerzinwekkende opvattingen omtrent Joden, die luidkeels in sommige moslimkringen (voor iedereen controleerbaar!) als 'feiten' worden verkondigd. Hij schroomt daarbij niet om collega Van der Horst op grove wijze onder druk te zetten. Deze 'politieke correctheid' lijkt te zijn geïnspireerd op de beperkingen van academische vrijheid en integere wetenschapsbeoefening in het voormalige oostblok - en die helaas nog steeds gangbaar zijn in enkele ongure landen. Dit optreden is des te verwerpelijker in een tijd dat juist de universitaire gemeenschap pal zou moeten staan tegen het perfide antisemitisme dat in bepaalde moslimkringen wordt uitgedragen en gepraktiseerd - en helaas ook daarbuiten weer fashionable lijkt te worden. De rector heeft met zijn verwerpelijk handelen het aanzien van onze universiteit grote schade toegebracht en zou, als hij nog enige zelfkritiek heeft, zijn functie direct moeten neerleggen. De universiteit zou collega Van der Horst alsnog publiekelijk haar excuses voor het gebeurde moeten maken en afstand van de gang van zaken moeten nemen.

Prof.Dr. Harry N.A. Priem

emeritus hoogleraar (1970-1997) Universiteit Utrecht

Online

Zie voor meer info ook: www.ublad.uu.nl/dossiers/

Online discussieren? www.ublad.uu.nl/WebObjects/UOL.woa/wa/Forums

Debat over academische vrijheid

Medewerkers van de faculteit Geesteswetenschappen gaan deze donderdag in debat over academische vrijheid. De belangrijkste vraag is of deze vrijheid door de rector is aangetast. Volgens het organiserende Onderzoeksinstituut voor Geschiedenis en Cultuur heeft de kwestie geleid tot vele gesprekken op de gang, maar niet tot een gestructureerde en openbare discussie. Daarvoor wordt nu de gelegenheid gegeven.

De discussie zal worden ingeleid door Theo Verbeek (geschiedenis van de filosofie, Martin van Bruinessen (Arabische, Nieuwperzische en Turkse talen- en culturen), Leen Dorsman (universiteitsgeschiedenis) en Ido de Haan (politieke geschiedenis). Voorzitter is Maarten Prak (economische en sociale geschiedenis).

Het debat is van 15.30-17.30 uur in zaal 006 aan Kromme Nieuwegracht 80.

The Money Shot

In het Universiteitsmuseum puilt de zaal in elk geval uit deze donderdagmiddag. Niet alleen wordt er voor de opening van een tentoonstelling over anatomie een vrouw beschilderd, de vrouw is ook nog eens een BN'er: Marijke Helwegen. Waar ze precies bekend van is weet niemand, maar iedereen kent haar als het (gefacelifte) gezicht van cosmetische chirurgie in Nederland.

Marijke Helwegen is het bewijs dat anatomie eigenlijk niet meer bestaat. Natuurlijk, je hebt een lichaam, organen en botten, maar als die je niet aan staan dan bestaan er genoeg privé-klinieken die alles opnieuw voor je in elkaar boetseren. In het lichaam van Marijke zal meer plastic geboetseerd zijn dan in een hele collectie Malibu Barbie.

Voordat Marijke Helwegen haar entree maakt, wordt er nog wat officieels gezegd en wordt er één of ander boek uitgereikt. Want dat is natuurlijk de echte reden dat al het publiek, en de helft van alle journalisten in Utrecht, en de rector magnificus, daar is. Dat er iemand uit de kleren gaat is bijzaak. Toch?

Dan haar entree. Zoals het een diva betaamt is ze te laat, maar als ze er eenmaal is dan is ze er ook echt. Knalrood tot een suikerpin opgestoken haar en een dikke parelketting, gehuld in een roze zijden badjas. Mannenbladen hebben vele tonnen geboden haar uit de kleren te krijgen, vertelt ze, maar zonder succes. Maar vandaag, voor de wetenschap gaat alles uit. Het publiek houdt zijn adem in terwijl de badjas de grond raakt. Daar staat Marijke Helwegen, 57, in een vleeskleurige, flinterdunne bodystalking. En ze heeft het koud.

De eerste die dat laatste opmerkt is ze overigens zelf. Ze is trotser op haar lichaam dan een 11-jarige die zijn eerste okselhaar ontdekt. Ze spreekt over haar 'cosmetisch slanglijfje' en nodigt het publiek uit haar te beschilderen met "Wie wil er verheven worden tot de aanraker van mijn lichaam?"

Huiverig komt er beweging in het publiek. Vooral vrouwen pakken de kwast en schilderen op Marijkes verzoek eierstokken en baarmoeders. Uiteindelijk is de vraag onvermijdelijk; wie wil er de melkklieren tekenen? Een jongedame neemt de zware taak op haar en port haar kwast op Marijkes siliconen voorgevel. Uit alle hoeken en gaten flitsen camera's. Marijke lacht nog iets breder. Het is the money shot.

Joost de Vries

Twijfelende studenten krijgen klankbord

Wat houdt het Centrum voor Studiekeuze precies in?

"Het is een plek waar studenten met al hun vragen en twijfels met betrekking tot hun studiekeuze naar toe kunnen komen. Denk aan vragen als 'zit ik bij de juiste opleiding' of 'wat wil ik precies met mijn studie' en 'past een HBO- of WO-opleiding beter bij mij'. Je kunt er terecht voor een deskundig advies op maat."

Wat kunnen studenten verwachten?

"Er is een spreekuur waar studenten bij een studiekeuzeadviseur terecht kunnen voor advies. Er kunnen eventueel interesse-, capaciteiten- of persoonlijkheidstesten worden afgenomen en nabesproken. Verder worden er door het jaar heen workshops Studiekeuze gegeven. Studenten ervaren dan dat ze niet de enigen zijn met twijfels over hun studiekeuze. Dit leidt tot doorgaan, stoppen of het kiezen van een alternatieve opleiding. Het Centrum voor Studiekeuze zal ook een uitgebreid documentatiecentrum krijgen over zo mogelijk alle WO- en HBO-opleidingen."

Is zo'n centrum nodig?

"Ja, dat vind ik wel. Het aantal keuzemogelijkheden neemt nog steeds toe, de wet op de leerrechten komt eraan en steeds meer studenten krijgen met een bindend studieadvies te maken. Op deze manier leveren we een bijdrage aan het terugdringen van de studie-uitval in het eerste jaar. Door het bundelen van de expertise van HU en UU krijgen we een onafhankelijk centrum in Utrecht. In Amsterdam werken de HvA en de UvA ook samen, en dat blijkt een groot succes."

Jullie richten je vooral op eerstejaars, waarom?

"Het is niet uitzonderlijk dat een eerstejaars niet meteen op de goede plek zit. Je moet van te voren een keuze maken met de informatie die je op dat moment hebt. Hoe het echt is ervaar je pas later. Het aantal studenten dat uitvalt na het eerste studiejaar is vrij groot. Aan de UU schrijft 18 procent zich niet in voor het tweede jaar. Bij de HU valt er ruim 31 porcent af na het eerste jaar. De bedoeling is dat we deze percentages terugdringen. Hoewel we ons dus vooral op eerstejaars richten zijn studenten uit andere jaren uiteraard ook van harte welkom."

Waar is het Centrum voor Studiekeuze straks te vinden?

"We hebben een uitgebreide profielschets gemaakt: we vonden het belangrijk dat het Centrum voor Studiekeuze op een centrale plek in De Uithof zou komen. Beneden in de laagbouw naast het nieuwe wooncomplex de Bisschoppen op de Uithof openen we in januari 2007 de poort."

De nacht van de fooi van afgelopen zaterdag op zondag heeft 5000 euro opgebracht. Deze avond stonden 55 cafés en restaurants hun fooi af. Het geld is bestemd voor ontwikkelingsprojecten. ICCO, een organisatie voor ontwikkelingssamenwerking verdubbelt het bedrag. Naast Utrecht deden ook Nijmegen, Rotterdam, Groningen en Den Haag mee aan de actie. In totaal is er 35.000 euro opgehaald.

Een teleurgestelde voetbalsupporter hoopte net zo veel op te halen door het Nederlands elftal te verkopen via Markplaats. De Rotterdammer wilde afstand doen van het elftal tegen elk aannemelijk bod. En, zo schrijft de man; 'Als u het team nu overneemt krijgt u de bondscoach er gratis bij...'

'Motifive' zag brood in een heel ander product. Het bedrijf van vijf eerstejaars studenten werktuigbouwkunde van de Haagse Hogeschool/TH Rijswijk ontwierp de 'Swingbox', een opvouwbare broodtrommel. In ruim twee maanden zijn er al 1500 van verkocht. Daarom is 'Motifive' verkozen tot 'beste hbo-studentenbedrijf van Nederland'. In juli mogen de studenten met hun broodtrommel de Nederlandse eer hooghouden in een Europese wedstrijd voor studentondernemingen.

Een andere onderneming was het schrijven van een boek door Peter Ras (oud-Utrechts student) en Ingrid Aaldijk. Zij presenteren op 6 juli in de Openbare Bibliotheek hun boek 'De wereld als inspiratiebron'. Hierin worden ontmoetingen beschreven met mensenrechtenactivisten, militairen en vluchtelingen, maar ook met Nobelprijswinnaars Gorbatsjov en de Dalai Lama van Tibet. Onderwerpen als bewust reizen, duurzame ontwikkeling en mensenrechten liggen hieraan ten grondslag. De helft van de opbrengst van dit boek gaat naar het Burma Centrum.

Wie inmiddels veel verstand heeft van reizen, is het kandidaatsbestuur van studievereniging A-Eskwadraat. Op één dag moesten de bijna-bestuurders in het kader van een nadere kennismaking stad en land afreizen om allerlei opdrachten te vervullen. Na het interviewen van een belangrijke militair en het urban-golfen met een kandidaatsbestuurslid van de Financiële Studievereniging Rotterdam, was de slotopdracht het bij elkaar krijgen van minimaal vijftien bestuursleden van Utrechtse studieverenigingen voor een ludieke foto.

Hoogleraren Scheikunde boos over nieuwbouwplannen

In een brief aan het bestuur van de Bètafaculteit noemen de hoogleraren - allen verbonden aan het Bijvoet Centrum voor biomoleculair onderzoek - het een gemiste kans dat de nieuwbouw niet wordt aangegrepen om alle Utrechtse onderzoek op het gebied van de molecular life sciences op één plek te concentreren in de buurt van het Universitair Medisch Centrum in Utrecht. In plaats van de uitkomst van Focus en Massa (zie pag. 10, red.) als uitgangspunt voor de bouwplannen te nemen, lijkt de voornaamste drijfveer het minimaliseren van de verhuiskosten, aldus de cynische conclusie van de briefschrijvers.

Twee weken geleden heeft het college van bestuur de plannen definitief vastgesteld. Volgens de brief is het gevaar daarmee groot dat Utrecht een unieke kans mist om zich te profileren als 'hét Life Science centrum van Nederland'. Ook voor het binnenhalen van miljoeneninvesteringen is co-locatie belangrijk, stelt de brief, waarin het voorbeeld van Nijmegen wordt aangehaald. "Die universiteit heeft recent veel geld voor apparatuur van onderzoeksfinancier NWO ontvangen, 'mede doordat de nieuwbouw daar wordt gezien als committering van hun CvB om juist dat onderzoek te ondersteunen'.

Eerder presenteerden de Bijvoet-hoogleraren een alternatief, waarin hun wensen wél konden worden gerealiseerd. Dat werd echter afgewezen omdat het volgens de universitaire huisvesters ongeveer twaalf miljoen euro duurder zou uitvallen. De ondertekenaars hechten echter weinig waarde aan die in hun ogen niet objectieve berekening en vermoeden dat aan de gemaakte keuze vooral andere niet nader toegelichte argumenten ten grondslag liggen. In afwachting van een gesprek met de briefschrijvers wil directeur Eugène Bernard van de Bètafaculteit nu niet op de zaak ingaan.

Medezeggenschap is nog lang niet dood en begraven

Het nieuws zou gemakkelijk verloren kunnen gaan in alle mediageweld over de UU, maar vlak voor het zomerreces heeft ook de Universiteitsraad nog twee keer duidelijk haar stem laten horen. Zoals al was verwacht, stak de raad maandag een stokje voor de invoering van het nieuwe model faculteitsreglement, waarmee vooral de faculteiten Bèta- en Geesteswetenschappen en de Rebofaculteit grote moeite hebben. De door woordvoerder Wilting verwoorde kritiek was zo unaniem dat collegevoorzitter Van Rooy weinig anders kon doen dan het model reglement vanwege gebrek aan draagvlak terugnemen.

Hadden insiders deze uitkomst al min of meer zien aankomen, verrassender was maandag de botsing tussen raad en college over het eerder genomen besluit om ook studenten met eindcijfer 4 het recht op een herkansing te geven. Omdat in Utrecht altijd met afgeronde eindcijfers wordt gerekend, waren de raadsleden er blindelings vanuit gegaan dat dat ook voor deze 4 zou gelden. Groot was dan ook hun verbazing, toen zij in de toelichting van het college lazen dat dat cijfer in dit bijzondere geval moest worden geïnterpreteerd als 'minimaal een 4.0'. Daar was een maand eerder toch niet over gesproken?

De rector verdedigde zijn plotselinge tournure met de constatering dat er weinig draagvlak bestaat voor het genomen besluit. De raadsleden - in dit geval onder aanvoering van de studenten - hielden echter ook nu voet bij stuk en lieten het college onder het motto 'afspraak is afspraak' niet wegkomen met zijn interpretatie. "Er bestaat geen enkele onduidelijkheid over wat vorige maand is afgesproken", aldus de studenten. "Ons inziens is er helemaal geen ruimte voor interpretatie."

Omdat de U-raad omwille van de inhoudelijkheid uiteindelijk toch instemde met een nieuwe bespreking van de kwestie, is de uitkomst nog ongewis. Gegeven het wel erg subtiele verschil tussen een afgeronde 4 en een 4.0 zullen trouwens maar weinig lezers daar benieuwd naar zijn. De zaak is dan ook niet zozeer van belang vanwege de inhoud, als wel vanwege het signaal dat de Universiteitsraad ermee heeft afgegeven.

De laatste tijd klinkt regelmatig de klacht dat de U-raad bij gebrek aan bevoegdheden weinig meer om het lijf heeft. Afgelopen maandag is echter duidelijk geworden dat zij wel degelijk nog een vuist kan maken, zoals eerder ook al was gebleken in het debat over de toekomst van de universitaire ict. De belangrijkste boodschap van de vergadering van maandag was dan ook dat de universitaire medezeggenschap met een goede raad - en die was er dit jaar - nog bij lange na niet dood en begraven is.

Lustrumfeest van Corps in gevaar

Ivor Veldman, voorlichter van het USC, wat zou dat voor jullie betekenen?

"Gezien alle voorbereidingen, zowel op het gebied van tijd als geld, die reeds getroffen zijn heeft het Utrechtsch Studenten Corps een zeer groot belang dat het lustrum doorgang kan vinden op deze locatie."

Waarom vechten jullie de vergunning aan, Ben Hoogendam voorzitter van bewonersorganisatie Leefbaar Utrechtseweg (LUW)?

"We zijn niet faliekant tegen het feest, maar we vrezen voor extra geluidsoverlast. Het is hier al zo druk en met het feest is er zeker kans op nog meer verstoring van de orde. Busjes zullen af en aanrijden en in dronken toestand gaan die studenten echt hun mond niet houden. Als het tegen zit, kan straks heel De Bilt mee genieten van het feest! De gemeente heeft naar onze mening geen integrale belangenafweging gemaakt."

Is dat zo, Sandra Katsikas, coördinator van het cluster openbare orde en veiligheid van gemeente De Bilt?

"We hebben begrip voor het gevoel van de bewoners, maar het college heeft een weloverwogen beslissing genomen. Toen het USC ons benaderde of ze een feest mochten geven op een particulier terrein, hebben we in samenwerking met de politie en brandweer gekeken of het pand en de locatie geschikt zijn voor het feest. Er is gemeten met objectieve maatstaven. Op grond daarvan hebben we de vergunning verstrekt. Het is nu aan de rechter om te beoordelen of we een goed besluit hebben genomen."

En hoe nu verder Ivor Veldman?

"Het USC zal er alles aan doen om deze lustrumviering zo goed mogelijk te laten verlopen voor de gehele buurt en omgeving Wij nemen het commentaar van de buurtbewoners uitermate serieus. In samenspraak met de gemeente hebben we de bewoners plaatsvervangende woonruimte aangeboden tijdens de week. Bovendien kunnen buurtbewoners zich wenden tot de organisatie als er interesse is om het evenement bij te wonen. Er zal dan in overleg nadere invulling aan deze wensen worden gegeven."

De uitspraak van het kort geding (die op woensdagmiddag of donderdagochtend zal vallen) is op het moment van schrijven nog niet bekend.

Bruins volgt Rutte op

Van Liefland-verdachte

De 29-jarige man die in april werd aangehouden op verdenking van het lastigvallen van een vrouw op de Van Lieflandlaan, is ook verantwoordelijk voor een eerdere mishandeling op het studentencomplex. Dat heeft de politie vorige week donderdag bekend gemaakt. Door middel van DNA-onderzoek is vastgesteld dat de verdachte eveneens betrokken is bij de mishandeling van een 20-jarige vrouw op de Frits Coerslaan eind februari. Het DNA-onderzoek toont bovendien aan dat de man in verband kan worden gebracht met een woninginbraak in De Bilt en drie autokraken in Utrecht. De verdachte blijft voorlopig in hechtenis.

Pedofiel

De Radboud Universiteit Nijmegen discrimineert op seksuele geaardheid en schendt de vrijheid van meningsuiting. Dat zegt Erik de Groot, advocaat van de pedofiele student orthopedagogiek die moest stoppen met zijn studie. De student spant een proces aan tegen de universiteit. Volgens zijn advocaat heeft het Radboud een probleem: "Ze wisten al lang dat mijn cliënt pedofiel was. Hij mocht gewoon blijven studeren, op voorwaarde dat er bij contact met kinderen altijd een medestudent aanwezig zou zijn." De zaak kwam weer in beweging toen de student secretaris werd van de Partij voor Naastenliefde, Vrijheid en Diversiteit. Het College van Bestuur besloot toen dat hij niet langer welkom is.

Achttien jaar cel

Een 31-jarige man uit Gouda krijgt achttien jaar cel voor de verkrachting en moord op Mariëlla de Geus. Het 20-jarige slachtoffer was studente natuurwetenschap & innovatiemanagement in Utrecht. Mariëlla, die in Gouda woonde, werd in november 2001 dood aangetroffen op een parkeerplaats in haar woonplaats. De verdachte werd al eerder ondervraagd maar weigerde toen DNA af te staan. Vorige zomer kwam nieuwe informatie binnen over deze man, wat uiteindelijk leidde tot zijn aanhouding en veroordeling. De moord zorgde destijds voor veel ongeloof en afschuw bij haar opleiding en bij medestudenten.

Cement

Misselijkheid

Bijna vijftig procent van de patiënten, die een operatie onder narcose ondergaan, hebben daarna last van misselijkheid of braken. Door preventief een antibraakmiddel toe te dienen, kan misselijkheid echter worden voorkomen, stelt promovenda Jolanda van den Bosch. Zij ontwikkelde modellen waarmee kan worden voorspeld welke patiënten de meeste kans hebben op misselijkheid en wanneer het dus nodig is om preventief in te grijpen. Dat kan worden geconstateerd aan de hand van kenmerken zoals geslacht, leeftijd, roken, eventuele misselijkheid en braken na eerdere operaties, wagenziekte, de anesthesietechniek en de soort operatie die de patiënt moet ondergaan. Van den Bosch testte haar model op 1200 patiënten.