Utrechts gehandicaptenbeleid houdt nog niet over.

Jij hebt onlangs een rapport gepubliceerd over de Utrechtse situatie, Linda van der Wal. Verbaast dit resultaat jou?

"Dat is moeilijk te zeggen. Ik vind dat er in Utrecht wel een hoop gebeurt, de universiteit is goed bezig, maar het punt is dat mensen zonder handicap vaak gewoon niet beseffen hoe groot de belemmering van een richeltje voor mensen met een functiebeperking kan zijn, ook al lijkt het op het eerste gezicht maar een klein richeltje."

En jij Andor Demarteau van de klankbordgroep ATMAD (ability to make a difference)?

"Ik kan moeilijk vergelijken, want ik ken de andere universiteiten niet zo goed. Maar toen ik laatst een bijvak aan de Vrije Universiteit volgde, kreeg ik als blinde student meteen een eigen student-assistent toegewezen om mij wegwijs te maken. Dat vind ik grote klasse."

Grappig, want de VU staat op de ranglijst nog onder de UU.

"Zo zie je maar. In ieder geval denk ik dat er in Utrecht nog een hoop kan worden verbeterd. Het is toch onvoorstelbaar dat ze in De Uithof zo'n dure bibliotheek neerzetten en pas als hij af is, ontdekken dat je er niet met een rolstoel naar binnen kunt? Of er is niet over nagedacht of de architect vond het niet in zijn ontwerp passen, maar zoiets is gewoonweg slordig."

Gaat er voor gehandicapten aan de UU nog iets veranderen Linda?

"Het is toevallig dat je me nu belt, want ik sta net voor Drift 23 om te bekijken hoe de situatie voor gehandicapten daar is. Dat doe ik omdat de UU in navolging van Delft een internetsite gaat maken met per gebouw alle informatie die voor gehandicapten van belang is. Het gaat dan om dingen als de dichtstbijzijnde bushalte, de afstand van daar tot het gebouw, de aanwezigheid van een portier die de helpende hand kan bieden en meer van dat soort informatie. Dat is niet alleen van belang voor studenten en medewerkers, maar ook voor bezoekers met een handicap."

Suiker maakt niet dik. Tot deze heugelijke conclusie komen wetenschappers van het Kopenhaagse Bispebjerg ziekenhuis. Zij onderzochten ruim 5000 mannen. Van de liefhebbers van zoete thee of koffie waren meer personen slank dan de groep die geen suiker gebruikt. Twee klontjes per kopje, vijf of zes keer per dag, verlaagt de kans om dik te worden met veertig procent.

Suiker maakt wel dom, zegt Stephen Schoenthaler, socioloog aan de California State University. Hij heeft aangetoond dat minder suikers en vetten in het dagelijkse dieet leidt tot een hoger IQ en betere leerprestaties. In New York veranderde hij de maaltijden van leerlingen op scholen in achterstandswijken. Lag het slagingspercentage eerst 11 procent onder het landelijke gemiddelde nu ligt dat 5 procent erboven.

E-mailen en sms-en maakt mannen dom. Dat zeggen Britse psychologen, die in opdracht van technologiebedrijf Hewlett Packard onderzoek hebben gedaan onder 1100 vrijwilligers. Volgens het onderzoek leidt mailen en sms-en tot slaperigheid, apathie en concentratieproblemen. Het IQ van de deelnemers daalde tijdelijk met maar liefst tien punten. Het verschijnsel dat vooral werkende mannen lijkt te treffen, wordt 'infomanie' genoemd.

Misschien maakt werken in de kou ook wel dom.Tamme Tams (53) werkt al 26 jaar twee dagen per week op de zuivelafdeling van lands grootste kruidenier naast zijn studie. Nu hij na 34 jaar studeren zijn bul heeft ontvangen, neemt hij wellicht ontslag. Met zijn studie psychologie aan de Vrije Universiteit wil hij aan de slag als psychotherapeut.

Wraak maakt vrouwen dom. In Wageningen zijn de mannen en vrouwen van studentenvereniging Ceres in een vurige strijd verwikkeld. Om beurten bekladden de mannen en vrouwen elkaars huizen met huisnamen en nummers. De dames besloten ook de straat mee te nemen en dat hadden ze niet moeten doen. De gemeente die de openbaarde weg reinigde wist precies waar de rekening naar toe moest!

Ondernemers zijn niet dom. Een aantal van hen sponsort de gratis af te halen studentenbox van StudentServices. Tot en met vrijdag zijn ze in De Uithof af te halen op vertoon van je studentenkaart. Daarna zijn er nog 40.000 boxen over voor andere studentensteden.

Chippen zonder gemopper geaccepteerd

"Wat ik ervan vind? Het is in zoverre kut dat hier geen apparaat hangt, waar je kunt zien hoeveel er nog op je chipkaart staat, maar op zich is het een uitstekend idee, want het gaat wel een stuk sneller." Jasper studeert biomedische wetenschappen en is vandaag samen met Bart te gast in het Kruytgebouw. Met zijn chipknip in de aanslag rukt hij in snel tempo op naar de kassa, maar daar aangekomen is de kaartlezer onverbiddelijk: 'onvoldoende saldo'. Gelukkig heeft Bart nog 1.94 op zijn kaart en samen slagen de twee studenten erin om hun lunchhap ongeschonden door de controle te krijgen. Jasper grinnikt. "Of ik de chipknip nog steeds zo'n uitstekend idee vind? Het wordt al wat minder."

De lege chipkaart van Jasper vormt in het Kruytgebouw één van de weinige rimpelingen op een verder vlekkeloze definitieve overgang van contant naar plastic geld. Medewerkers en studenten staan braaf met hun kaartje in de aanslag en laten zonder uitzondering weten het allemaal best te vinden. "Ik gebruikte hem toch al, dus voor mij is het geen probleem", zegt microbioloog Han Wösten. "Ik vind het veel erger dat de kantine hier 's zomers zeven weken dicht is. Het enige nadeel vind ik dat buitenlanders niet meer met contant geld kunnen betalen. Zeker omdat ze in dit gebouw ook geen kaarten kunnen kopen."

Een paar minuten later krijgt Wösten al gelijk. Heiner Friedrich kijkt stomverbaasd als de caissière hem in haar beste Engels uitlegt dat hij zijn Mexicano zonder chipknip wel kan vergeten. "You have to buy a card at the Educatorium", legt zij de Duitse onderzoeker behulpzaam uit. "At the what?" vraagt Friedrich verbluft, terwijl zijn Mexicano langzaam koud wordt. Hulpeloos geeft het meisje hem de folder, waarop de nieuwe maatregel wordt uitgelegd. "Ik wist nergens van", zegt Friedrich, terwijl hij zijn broodje terugzet. En tegen een landgenoot die al even overdonderd is: "okay, than we go to the pizzeria."

De twee ongelukkige buitenlanders zullen niet snel meer terugkomen, maar verder lijkt iedereen tevreden over het nieuwe UU-beleid. Ook in de binnenstad valt aan de kassa's geen wanklank te bespeuren. Voor mevrouw Van der Smissen in de kantine van de Letterenbieb is het na acht jaar even wennen, maar toch is ze blij met de invoering van de chipknip. "Het is veiliger, gemakkelijker en sneller." Bijna iedere hongerige student aan de kassa is op de hoogte van de nieuwe betaalmethode. Afgezien van diegenen met wat Van der Smissen het 'O ja syndroom' noemt. "Ze weten het wel maar ze zijn het even vergeten."

Wie alleen contant geld heeft, kan uit de automaat een gastenkaart trekken. Van tien of twintig euro, was beloofd, maar op de automaat hangt een briefje dat de goedkope kaarten voorlopig niet leverbaar zijn. "Heel vervelend", zucht Allard Tol van de afdeling Finance en Control. "Vorige week kregen we opeens van leverancier Interpay te horen dat de kaarten van tien euro in het hele land op waren. Ze worden nu bijgedrukt en zijn waarschijnlijk eind volgende week beschikbaar."

In de kantine van Diergeneeskunde is het vooral bij het oplaadpunt een drukte van belang. Tussen twaalf en één staat er een vrij constante rij van zes tot acht personen. Bij de vier kassa's betaalt bijna iedereen zonder morren met een chipper. Een buitenlandse gaste zonder chipknip wordt door een collega uit de brand geholpen. De pechvogel zonder chipknip en zonder collega heeft gelukkig een aardige man achter zich in de rij, die in ruil voor zijn muntjes wel voor hem wil chippen. Kortom: geen gedoe bij de veterinairen. Slechts heel af en toe wordt er even gemopperd boven een vol dienblad.

Alles bij elkaar dus weinig opwinding op de eerste dag van de chipknip. Of het moet zijn dat het in de kantine van het Kruytgebouw vandaag een stuk rustiger is dan normaal. "Dat verbaast ons niks", zegt een medewerkster. "Verschillende klanten hebben ons gezegd dat ze niets met die chipknip te maken willen hebben en dat ze voortaan wel hun eigen brood meenemen. Die komen hier niet meer, dat kun je vandaag duidelijk merken. Het is misschien wel efficiënter zo, maar van mij mag het geld morgen weer terugkomen samen met de oude klanten."

EH/AB/MvdK

Linkshandigheid en borstkanker

"De uitkomst van ons onderzoek is dat linkshandige vrouwen een grotere kans hebben voor de menopauze borstkanker te krijgen dan rechtshandige vrouwen. Uit onze analyse kwam naar voren dat het risico zelfs twee keer zo groot is. De onzekerheidsmarge is inderdaad breed - premenopauzale borstkanker komt gelukkig niet op grote schaal voor - maar onze bevindingen zijn statistisch significant. Toch is er behoorlijk heftig gereageerd op ons artikel in het British Medical Journal."

Hoe komt dat?

"Wij hadden ons in het oorspronkelijke artikel zeer voorzichtig opgesteld. Wij stelden dat onze resultaten mogelijk zouden kunnen wijzen op een verband. Het British Medical Journal wilde een verkort artikel plaatsen en liet later een persbericht uitgaan. Wij staan nog helemaal achter het artikel, maar de nuance ging nu hier en daar verloren. De belangstelling is mede daardoor ongekend.

"Dat vrouwen in de doelgroep hier ongemakkelijke gevoelens van krijgen, begrijp ik wel. Ik moest mijn linkshandige dochter ook uitleggen hoe het zit. Tegelijkertijd fronsten sommige collega's de wenkbrauwen. En ook journalisten waren kritisch. Dan kun je alles wel met alles correleren, zo vonden zij."

Ligt het anders dan?

"Dit is stevig gefundeerd onderzoek. De vraag naar handvoorkeur hebben we in onze onderzoeken opgenomen nadat de neuroloog Norman Geschwind twintig jaar geleden de blootstelling aan hoge hormoonniveau's tijdens de zwangerschap als oorzaak van linkshandigheid noemde. Verder baseren wij ons op een hypothese over vroege oorzaken van borstkanker, waaronder hormonale oorzaken door bijvoorbeeld stress, die professor Trichopoulos, een autoriteit op het gebied van de epidemiologie van kanker, jaren terug al in de Lancet publiceerde.

"Het enige wat wij hebben gedaan is die hypothese testen door linkshandigheid als marker te gebruiken voor iets wat mogelijk is misgegaan in de baarmoeder. Niets meer en niets minder. In feite is dit niet zoveel anders dan bijvoorbeeld te zoeken naar verbanden tussen ziekten en een bepaalde vorm van een gen. Dat baart vrijwel nooit zoveel opzien als dit onderzoek.

"Of we mensen weer rechts moeten laten schrijven, is er gegrapt, met als onderliggende vraag 'wat moeten we ermee?' Het antwoord op die vraag moet bij wetenschappelijk onderzoek later volgen. Onze bevindingen moeten eerst worden beproefd. Misschien heeft het verband dat we vonden wel helemaal niets met hormonen, maar alleen met genetische erfelijkheid te maken. Hoe het ook zij, de mogelijke praktische implicaties liggen ver in de toekomst."

Vanwaar dan die heftige reacties op linkshandigheid?

"Klaarblijkelijk spreekt het onderwerp aan. Mensen herkennen het. Iedereen heeft zich wel eens afgevraagd waarom iemand zijn linker en niet zijn rechterhand gebruikt. In onderzoeken is in het verleden daarom gezocht naar de meest uiteenlopende verbanden. Linkshandigen zouden eerder sterven, intelligenter zijn, creatiever, sportiever en vaker trans- of homoseksueel zijn, gevoeliger voor verslaving zijn en ga zo maar even door. Bekendste relatie die wordt gelegd is wellicht die met schizofrenie.

"Bij die onderzoeken, waarvan je moet vaststellen dat in veel gevallen de resultaten de conclusie niet dekken, gaat het toch vooral om hersenlateralisatie: welk deel van de hersenen zorgt voor welke lichaamsfunctie. Het blijft lastig om dat soort onderzoek te doen. Het is moeilijk te bepalen wanneer iemand precies links is. En in veel culturen is linkshandigheid nog steeds sociaal niet geaccepteerd. Daar is linkshandigheid onrein of wordt het nog steeds geassocieerd met duistere krachten. Zo was het overigens ook in onze cultuur. Het Latijnse woord voor 'links' is niet voor niets sinister."

xb

Grootste winst van bsa is goede studiebegeleiding

Zelfs in 2003 stuitte het voorstel van het bestuur van Sociale Wetenschappen om het bsa bij psychologie in te voeren nog op fel verzet bij de studenten in de faculteitsraad. Een zichzelf respecterende universiteit heeft geen bindend studieadvies nodig, was hun visie. Hoe snel de tijden kunnen veranderen blijkt wel uit het feit dat in diezelfde faculteit Sociale Wetenschappen nu grote eensgezindheid bestaat over het plan om in 2006 voor álle opleidingen een bsa in te voeren. Ook in veel andere Utrechtse opleidingen wordt inmiddels door staf én studenten serieus over invoering gedacht.

Nu is dat ook wel logisch, want uit een blijkt dat de invoering van het bsa bij psychologie een succes is geworden. Van de 720 studenten die in 2004 met de studie zijn begonnen, zijn er vijftig voor 1 februari afgehaakt en zestig weggestuurd. De faculteit is met name gelukkig met het feit dat het bsa niet heeft geleid tot het afhaken van grote groepen studenten zoals dat wel bij Rechten is gebeurd. Op de psychologiestudenten heeft de invoering kennelijk het gewenste motiverende effect gehad, want liefst 532 eerstejaars haalden niet alleen de verplichte 30 ECTS, maar scoorden zelfs 45 of meer studiepunten.

Bij alle euforie past overigens wel een kanttekening. Opmerkelijk in de cijfers van Sociale Wetenschappen is dat ook de lichting 2003 - die nog geen bsa had maar wel al een veel intensievere studiebegeleiding - uitstekend heeft gepresteerd, bijna even goed als de lichting 2004. De vraag is dus of het bsa of het zogeheten flankerend beleid verantwoordelijk is voor het positieve effect. Het zou wel eens kunnen dat de protesterende studentraadsleden van Sociale Wetenschappen in 2003 een vooruitziende blik hadden. 'Bij goed onderwijs, meer wederzijds commitment tussen docent en student en een adequate studiebegeleiding zal de selecterende en verwijzende functie van het eerste jaar zo goed zijn dat echt ongeschikte studenten vanzelf opstappen.' Misschien is die visie wat te optimistisch en kan het bsa als stok achter de deur niet worden gemist. Maar het grootste winstpunt van de Utrechtse koerswijziging is waarschijnlijk dat nu overal serieus werk wordt gemaakt van de lang verwaarloosde studiebegeleiding.

Stroomstoring ontregelt Wentgebouw

Na het doorbranden van twee hoofdschakelaars van het elektriciteitsnet ging donderdagochtend rond kwart over elf het brandalarm af. Iedereen moest het Wentgebouw verlaten. De brandweer gaf het pand snel vrij, maar niet veel later werd het opnieuw ontruimd, nu omdat de ventilatie het niet meer deed. De laboratoria gingen stinken, uit zuurkasten kwamen dampen vrij, en dat alles terwijl er niet gelucht kon worden. Met noodaggregaten kon vrijdag een deel van de activiteiten hervat worden. Maar pas sinds maandag functioneert het gebouw weer min of meer normaal.

Veel schade heeft de storing niet aangericht. "Doordat er goed gecommuniceerd werd, is de ontruiming keurig en in goede orde verlopen", zegt Cees Beukelman van Medicinal Chemistry. "Ik heb mijn laptop meegenomen, ben naar huis gegaan en heb daar verder gewerkt. De storing heeft weinig invloed op mijn werkzaamheden gehad."

Ook hoogleraar farmacologie Berend Olivier is te spreken over de informatievoorziening en de manier waarop de problemen werden opgelost. "Donderdagavond kregen we een e-mail dat het gebouw tot maandagochtend gesloten zou blijven. We mochten het gebouw wel in, maar alleen voor de meest noodzakelijke zaken. Voor ons was vooral van belang dat we goed voor onze proefdieren konden zorgen, en dat kon."

Konden veel onderzoekers thuis verder werken, de analisten van Farmaceutische Wetenschappen zagen twee kostbare werkdagen verloren gaan, zegt Mies van Steenbergen van Biofarmacie. "Er stonden experimenten gepland die nu niet konden doorgaan. Heel lastig, want de apparatuur wordt zo intensief gebruikt, dan je maar moet afwachten wanneer er weer plek is."

In tegenstelling tot veel van zijn collega's is Steenbergen ook niet zo tevreden over de informatievoorziening. "Zondag kregen we een mail dat alles weer in orde zou zijn. Maar maandag was het erg heet hier! Bleek de koeling nog steeds niet te werken. Ook nu doet hij het trouwens nog niet. En dat in een gebouw dat zo briljant is ontworpen dat er geen raam open kan."

Wilco wil naar de Verenigde Naties

Volop campagne? "Dat kun je wel zeggen. Ik zit nu in de halve finale en moet meer stemmen krijgen dan mijn opponent Sergio, een student uit Rotterdam. Dan mag ik naar de finale. Ik ben ontzettend druk met het geven van interviews, dinsdag zat ik bijvoorbeeld nog in het ochtendprogramma van Giel Beelen. Verder hoort er een hele logistieke organisatie bij zo'n lobby. Ik slaap nu al een week beroerd weinig en naar colleges ga ik niet meer. Gelukkig heb ik een goed campagneteam: zeven vrienden en vriendinnen. Donderdag staan ze in De Uithof te flyeren. En ze gaan ook collegepraatjes houden, hopelijk willen de studenten in al die zalen dan even sms-en om op mij te stemmen."

Wat bezielt je om dit te willen? "Ik hoorde hiervan toen ik met een vriend op reis was in China. In het boeddhistische dorpje Xiahe vertelde een monnik me hoe de Chinese overheid hem had verboden taken in het klooster te vervullen omdat hij de Dalai Lama in India had bezocht. Veel mensen horen dat en kijken vervolgens weg. Maar waar gaan we heen als mensen niet meer ergens voor willen staan? Ik wil dus echt iets doen aan dat soort misstanden. Desnoods trek ik straks tijdens vergaderingen in New York staatssecretaris Van Ardenne aan de haren om dingen voor elkaar te krijgen."

Wat is je agenda? "Ik kan het natuurlijk gaan hebben over het bestrijden van armoede of het wegnemen van de voedingsbodem voor terrorisme. Maar voor die grote thema's wordt naar mijn idee al genoeg gedaan. Een belangrijk deel van mijn taak ligt in Nederland. Ik wil de onwetendheid van scholieren over de VN proberen op te heffen. Ze zijn niet alleen Nederlander, maar ook wereldburger, en de VN is niet zo machteloos als ze misschien denken. Maar mijn belangrijkste streven is: respect van mens tot mens. Ik wil de onderlinge vooroordelen tussen jongeren bespreken door op scholen in debat te gaan. Daarnaast pleit ik voor sportieve en culturele activiteiten om die vooroordelen te lijf te gaan. Ik denk dat ik de juiste persoon ben voor die taak. Ik kan aardig uit mijn woorden komen en vind het ook echt leuk om voor grote groepen te staan. Daardoor lukt het me vaak mensen te motiveren en te enthousiasmeren."

En wat levert jou dit op? "Tot nu toe is het een groot avontuur. Maar ik heb nog niets. Jongeren moeten echt op mij stemmen, zodat ik hen kan vertegenwoordigen in New York. Ik investeer nu in de hoop mijn idealen straks daadwerkelijk te kunnen verwezenlijken."

Stemmen kan van 6 tot 12 oktober via www.dewereldvandevn.nl/jongerenvertegenwoordiger2006

De Australische onderzoekers Robin Warren en Barry Marshall krijgen de Nobelprijs voor hun ontdekking dat maagzweren worden veroorzaakt door een bacterie. Volgens Verhoef is dat één van de belangrijkste nieuwe medische inzichten van de afgelopen 25 jaar. In 1980 werd namelijk nog algemeen aangenomen dat maagzweren werden veroorzaakt door stress. De enige effectieve aanpak was een operatie. In dat jaar zagen Warren en Marshall in biopten van maagpatiënten echter een onbekende bacterie, die zij helicobacter pylori noemden. Een maagzweer zou dus wel eens een ontsteking kunnen zijn, veroorzaakt door deze bacterie. Om die hypothese te testen nam Warren zelfs een slok water met daarin de bacterie, waarna hij maanden last van zijn maag hield.

De twee onderzoekers hebben lang moeten vechten tegen scepsis in de medische wereld. Hoe zou een bacterie immers kunnen overleven in een zure maag? Ook in het Utrechtse AZU duurde het jaren voordat de gevestigde leer werd afgezworen. De ontwikkeling van een effectief antibioticum zo'n tien jaar later bracht de ommekeer, en nu twijfelt niemand meer aan het gelijk van de Australiërs. Ook is duidelijk dat helicobacter pylori niet alleen maagzweren maar ook maagkanker veroorzaakt. Waar de bacterie wordt bestreden met antibiotica, loopt het aantal gevallen van maagkanker sterk terug. Nog onduidelijk is of er een verband bestaat met de gelijktijdige toename van het aantal gevallen van slokdarmkanker in de westerse wereld.

Verhoef is blij met de toekenning van de Nobelprijs aan zijn twee Australische vakgenoten. "De laatste jaren gaat de prijs eigenlijk altijd naar heel fundamenteel biomedisch onderzoek. Dit is weer eens een ouderwets klassieke toekenning voor onderzoekers die met hun gezond verstand een centraal dogma uit de geneeskunde hebben doorbroken. Deze Nobelprijs bewijst dat eigenlijk iedereen de kans heeft om de prijs te winnen. Ik vind dat een heel geruststellende gedachte."

Deurbeleid disco

Ritzen vs Rutte

Staatssecretaris Mark Rutte is 'een cynicus, een carrièrepoliticus, die het niet zo veel kan schelen waar hij zit en wat hij doet, zolang het maar voldoende draagvlak heeft in zijn eigen partij.' Aldus Jo Ritzen, collegevoorzitter van de Universiteit Maastricht en voormalig minister van onderwijs. Hartgrondig vloekend gaf Ritzen zijn mening over Rutte in het blad Schooljournaal van onderwijsbond CNV. 'Rutte zegt echt de verkeerde dingen. Wij, bestuurders en hoogleraren, voelen ons absoluut niet gesteund door die man. Zegt hij opeens dat er geen Begeisterung is! Kom eens kijken hier! Het stikt van de Begeisterung!'Het steekt Ritzen dat er nog altijd op onderwijs wordt bezuinigd, hoewel hij tijdens zijn eigen ministerschap ook behoorlijk heeft bezuinigd. Maar dat was wat anders, stelt Ritzen. 'Kijk, toen ik aantrad in 1989 hadden we een financieringstekort van acht procent en vond ik bezuinigingen op onder meer studiefinanciering niet meer dan terecht. Het rare is dat die bezuinigingen zijn doorgegaan, ook in de economische hoogtijdagen tussen 1999 en 2002. Schrijnend, want bij onderwijs gaat het om verlies op de lange termijn.

Facelift Olympos

De accommodatie van sportcentrum Olympos in De Uithof wordt volgend jaar opgeknapt en uitgebreid met nieuwbouw. Volgens directeur Jules Vereecken moet de tien jaar oude installaties voor onder meer luchtbehandeling nu al ingrijpend worden vernieuwd omdat de accommodatie intensiever wordt gebruikt dan aanvankelijk werd gedacht. Hiervoor is door het college van bestuur 2,2 miljoen euro beschikbaar gesteld. Voor dat geld staat ook het uitbreiden van de fitnessruimte op de plaats van de huidige danszaal op het programma. Daarnaast krijgt Olympos 2,7 miljoen euro voor nieuwbouw aan de noordwestkant van de bestaande accommodatie. Hier komen twee danszalen, een spinningruimte, een multifunctionele zaal en een aparte was- en kleedgelegenheid. De werkzaamheden zullen ongeveer anderhalf jaar duren. Wellicht dat de ver- en nieuwbouw Olympos een hoger cijfer oplevert dan de 7,3 die het nu van zijn studenten krijgt in de Keuzegids Hoger Onderwijs. Wageningen, die op de eerste plaats eindigt in deze ranglijst, krijgt een 8,4 voor de faciliteiten. Hier moet echter 52 euro voor een sportkaart worden neergeteld. Utrecht is daarentegen (nog) het goedkoopst.

Dat blijkt uit cijfers in de Keuzegids Hoger Onderwijs van het expertisecentrum Choice, die deze week is verschenen. Wageningen Universiteit krijgt van de gehandicapte studenten een mooie 7,2, terwijl Utrecht een magere 6,3 scoort. Eindhoven sluit de rij met een treurige 5,7.

Choice baseert zich op de antwoorden van gehandicapte studenten in de landelijke studentenenquete. Omdat het aantal gehandicapte studenten niet groot is, zijn de cijfers berekend met de oordelen van de afgelopen twee jaar.

Gehandicapten zitten lang niet allemaal in een rolstoel. De helft van alle studenten met een functiebeperking heeft dyslexie (een leesstoornis) of dyscalculie (een rekenstoornis). Eenvijfde heeft psychische problemen of een chronische ziekte. Zij krijgen soms ten onrechte het verwijt lui of dom te zijn.

Aan de Universiteit Twente weten de docenten het meeste begrip voor hen op te brengen; ze krijgen daar een 7,6 voor. Aan de Universiteit van Amsterdam vinden de gehandicapten hun docenten minder begripvol. Ze geven hun een 5,6.

HOP

Oordeel gehandicapten over universiteiten:

WU Wageningen7,2
UT Enschede7,0
UM Maastricht6,9
RU Nijmegen6,8
RUG Groningen6,7
TUD Delft6,5
UL Leiden6,5
EUR Rotterdam6,4
UU Utrecht6,3
UvA Amsterdam6,3
VU Amsterdam6,2
UvT Tilburg5,8
TUe Eindhoven5,7