Het screen is een gezamenlijk project van het Ublad en het Faciliteiten Bedrijf Utrecht (FBU), uitbater van Gutenberg. Ublad en FBU hebben een subsidie ontvangen van het K.F. Heinfonds voor de ontwikkeling van het scherm. Onderzocht zal worden of op termijn op meerdere plekken binnen de universiteit zo’n Ublad-screen te verwezenlijken is.

Tijdens de UIT (Utrechtse Introductie Tijd) in augustus waren de eerste presentaties op het scherm te zien. Er werden onder meer dagelijks foto’s van de UIT vertoond.

Het screen zal worden gebruikt om (universitaire) evenementen aan te kondigen, nieuws te brengen, films en andere culturele activiteiten aan te kondigen. Ook zijn er dagelijks de verschillende dagmenu’s van het Educatoriumrestaurant te lezen.

Studenten- en studieverenigingen en andere universitaire organisaties die een mededeling op het screen willen plaatsen, kunnen een mailtje sturen naar: w.delange@ublad.uu.nl

WdL

Uit de landelijke studentenenquete van onderzoekscentrum Choice blijkt dat studenten in Wageningen, Tilburg en Eindhoven hun docenten het meest waarderen. Gevraagd naar de didactische vaardigheden, inhoudelijke deskundigheid en bereikbaarheid van hun docenten, geven ze als gemiddeld waarderingscijfer een 7,4. De meeste kritiek krijgen de docenten van de Universiteit Utrecht, Universiteit van Amsterdam en Rijksuniversiteit Groningen. Zij moeten het doen met een 7,1.

Dat zijn redelijke rapportcijfers, zeker vergeleken met die van de docenten in het hbo. Slechts een hogeschool steekt boven de universiteiten uit: de Christelijke Hogeschool Ede, waar de docenten volgens hun studenten een 7,5 verdienen. Verder zijn er maar drie hogescholen die zich qua docenten met de universiteiten kunnen meten: Artez in Zwolle (7,1), TH Rijswijk (7,2) en de Gereformeerde Hogeschool Zwolle (7,4).

Per opleiding lopen de oordelen behoorlijk uiteen. Zo scoren de docenten van de opleiding geschiedenis aan de Vrije Universiteit voor hun didactische vaardigheden het hoogst van alle universitaire docenten: 7,8. Hun collega’s van de opleidingen Engels van de Rijksuniversiteit Groningen en - wederom - de VU doen daar nauwelijks voor onder.

Toch weten deze topdocenten nog net iets minder van hun vak dan de docenten van de opleidingen Arabisch en Hebreeuws aan de UvA. De studenten geven hun een 8,6 voor inhoudelijke kennis en een 7,5 voor lesgeven.

Het laagst gewaardeerde docententeam in het hele hoger onderwijs werkt bij de opleiding scheepsbouwkunde van Inholland Delft. Daar hebben de studenten niet het gevoel dat hun docenten veel weten: voor deskundigheid geven ze hun een 5,8. Ook hun manier van lesgeven oogst weinig waardering bij de studenten (5,3) en makkelijk bereikbaar zijn ze evenmin (4,7).

HOP

De kaarsen vormden samen het Amnesty-logo. De 61 studenten braken daarmee het record ‘largest flaming image using candles’. De prestatie wordt erkend door het Guinness Book of Records. Het oude record werd twee jaar geleden gevestigd in Pakistan. Daar werden destijds iets meer dan 8000 kaarsen aangestoken.

De studenten die gisteren in Utrecht meededen aan de actie wilden de aandacht vestigen op mensenrechtenactivisten overal ter wereld. Velen van hen verkeren in een moeilijke situatie door hun inzet voor de mensenrechten.

XB

Van Heur studeerde in juni vorig jaar af met als specialisatie cultuurgeschiedenis van de verlichting. Volgens de jury bestaande uit de hoogleraren Denslagen, Kloek, Pollmann en Schramm vertoont zijn eindwerkstuk de contouren van een volwassen dissertatie. Het werk ‘the spatial imagination of Oromia’ geeft inzicht in de moeizame verhouding tussen identiteitsgevoelens en gangbare ideeën van staatsvorming, zo werd gesteld.

De jury sprak dinsdag tijdens de opening van het academisch letterenjaar overigens veel waardering uit voor alle acht genomineerde scripties. De jaarlijkse prijs van de Utrechtse faculteit Letteren wordt mogelijk gemaakt door de boekhandels Broese en Bijleveld.

XB

De verhouding tussen de universiteit en de hogeschool lijkt steeds warmer te worden. In zijn rede ter gelegenheid van de opening van het academisch jaar noemde Kardux maandag de hogeschool een belangrijke strategische partner voor de nabije toekomst. Eind vorige week maakte de hogeschool verheugd melding van het voornemen vijftig medewerkers te laten promoveren aan de universiteit.

De aankondiging is in lijn met eerder gemaakte afspraken tussen koepelorganisatie HBO-raad en het ministerie van Onderwijs Om de kwaliteit van het hbo te verbeteren, zijn volgens beide partijen meer gepromoveerde docenten nodig. De Hogeschool Utrecht acht de komst van promovendi extra noodzakelijk nu de instelling zich steeds meer richt op toegepast onderzoek.

Collegevoorzitter Van Rooy viel eerder dit jaar nog fel uit tegen de Fontys-hogescholen die zelf met een advertentie voor dertig promovendi de boer op ging. Naar de mening van de universiteit betrof het een publiciteitsstunt die bovendien de indruk wekte dat hogescholen zelf de doctortitel al kunnen uitdelen. De nieuwe Utrechtse samenwerking moet meer zorgvuldigheid betrachten, zo wordt gesteld. Met ingang van dit studiejaar zullen 22 hogeschoollectoraten onderwerpen aandragen waarop de vijftig medewerkers bij UU-professoren kunnen promoveren. Op dit moment onderzoeken beide instellingen hoe deze constructie precies wordt vormgegeven.

Hogeschool en universiteit willen komend jaar bovendien kijken naar de mogelijkheden van een professional doctorate. Dit verkorte promotietraject zou in de toekomst moeten voorzien in de vraag naar praktijkgerichte onderzoekers. De hogeschool wil ook bij de werving van nieuw personeel gaan samenwerken met de UU. Zo wil de HU vrijvallende formatieplekken invullen met gepromoveerden of bijna gepromoveerden.

Let op: binnenkort gaat de politie weer controleren of fietsers op weg naar De Uithof wel netjes stoppen voor het rode licht. De beruchte politiepunten zijn de verkeerslichten in de Burgemeester Reigerstraat en het kruispunt met de Prins Hendriklaan. In het najaar wordt gecontroleerd of je fietsverlichting het wel doet want in het donker fietsen zonder licht is verboden.

Wat nog meer niet mag, is illegale software gebruiken. Mannelijke studenten lijken erg thuis in dit illegale wereldje. Van hen kopieert bijna 20 procent geregeld een softwareprogramma tegenover 1 op de 10 vrouwen. Gemak is de belangrijkste reden om illegaal software aan te schaffen, geen geld is nummer twee. Veel studenten weten blijkbaar niet dat Surfspot software goedkoop aanbiedt.

Slimme vrouwen hebben ten opzichte van domme blondjes het nakijken als het gaat om het veroveren van het 'hart' van een hoogopgeleide man. Uit onderzoek blijkt dat de Nederlandse vrijgezellen niet graag daten met een hoger opgeleide vrouw. Vrouwen daarentegen hebben het liefst een man die hoger is opgeleid dan zijzelf zijn. Dat gaat dus problemen geven, als je nagaat dat het aantal vrouwen met een hoge opleiding het aantal net zo hoog opgeleide mannen dreigt te overvleugelen.

Gelukkig kan de man vervangen worden door een leuke gigolo, want uit weer een ander onderzoek blijkt dat het bruto-inkomen van vrouwen jonger dan 24 jaar met een universitaire opleiding meer verdienen dan hun mannelijke tegenpool. Volgens het Maastrichtse onderzoeksbureau ROA zijn vrouwen in het bedrijfsleven steeds gewilder omdat zij sneller afstuderen en hogere cijfers halen.

Ook op het vlak van de alcohol doen vrouwen niet meer onder voor mannen. Volgens het Trimbos-instituut voor verslavingszorg zijn vrouwen de afgelopen jaren meer gaan drinken als vorm van emancipatie. Hoogopgeleide vrouwen zijn de nieuwe risicogroep voor alcoholisme. Resumerend: hoger opgeleide vrouwen kunnen geen man krijgen, hebben wel geld en een alcoholprobleem.

Dat studenten houden van alles wat met alcohol te maken heeft, daar zijn ze in Amsterdam tijdens de introductiedagen achtergekomen. In café De Mug werden er naast vele bierglazen ook de man- en vrouwbordjes van de toiletten en een terrastafel meegenomen.

Het is te hopen dat het interieur van de deze week geopende loopbrug Van het Van Unnik naar de Universiteitsbibliotheek wel op zijn plaats blijft. Deze loungebrug met bankjes, kussens, een televisie, computerzuilen en drank-en snackautomaten wordt binnenkort nog feestelijk geopend. Drankjes en een Utrechtse dj moeten de studenten met hun billen uit de kussens krijgen.

Half augustus kregen de decanen een briefje van het college van bestuur. Alle gebieden, hoofdafdelingen, subfaculteiten of hoe ze verder ook maar genoemd mogen worden, gaan voortaan 'departement' heten. In het bijgevoegde lijstje werd die naam voor Letteren, Godgeleerdheid en Wijsbegeerte echter zonder nadere uitleg achterwege gelaten.

U was niet blij met die brief, decaan Algra van het departement Wijsbegeerte?

"Inderdaad. In de eerste plaats zijn wij volgens het reglement van de faculteit Geesteswetenschappen geen departement maar een subfaculteit, net als Letteren en Godgeleerdheid. Nu weet ik dat het college van bestuur die naam niet meer wil gebruiken, maar om ons dan maar helemaal zonder naam in die lijst op te nemen, is het andere uiterste. Dit is ook nooit zo afgesproken."

Klopt dat decaan Bertens van Letteren?

"Volgens mij is dit wel conform de afspraak. Het probleem is dat Letteren geen departement is en ook geen subfaculteit. Voor een departement zijn wij te groot, die naam zou in het buitenland alleen maar verwarring wekken, want daar ziet men Nederlands of Geschiedenis als departement. En een subfaculteit is in het buitenland helemaal een onbekend begrip."

Dat is dus een dilemma.

"Inderdaad. Daarom hebben we afgesproken om de naam in ons geval in het midden te laten en op ons briefpapier te vermelden: Faculteit Geesteswetenschappen met daaronder in een wat andere letter Letteren of Wijsbegeerte of Godgeleerdheid. Dat leek ons wel chic."

Dat klinkt niet onredelijk, meneer Algra.

"Die afspraak over ons briefpapier ken ik, maar bij mijn weten is nooit afgesproken dat we dan ook verder geen naam zouden hebben. Vooralsnog blijven we ons dan ook gewoon subfaculteit noemen. Het is mij om het even hoe wij heten, maar nu zijn we helemaal niets. Je komt in de UU op bezoek bij het departement Scheikunde van de Bètafaculteit of bij het departement Pathobiologie van Diergeneeskunde. Maar in de faculteit Geesteswetenschappen kom je binnen bij Wijsbegeerte zonder meer. Dat kan toch niet?"

Daar heeft Algra gelijk in, nietwaar meneer Bertens?

"Het is inderdaad een beetje een raar compromis. Maar ik zie geen alternatief. Wellicht dat we de vijf onderwijsinstituten van Letteren in de toekomst kunnen omvormen tot departementen. Met Godgeleerdheid en Wijsbegeerte zou er dan een faculteit Geesteswetenschappen met zeven departementen ontstaan. Het is niet ondenkbaar dat het ooit die kant op gaat, maar op dit moment is dat nog een brug te ver. Voorlopig zullen we met dit compromis moeten leven."

"Zoals het er nu naar uitziet gaat Angela Merkel de verkiezingen winnen. Belangrijker is de vraag of haar partij, de CDU, samen met de CSU en de liberale FPD een behoorlijke meerderheid gaat halen. Die heeft Merkel nodig om haar rigoureuze en waarschijnlijk impopulaire hervormingen tot stand te brengen. Door het succes van de nieuwe Linkspartei is het maar helemaal de vraag of ze krijgt wat ze wil. Het wrange is dat er nu verkiezingen zijn, omdat Schröder geen mogelijkheid zag verder te regeren door de grote politieke weerstand in de Bundesrat. Met een beetje kwade wil kun je zeggen dat de geallieerden na de Tweede Wereldoorlog de basis hebben gelegd voor deze ongelukkige situatie."

Hoezo dat?

"Zij wilden Duitsland verdeeld houden en maakten van Duitsland een federaal stelsel van deelstaten. Die deelstaten zijn rechtstreeks vertegenwoordigd in de Bundesrat. Het gevolg is een continu proces van verkiezingen in Duitsland. Omdat in het huidige tijdperk van - wat ik maar 'mediademocratie' noem - ook in Duitsland enorm veel zwevende kiezers zijn, wordt die Bundesrat een soort actuele barometer van politieke ontevredenheid. Een regerende kanselier kan daardoor tijdens zijn regeringsperiode enorm in de problemen komen. Een stevige positie in de Bundestag is daarom van essentieel belang. Ik denk dat bij de komende verkiezingen de nieuwe Linkspartei een grote rol gaat spelen. Die snoept immers niet alleen van de SPD, maar ook van de andere partijen onvredestemmen af."

Wat is dat voor een partij?

"Het gaat om een verbintenis van de PDS, dat is de opvolger van de communistische eenheidspartij van de oude DDR, en een partij van SPD-afvalligen die zijn basis heeft in het Saarland. Oskar Lafontaine, de charismatische en ijdele oud-voorman van de SPD, was daar de oprichter van. In sommige oostelijke deelstaten kan de partij nu rekenen op 30 procent van de stemmen. Daar voelen de mensen zich tweederangsburgers. Er is geen werk en de beste maatschappelijke posities worden ingenomen door Wessies. De aantrekkingskracht van de Linkspartei wordt daar bovendien nog eens gevoed doordat de partij inspeelt op een gevaarlijk anti-Amerikanisme."

Gevaarlijk ...?

"Het anti-Amerikanisme neemt in Duitsland steeds grotere vormen aan. Dat heeft natuurlijk te maken met de oorlog in Irak waar Duitsland zich tegen heeft verzet. Tegelijkertijd spelen historische factoren nog steeds een rol in de verhouding tussen de twee landen. Het nazisme en het communisme keerden zich tegen westerse waarden. Bovendien wordt nog altijd gedacht in termen van winnaar en verliezer. Het is moeilijk om er precies de vinger op te leggen maar het Duitse anti-amerikanisme is toch wezenlijk anders dan de weerzin die in veel Nederlandse kringen bestaat tegen de VS. In Duitsland kan het werkelijk vervelende consequenties hebben, uitmondend in anti-semitisme vanwege de vermeende grote joodse lobby in de Verenigde Staten."

Heeft Lafontaine de werkeloze Duitsers in het oosten iets te bieden?

"Naar mijn idee bedient hij zich ook op dat vlak van een behoorlijke portie populisme. Van oudsher is Lafontaine de spreekbuis van de gegoede werknemers. Die groep heeft zich in het verleden door de invloedrijke vakbonden zeer gunstige omstandigheden bevochten; goede pensioenen, grote ontslagbescherming en veel vakantiedagen bijvoorbeeld. Uitzendbanen of deeltijdwerk bestaan vrijwel niet. In Duitsland is die macht van die vakbonden nog altijd ongebroken. De verschillen tussen de haves, de arbeiders, en de have nots, de werkelozen, zijn daardoor erg groot. Het lijkt echter uitgesloten dat er meer werkgelegenheid kan komen zonder te tornen aan die luxe positie van arbeiders. Lafontaine zegt dat hij zowel de haves als de have nots tevreden kan stellen. Dat waag ik te betwijfelen."

Wie zijn oor na afloop in de aula te luister legde, kon een breed scala aan reacties noteren, variërend van 'eindelijk een goed inhoudelijk verhaal' tot 'wel erg met modieuze winden meewaaiend'. Eén reactie was echter opvallend vaak te horen: 'Een interessant betoog, maar hoe wil hij zijn verhaal handen en voeten geven? En trouwens, als hij dit echt vindt, waarom heeft hij er als collegelid dan nooit werk van gemaakt?'

De goede verstaanders hoefden die laatste vraag eigenlijk niet meer te stellen. Zij hadden het antwoord al gekregen in de aankondiging van collegevoorzitter Van Rooy dat de nu volgende rede de persoonlijke visie van de heer Kardux bevatte, een aankondiging die door de spreker al in zijn eerste zin werd gepareerd met "zo persoonlijk is dit verhaal eigenlijk niet". De terloopse woordenwisseling maakte aannemelijk dat er binnen het college in bestuursfilosofisch opzicht op zijn minst enig verschil van inzicht bestaat.

Na een lange periode van nadruk op decentraal bestuur werd onder voorzitter Veldhuis de Utrechtse koers verlegd naar meer centrale sturing door het college van bestuur in samenspraak met de zeven decanen. Dat in dat model niet al te veel ruimte is voor de door Kardux bepleite kleinschaligheid is nog onlangs gebleken in de bètafaculteit, waar de farmaceuten met de moed der wanhoop proberen hun autonomie overeind te houden. Misschien kunnen zij moed putten uit de lof die Kardux toezwaaide aan Hans Adriaansens, de geestelijke vader van het University College. Voor wie weet op hoeveel weerstand Adriaansens indertijd in bestuurlijke kring stuitte, was die lof op zijn minst pikant te noemen.

Kardux weet als geen ander dat hij de handen in het huidige bestuurlijke klimaat niet snel voor zijn ideeën op elkaar zal krijgen. Zijn verwijzing naar het eigen initiatief van Adriaansens kan dan ook nauwelijks toeval zijn geweest. Je eigen gang gaan, voet bij stuk houden en je niet al te veel aantrekken van de heersende mening. Hoe impliciet ook, misschien was dat wel de meest opmerkelijke boodschap die Kardux zijn gehoor maandag meegaf.