Hoe Letteren het hoofd boven water probeert te houden
Hans Bertens praat tegenwoordig in rekensommetjes. De uitkomsten zijn steeds dezelfde: de letterenfaculteit zit in een onmogelijke situatie. Bertens kan zijn zittende personeel niet langer betalen, maar heeft te weinig personeel om het onderwijs te verzorgen.
"Ons probleem is dat we op gigantische schaal aan het voorfinancieren zijn. Het aantal eerstejaars is in rap tempo gestegen van 700 in 1998 tot 1200 dit jaar. We ontvangen nu het geld volgens de diplomafinanciering voor het relatief geringe aantal studenten van eind jaren 90, terwijl we veel meer studenten onderwijs moeten geven. Daar komt bij dat Letteren traditioneel al onderbedeeld is in de verdeling van onderzoeksgelden. Wanneer je kijkt naar de financiering per student bungelt Letteren helemaal onderaan de lijst van faculteiten."
Volgens de decaan hebben de extra bezuinigingen (anderhalf miljoen euro voor de komende twee jaar) die door het college van bestuur werden afgekondigd het perspectief op een betere toekomst verduisterd. "Aanvankelijk gingen we er nog vanuit dat de verwachte stijgende lijn in de diplomarendementen de hoogste nood zou gaan wegnemen, maar de extra bezuinigingsdruk kunnen we echt niet meer verstouwen."
Op de invoering van studiepuntfinanciering die Letteren eindelijk boter bij de vis leek te beloven, zit Bertens inmiddels helemaal niet meer te wachten. "Studiepuntfinanciering zou ons in deze moeilijke jaren erg geholpen hebben, omdat we nu veel studenten hebben die veel punten halen. Maar dat nieuwe systeem lijkt er nu pas over een aantal jaren te komen, juist op het moment dat onze faculteit de diploma-inkomsten van de laatste grote lichtingen tegemoet kan zien. Dan wil ik dat geld zelf houden en niet delen zoals het bij studiepuntfinanciering zou moeten."
De ondersteunende diensten van Letteren draaien nu noodgedwongen op een minimum aantal medewerkers. En ook de onderwijsinstituten moeten mensen inleveren. "We kunnen de docenten eenvoudigweg niet meer betalen. Een moeilijke boodschap, want de werkdruk is hoger dan ooit."
Die werkdruk heeft alles te maken met het nieuwe bama-stelsel. De decaan heeft het college van bestuur herhaaldelijk gewaarschuwd knel te zitten tussen de achterblijvende financiering en de eisen die de universiteit stelt aan het onderwijs. "Het kleinschalige en activerend onderwijs van de bacheloraanpak, doet de student recht en er is ook bij ons veel enthousiasme voor. Maar onze mensen werken zich over de kop."
En om het gebrek aan realisme van elementen in de bama-richtlijn aan te geven, komen weer de berekeningen. Een docent-onderzoeker bij Letteren is, zegt Bertens, bijna dertig uur per week met studenten in de weer. "En dan is er nog geen toets nagekeken. Het model had beter doorgerekend mogen worden om de reële kosten in kaart te brengen."
Oplossingen die bij andere faculteiten meer efficiëntie in de onderwijsroostering boden, zoals het multi-inzetbaar maken van docenten en het streven naar een maximum aantal studenten per werkgroep, zijn voor de complexe letterenfaculteit niet weggelegd. "We hebben 17 zeer verschillende opleidingen. Ik kan een muziekwetenschapper geen Engels laten geven. Bij Nederlands is een flinke overformatie door een sterke terugloop van studenten, maar waar moet ik die Neerlandici laten werken, zonder een langdurig en kostbaar traject van omscholing?"
Het grote aantal opleidingen leidt volgens de decaan ook nog eens tot indelingsverlies. "Ik krijg geen twintig studenten voor een werkgroep Oud-Iers of Portugees. Moet ik die colleges dan niet meer geven? Ook hier wijken we af van meer homogene opleidingen zoals rechten."
De letterenproblemen leidden dit najaar tot een extra bijdrage van het CvB van twee miljoen voor vier jaar. "Heel sjiek", vindt Bertens, "maar het eerste half miljoen is al op aan de visitaties dit jaar." De decaan vreest daarom volgend jaar bij eenzelfde instroom aan eerstejaars "te moeten capituleren voor de werkelijkheid. Dan moeten we ons onderwijs aanpassen, misschien door meer hoorcolleges gaan geven."
Bertens hoopt dat het CvB een ontsnappingsroute biedt. Op de vijfde van het Bestuursgebouw lag deze week een grote bos bloemen van Letteren. Een geste waarmee het universiteitsbestuur "dat het ook niet gemakkelijk heeft" een mooie lente wordt toegewenst. Misschien dat de nieuwe lente een nieuw geluid van de vijfde brengt.