Op 11 maart om kwart over 10 opent meervoudig Olympisch kampioene Leontien van Moorsel de beurs, die vooral voor studenten economie, bedrijfskunde, rechten en informatica veel te bieden heeft. De toegang is gratis. Jaarlijks zijn er zo’n 11.000 bezoekers.

Behalve stands zijn er workshops, zoals voor 'Netwerken', 'Career Development', 'Assessment' en 'Solliciteren op maat'. Bovendien zijn er zes vakinhoudelijke branchecongressen, waaronder het Mastercongres en het Nationaal Juristencongres.

Volgens de organisatie is het hoogtepunten van deze achtste Carrièrebeurs het programmaonderdeel 'Ontmoeting aan de top live'. Onder leiding van presentatrice Anouk van Nes kan de zaal vragen stellen aan de topmannen zoals Ad Scheepbouwer (KPN), Klaas Wagenaar (Getronics), Douwe Kras (Arcadis), Sjoerd Vollebregt (Stork), Ludo van Halderen (Nuon) en Henk Bosma (PinkRoccade).

Tenslotte zijn er nog optredens van zangeres Maud, Ali B, studentenband Lijn 7 en cabaretier Wilko Terwijn, bekend van het tv-programma The Comedy Factory. Op beide dagen sluit de beurs om 18.00 uur.

AH

Meer informatie? Zie www.carrierebeurs.nl

Dat verbod werd in 1641 uitgevaardigd door de toenmalige rector Gijsbertus Voetius, Gijs Voet voor intimi. was het soort provocateur die beweerde dat de aarde om de zon draaide, dat de wereld geen grenzen heeft, en dat de mens een soort mechanische machine is, die wordt voortgedreven door een immaterieel bewustzijn. Een verdorven geest kortom, die het zelfs waagde om te twijfelen aan het bestaan van God. Dat deed hij weliswaar om het onomstotelijk bewijs te leveren dat God bestaat, maar Voetius was niet erg gecharmeerd van zoveel originaliteit. Je wist maar nooit met die Fransen. Na een paar forse ruzies hadden de curatoren van de net zeven jaar oude universiteit er schoon genoeg van. In 1643 kregen zij van de vroedschap gedaan dat alle onderwijs in de leer van Descartes werd verboden.

Omdat dat verbod nooit is ingetrokken, is iedereen die doceert over Descartes dus in overtreding. Nu zou je als law abiding bestuurder natuurlijk kunnen overwegen om de overtreders aan te pakken, maar gelukkig is Gispen behalve een daadkrachtig ook een eigentijds bestuurder. Hij heeft goed om zich heen gekeken en gezien hoe efficiënt de Nederlandse overheid het probleem van een regel die massaal wordt overtreden, doorgaans oplost. Zo'n regel wordt simpelweg afgeschaft. Geïnspireerd door deze vernieuwende aanpak koos Gispen ook in het geval Descartes voor die oplossing. Op 24 maart wordt het verbod op het doceren over de Franse wijsgeer officieel ingetrokken. De vreugde in kringen van Utrechtse Cartesianen is met geen pen te beschrijven.

Voor dezelfde woensdagmiddag stond in Amsterdam een grote lawaaidemo gepland bij het politiebureau aan de Amsterdamse Elandsgracht waar de actievoerders vastzitten. De LSVb kondigde bovendien aan ter plekke aangifte te doen van opruiïng door staatssecretaris Rutte. De bewindsman riep de afgelopen maanden herhaaldelijk op tot het bezetten van universitaire gebouwen, maar gaf niet thuis toen dat uiteindelijk gebeurde.

In de Tweede Kamer liet Rutte deze week weten dat de eis van de actievoerders - het afblazen van zijn leerrechtenplan - veel te radicaal was. Een reactie die hem op fikse kritiek van GroenLinks en SP kwam te staan.

De LSVb heeft harde acties in petto. Op 21 maart vindt in elk geval een grote demonstratie plaats bij het gebouw van het ministerie van OC&W.

RECHTS Utrechtse studente opgepakt bij Maagdenhuis

Kim, een Utrechtse studente Nederlands was de eerste bezetter van het Maagdenhuis die dinsdagmiddag vrijkwam. Volgens Kim zijn de studenten verontwaardigd over het harde politieoptreden, maar juist daardoor strijdbaarder dan ooit.

"Dat er in Amsterdam iets zou gebeuren, ging als een lopend vuurtje door studentenland. Toen ik maandag naar de demonstratie tegen de leerrechten ging, had ik een laptop met mobiele telefoon meegenomen, zodat ik een weblog zou kunnen bijhouden. Nadat het signaal was gegeven, verliep de bezetting heel soepeltjes. Iedereen kreeg een taak. De deuren werden gebarricadeerd, de ramen afgeplakt. Er waren tweehonderd mensen, maar alles verliep heel georganiseerd. Uiteindelijk bleek ik zelfs die dure telefoon helemaal niet nodig te hebben. Enkele computers in het Maagdenhuis stonden nog gewoon aan.

"Om half twee 's nachts kwam de ME. Tot dan toe was alles heel rustig geweest, nog geen bierflesje was gesneuveld. Wij scandeerden 'geen geweld, geen geweld', maar de agenten gingen hardhandig te werk. De wapenstok werd gebruikt en mensen werd van trappen gesleurd. We waren verbijsterd.

"Uiteindelijk werd ik naar de Bijlmerbajes gebracht. Daar moesten we buiten in de vrieskou staan. Dat was zwaar, vooral omdat iedereen zat vastgeketend aan een ander. Bovendien hadden we onze rugzakken nog op.

"Ik had het geluk dat ik vastzat aan een meisje dat medicijnen nodig had. Daarom mocht ik al na twee uur naar een cel. Daar moesten we een matras delen. Ieder uur werden we gewekt voor een nieuwe verklaring, puur om ons te breken volgens mij. Voor mij had het geen zin mijn naam te verzwijgen. Die zouden ze via mijn laptop zo kunnen achterhalen. Uiteindelijk ben ik aangeklaagd voor lokaalvredebreuk. 's Middags kwam ik als eerste vrij. Meteen daarna heb contact opgenomen met de LSVb. Die vroeg of ik contactpersoon voor de media wilde zijn. Ik word vooral gebeld door Amsterdamse politici die wilde weten wat er precies is gebeurd. Verder werk ik fanatiek aan het weblog. Van slapen komt niets."

"Het politiegeweld is buiten alle proportie geweest. Dit had niemand verwacht. Er zitten nog steeds mensen vast. Iedereen die vrij is, heeft nu een strafblad en moet 75 euro betalen. Vooral dat strafblad is voor veel studenten zuur. Ik denk dat er nog juridische procedures volgen.

"Misschien dat de autoriteiten een voorbeeld hebben willen stellen om komende acties te voorkomen. Maar dat heeft averechts gewerkt. De animo onder studenten zich te verzetten tegen de plannen van Rutte is alleen maar toegenomen."

"Ik was vooral verrast, omdat ik universiteitshoogleraren associeerde met van elders afkomstige hoogleraren uit de alfahoek, zoals Van Oostrom en Philipse, die in Utrecht zijn vrijgesteld voor onderwijs en onderzoek. Zo'n universiteitshoogleraar zal ik niet worden. Ik ben en blijf arts en deze aanstelling mag zeker niet ten koste gaan van mijn patiënten. Dat was ook niet de bedoeling, zei Gispen, en toen heb ik enthousiast 'ja' gezegd, want ik vind het een grote eer."

Heeft u enig idee waarom juist u gevraagd bent?

"Dat moet u echt aan het college van bestuur vragen. Ik ben opleider interne geneeskunde, manager onderwijs en onderzoek van onze divisie, behandel als internist-oncoloog kankerpatiënten en doe onderzoek op het gebied van borstkanker. Ik zit in een aantal commissies dat zich bezighoudt met het opleiden van medisch specialisten, en in vele andere werkgroepen. Daarnaast besteed ik veel tijd aan publieksvoorlichting. Al in 1999 heb ik samen met Ivo Niehe een drie uur durend TV-programma gepresenteerd in het kader van het 50-jarig bestaan van KWF/Kankerbestrijding en sindsdien ben ik in vele andere programma's en bladen verschenen. In die publieke optredens probeer ik zo begrijpelijk mogelijk te vertellen over kanker, welk onderzoek er wordt gedaan en wat het perspectief op genezing is.."

Waarin liggen uw internationale kwaliteiten?

"Ik ben onder andere parttime hoogleraar aan het Johns Hopkins Cancer Center in Baltimore, waar ik 1.5 jaar als 'visiting professor' onderzoek heb gedaan. Ik ben coördinator van een internationaal basaal wetenschappelijk onderzoeksprogramma op het gebied van kanker, samen met het Johns Hopkins. En een aantal jaren geleden ben ik als een van de eerste twee Nederlanders geselecteerd voor een internationaal programma dat jonge klinisch onderzoekers op het gebied van borstkanker 'begeleidt' naar de internationale top."

Wat kunnen wij van u als universiteitshoogleraar verwachten?

"Ik krijg een budget dat ik naar eigen inzicht mag besteden. Uiteraard ga ik meewerken aan het honorsprogramma van de universiteitshoogleraren, en verder hoop ik vooral meer tijd te creëren voor zaken op het gebied van de voorlichting."

"Wij beginnen deze maand al met werven", zegt Marjolein van Alst van de faculteitsvereniging van Sociale Wetenschappen Alcmaeon. "We merken inderdaad dat het moeilijk is mensen te vinden. En dan hebben wij nog vijf studiebeurzen te verdelen, voor kleinere studieverenigingen moet het nog veel lastiger zijn."

Alcmaeon is geen uitzondering aldus USF Studentenbelangen. De organisatie draaide vorig jaar zelf met maar twee bestuursleden. Dit jaar verliep de werving wat beter, maar bestuurslid Guerlain Stokkel ziet universiteitsbreed een neerwaartse trend. "Wij horen van veel verenigingen die lid van ons zijn dat ze grote moeite hebben om bestuursleden te strikken."

Een grote boosdoener is volgens Stokkel de slechte financiele waardering voor bestuurswerk. Een snelle rekensom met officiele gegevens van de Informatiebeheergroep leert haar dat een voltijds bestuurslid van USF Studentenbelangen er zomaar 170 euro per maand bij in kan schieten. En dan moeten de ouders nog bereid zijn door te betalen. "De afgelopen jaren zijn alle beurzen van twaalf naar tien maanden teruggebracht, bovendien wordt het collegegeld niet meer vergoed. Bestuurswerk kost op deze manier gewoon veel geld."

De Stichting Overkoepelend Orgaan Faculteitsverenigingen (OOFU), waarin alle studie- en faculteitsverenigingen zijn verenigd, noemt in eeen brandbrief die eind vorig jaar naar alle faculteitsbesturen is verstuurd nog een aantal andere negatieve stimulansen die bijdragen aan een 'verontrustende ontwikkeling'. Zo schrikken studenten ook terug voor bestuurs- en commissiewerk vanwege de geleidelijke verhoging van het collegegeld, de komst van de euro en de stijging van de kosten van het levensonderhoud. Bovendien wordt gewezen op de toegenomen studiedruk in het nieuwe bama-stelsel. Als studenten al tijd over hebben, zullen ze eerder gaan werken om geld te verdienen dan actief worden in het verenigingsleven, zo stelt OOFU in de brief.

Aanleiding voor het noodsignaal was volgens OOFU-voorzitter Jan Willem Boezelman de problemen bij de werving van bestuursleden waar lidverenigingen vorig jaar gewag van maakten. "Toen zaten we met de overgang van het doctoraal- naar het bama-programma. Ouderejaars studenten wilden geen jaar bestuurswerk verrichten omdat ze daarna het gevaar zouden lopen in een bezemdoctoraalklasje terecht te komen. Dat is nu voorbij, desondanks wijst alles erop dat het steeds lastiger zal worden om mensen te vinden. Daar komt nog bij dat ook de animo om lezingen, congressen en dergelijke te bezoeken bij sommige opleidingen afneemt."

OOFU vraagt de faculteiten in de brief om mee te denken over een aantal oplossingen. Naast het verder integreren van verenigingswerk in het curriculum, bijvoorbeeld door het inroosteren van onderwijsvrije middagen voor verenigingsactiviteiten, wordt een officiele erkenning van het commissie- en bestuurswerk door de instelling geopperd.

Binnen de faculteit Farmacie zijn al positieve ervaringen opgedaan met een systeem dat studenten beloont die zich aantoonbaar verdienstelijk maken met commissiewerk en bovendien geregeld symposia en bijeenkomsten bezoeken. Deze studenten kunnen sinds vorig jaar na het halen van een minimum aantal punten in aanmerking komen voor het zogenaamde Studie Actief Certificaat (SAC).

Volgens oud-bestuurslid van de studievereniging UP Jeroen Diepstraten is het systeem nog volop in ontwikkeling, maar werpt het SAC nu al zijn vruchten af. "Vroeger moest je nog wel eens op zoek naar mensen, maar nu kost het vrijwel geen moeite om commissie- en bestuursleden te vinden. Symposia en lezingen worden daardoor ook beter bezocht. Vooral voor veel jongerejaars is het een mooie prikkel om actief te worden. Er is zelfs bij sommigen een gezonde concurrentie om SAC-punten ontstaan."

Bovendien, zo stelt Diepstraten, staat het SAC-certificaat aardig op je cv. "De faculteit stelt contactpersonen in het bedrijfsleven en elders op de hoogte van dit initiatief. De ervaring van veel werkgevers is dat de waslijsten van commissie-werkzaamheden vaak erg ondoorzichtig en fraudegevoelig zijn. Nu kunnen studenten duidelijk maken dat ze echt iets hebben gedaan naast hun studie."

Dat andere faculteiten bereid zijn tot soortgelijke initiatieven blijkt in ieder geval niet uit de reacties die het OOFU kreeg op de brandbrief. Welgeteld een faculteit nam de moeite te reageren Geowetenschappen wil met de studieverenigingen praten over het interessanter maken van bestuurs- en commissiewerk. Anderen lieten niets horen. OOFU-voorzitter Boezelman wil er de komende weken nog een belrondje tegen aan gooien. "Binnen de universiteit wordt terecht veel gesproken over het vergroten van de betrokkenheid van studenten. Daar kunnen de verenigingen een rol bij spelen. Het is dan ook in het belang van opleidingen en faculteiten zelf om mee te werken aan een kentering."

Dat staat in het AWT-advies 'Een vermogen betalen - de financiering van universitair onderzoek' . De overheid kreeg het advies omdat zij de financiering van wetenschappelijk onderzoek graag wil laten afhangen van kwaliteit, maar niet weet hoe je die kunt herkennen.

De eerste geldstroom moet volgens AWT stabiel zijn en slechts na tien tot twintig jaar veranderen om de eigen strategie van universiteiten niet te frustreren. Ook mogen instellingen die meer masters en doctors afleveren, daar wel voor beloond worden. Sinds 2003 is 15 procent van de onderzoeksbekostiging afhankelijk van het aantal diploma's. Als het aan de raad ligt, groeit dat percentage tot maximaal 20.

Het argument voor meer diplomabekostiging is dat grote opleidingen moeite hebben hun onderwijs op peil te houden en gedwongen zijn in te teren op hun onderzoeksbudget. Daarom zouden populaire opleidingen meer onderzoeksgeld moeten krijgen. Bestuurders moeten dan wel 'pijnlijke keuzes' maken, want als alfa- en gammaopleidingen een groter deel van het budget krijgen, zien bèta- en techniekopleidingen hun aandeel krimpen. Dat is volgens AWT niet onoverkomelijk aangezien zij vaker geld krijgen van NWO, bedrijven en fondsen. NWO zou trouwens vooral direct moeten investeren in sterke onderzoeksgroepen, waardoor het Nederlands onderzoek hopelijk meer 'focus en massa' krijgt.

De adviesraad verzet zich tegen verdere 'dynamisering' van de onderzoeksbekostiging. Tweederde van het hele onderzoeksbudget is nu dynamisch. Dat is genoeg, vindt AWT.

HOP, Bas Belleman

Dat zei een van de actievoerders die dinsdagavond rond elven werd vrijgelaten. Volgens haar hebben de studenten alles gedaan om geweld en vernieling te voorkomen. Ze zaten met zijn allen op de grond en zongen protestliedjes. Ook de ontruiming door de politie stuitte niet op verzet van de studenten.

In de gevangenis ging het er minder prettig aan toe. De studenten moesten met zijn tweeën op een eenpersoonscel en werden voortdurend gewekt. Ze moesten tekenen voor een boete van 75 euro voor lokaalvredebreuk. Daarbij kregen ze te horen dat de vernielingen dan door de vingers zouden worden gezien. Terwijl dat, volgens de studenten, het werk van de politie zelf was.

De actievoerders gaan dan ook massaal een klacht indienen, onder meer omdat ze geen advocaat mochten spreken. Ongeveer honderd actievoerders zitten nog vast. Om die groep een hart onder de riem te steken, staat er vanmiddag (woensdag) een demonstratie voor het Amsterdamse hoofdbureau van de politie op de agenda. Dinsdagmiddag was er ook al zo’n ‘lawaaidemo’.

HOP
Meer weten: lees morgen het Ublad, of zie de website van de actievoerders www.mhbz.nl

Vijftig wetenschappers kregen telkens drie minuten de tijd om met een onbekende collega te praten. Het babbeltje moest niet tot romantiek leiden, maar tot samenwerking. "De deelnemers waren aanvankelijk een beetje schuchter", zegt organisator Simon Marrywest in de Times Higher Educatin Supplement, "maar toen ze eenmaal mensen ontmoetten die interesse hadden in hun onderzoek, kregen ze de smaak te pakken."

Bijna iedere onderzoeker zou iemand hebben gevonden om mee samen te werken. Of er naast samenwerking ook andere mooie dingen zijn opgebloeid, is niet bekend.

HOP, Bas Belleman

Levelt doet deze uitspraken in een interview met het weekblad Elsevier. Hij heeft grote moeite met de constante bezuinigingen op onderzoek. Wetenschap blijft een ondergeschoven kindje. Men begrijpt niet dat de wetenschap er is om burger en samenleving een rationele basis te verschaffen om beslissingen te nemen in een complexe maatschappij. Om welzijn te genereren, aldus de scheidende KNAWer. Hij vindt dat de overheid voor de langere termijn meer onderzoeksspeerpunten moet aanwijzen dan alleen nanotechnologie, genomics en ict.

Ook het te zeer leunen op buitenlandse wetenschappers vindt Levelt geen goede ontwikkeling. Toevallig bleek deze week uit onderzoek van internationaliseringsorganisatie Nuffic dat maar liefst twintig procent van ons wetenschappelijk personeel uit het buitenland komt. Langer dan vijf jaar blijven ze hier gewoonlijk niet. Dat is zorgelijk, want als de babyboomers met pensioen gaan, is er grote behoefte aan jong wetenschappelijk talent.

HOP

Dinsdag rond het middaguur zaten nog ongeveer 140 bezetters vast op het politiebureau. Hun werd lokaalvredebreuk en mogelijk vernieling ten laste gelegd. Een politiewoordvoerder liet weten dat ze na verhoor en vaststelling van hun identiteit op vrije voeten worden gesteld. Bij de ontruimingsactie is volgens hem 'zachte dwang' gebruikt.

Aan de actie gingen weken van voorbereiding vooraf. Om zeven uur viel de groep studenten het bestuurscentrum van de Universiteit van Amsterdam binnen. Nadat alle aanwezigen, inclusief de bewakingsdienst, de deur uit waren gewerkt, werden de toegangen gebarricadeerd, de spandoeken ontrold, ging de website de lucht in en liet "hoofd voedsel" Astrid de thermoskannen met koffie rondgaan.

De studenten eisten meer medezeggenschap in het hoger onderwijs. In het college van bestuur van elke universiteit zou voortaan een studentlid zitting moeten hebben die de belangen van de studenten zou kunnen behartigen. De tweede belangrijke eis was dat staatssecretaris Rutte zijn plannen om 'leerrechten' in te voeren en de studieduur te verkorten, zou afblazen. Ze wilden de bezetting pas opgeven als hij hun eisen zou inwilligen of daar in elk geval over wilde onderhandelen.

Maar daar was de bewindsman niet toe bereid. Aan Radio 1 liet hij dinsdagochtend weten dat hij onderhandelingen in het Maagdenhuis niet zinvol vond. "De stukken over studieduur en een hoger collegegeld voor trage studenten liggen in de Kamer, we hebben er maandenlang over gesproken en ik sta er helemaal achter. Dus dan heeft zo'n gesprek met de studenten geen nut." Op alleen het punt van de medezeggenschap had hij de gang naar het Maagdenhuis nog wel willen maken, al gaat de roep om een studentzetel in elk college van bestuur hem te ver.

HOP