Door akkoord te gaan met dit compromis voorkwam het college dezeweek op het laatste moment een aanvaring met de Universiteitsraad.Zoals de afgelopen weken al duidelijk was geworden had de raadgrote moeite met de door het college gepresenteerdemeerjarenraming. Omdat pas volgend jaar duidelijk wordt op welkemanier het universitaire bestuur de dreigende financiele nood denktaan te pakken, had de meerjarenraming volgens verschillenderaadsleden deze keer weinig realiteitswaarde.
Collegelid Wim Kardux erkende dat de faculteiten de nugepresenteerde cijfers niet kunnen gebruiken voor hun toekomstigbeleid. Maar hij bestreed dat het document daarmee waardeloos wasgeworden. "De waarde van dit stuk is dat iedereen nu weet dat weals gevolg van de sterk stijgende huisvestingskosten in deproblemen komen en dat een ombuiging dus onvermijdelijk is. Voor debewustwording is deze raming wel degelijk van belang."
Hoewel een ruime raadsmeerderheid zich kon vinden in deze visie,bleven veel raadsleden moeite hebben met het idee dat ze zoudenmoeten instemmen met een document waarin de cijfertjes op geenenkele manier overeen kwamen met de werkelijkheid. "Zou het nietrealistischer zijn geweest om vast een schatting te maken van dekomende bezuinigingen, zodat de onderdelen in ieder geval eenbeetje weten waar ze aan toe zijn?" vroeg Rien de Bie zich hardopaf.
Maar die aanpak wees Kardux van de hand. "Wat duidelijk is, isdat we de komende vijf jaar per jaar een procent, dat is ongeveertien miljoen gulden, moeten bezuinigen. Maar komend voorjaar willenwe nu juist met de onderdelen gaan praten over de manier waarop.Wat u voorstelt is de kaasschaaf die wij juist willen vermijden.Dat we daardoor nu nog geen duidelijkheid kunnen geven, vind ikniet zwak van ons. Ik vind het juist sterk dat we het probleem zoonverbloemd op tafel leggen."
In een lange schorsing slaagde Kardux erin om eenraadsmeerderheid duidelijk te maken dat een weigering om nu in testemmen niets op zou lossen. Wel ging hij accoord met het compromisom het huidige stuk alleen nog als werkdocument te zien. Hijbeloofde nog voor de zomer een meerjarenraming met realistischecijfers aan de raad ter instemming voor te leggen. Ook zal danduidelijk worden hoe het college de tekorten bij het UniversityCollege en Aardwetenschappen denkt aan te pakken. Hoewel zevenstudenten zich tegen dit compromis bleven verzetten, nam een krapperaadsmeerderheid genoegen met de gedane toezeggingen.
EH
Zij wel en wij niet
Nu faculteiten en diensten te horen hebben gekregen datbezuinigingen voor de deur staan, lijkt het merkwaardig dat hetcollege van bestuur tegelijkertijd zijn eigen beleidsruimte metbijna twee miljoen euro ophoogt. Ook in de universiteitsraad klonkdie verbazing, dit keer uit de mond van Andr Manders. "Op dewerkvoer bestaat toch al het beeld dat er in het Bestuursgebouw mettwee maten wordt gemeten. Als een nieuwe decaan aantreedt, krijgthij echt geen extra beleidsruimte. Is het dan niet vreemd dat hetcollege van bestuur die wel krijgt als er een nieuwe rectoraantreedt?"
Hoewel collegelid Wim Kardux de hele vergadering opvallendontspannen was gebleven, toonde hij zich over de bijdrage vanManders duidelijk 'not amused'. "Er bestaat kennelijk eenhardnekkig misverstand dat die beleidsruimte van ons een speeltjeis waarmee wij leuke dingen voor onszelf doen. Maar dat is echtonzin. Al het geld in onze beleidsruimte wordt besteed aanprojecten in de faculteiten en dat gebeurt eigenlijk altijd opinitiatief van en in overleg met de decanen van die faculteiten.Als men op de werkvloer zoiets heeft van 'zij wel en wij niet', danis dat dus hoogst onterecht. Het geld in de beleidsreserve komtvolledig ten goede aan diezelfde werkvloer die ons zowantrouwt."