Decaan Sociale Wetenschappen Van Aken stopt ermee

In een openhartig relaas (alleen met Solis-id, red.) vertelt Van Aken dat hij tijdens een sabbatical in Edinburgh afgelopen januari voor het eerst begon te twijfelen of hij zijn tweede termijn als decaan wilde volmaken.

Van Aken zou eigenlijk tot zijn emeritaat in 2025 aanblijven. Maar in Schotland merkte hij hoe prettig het was om “iets rustiger” aan te kunnen doen. “Wij werken aan de universiteit toch wel ontzettend hard, allemaal. Zeker als decaan sta je 24/7 aan”, zo zegt hij.

Covidvirus
Terug in Utrecht groeide zijn twijfel. Hij had minder zin in sommige dossiers en voelde vermoeidheid bij terugkerende discussies.

Net toen hij zich had voorgenomen om zich in de zomer te bezinnen op zijn toekomst liep Van Aken corona op. Hij werd ernstig ziek en beleefde een paar benauwde en angstige nachten.

Eenmaal hersteld bleef Van Aken slecht slapen. Hij durfde zich ook nauwelijks meer naar buiten of onder de mensen te begeven. “Helemaal niets voor mij, zoiets had ik nooit eerder gehad.”

Van Aken overwon de problemen snel, maar de ervaring bleek uiteindelijk een keerpunt. Hij kwam tot de conclusie dat er een verband was tussen zijn harde werken en de klachten die hij ondervond. “Op een gegeven moment zegt je lichaam: als jij niet op jezelf let, dan doe ik het maar.”

Geen terugkeer
Van Aken besloot niet meer terug te keren als decaan en per 1 september te stoppen. Hij gaat zich weer richten op onderzoek in zijn wetenschappelijke discipline, de ontwikkelingspsychologie.

Voorlopig neemt vicedecaan Leoniek Wijngaard zijn taken waar, net zoals ze dat de afgelopen maanden al deed. Het College van Bestuur heeft aangekondigd (alleen met Solis-id, red.) op zoek te gaan naar een opvolger.

Voorstander van internationalisering
Marcel van Aken trad in september 2017 aan als decaan van Sociale Wetenschappen. Hij zat toen al drie jaar in het faculteitsbestuur als vicedecaan graduate onderwijs. Van Aken volgde destijds hoogleraar Sociologie Werner Raub op.

Vorig jaar werd Van Aken herbenoemd. Hij keek er toen naar uit om na de zware covid-jaren niet voornamelijk crisismanager meer te hoeven zijn. Dankzij de landelijke sectorplannen voor de sociale en geesteswetenschappen (het SSH-domein) - waar hij nauw bij betrokken was - en dankzij de universitaire impulsgelden kon zijn faculteit veel nieuwe universitair docenten aanstellen.

Van Aken toonde zich als decaan een groot voorstander van de Open Science-gedachte en van de internationalisering van de universiteit. Zo keerde hij zich in een opinie voor DUB in 2019 tegen een oproep van 183 hoogleraren, schrijvers en culturele kopstukken om een einde te maken aan de ‘verengelsing’ van de academische opleidingen. Een internationale omgeving kwam volgens hem de kwaliteit van de studies juist ten goede,  ook die in de sociale wetenschappen.

In een korte terugblik op zijn activiteiten in het intranet-artikel noemt Van Aken het “sociale aspect” als een van mooie kanten van zijn decanaat. “Het contact met de mensen van de staf en al die anderen in onze faculteit zal minder intensief worden. Dat ga ik zeker missen. Maar het is goed zo, nu.”