De medezeggenschap moet stoppen met navelstaren

Op 3 mei organiseerde DUB samen met studentenunie Vidius een verkiezingsdebat in Parnassos. Het was een nieuw initiatief om de partijen zich te laten voorstellen aan de universitaire gemeenschap. Het café was ook aardig gevuld. Maar wie waren die mensen in het publiek? Het gros bleek zelf medezeggenschapper en de zaal keerde zich vooral tegen nieuwkomers de Utrechtse Promovendi Partij en De Vrije Student.

De nieuwkomers hebben een paar duidelijke partijstandpunten in de strijd om U-raadzetels. PhD’s moeten meer mogelijkheden tot scholing krijgen en beleidsstukken moeten voor de internationale collega’s ook in het Engels worden verspreid. Hoorcolleges moeten op internet zijn terug te zien, het bindend studieadvies moet worden geschrapt en je moet per studiepunt kunnen betalen. Je kunt het er mee eens zijn of niet, maar duidelijke taal is het wel.

Met duidelijke standpunten die gericht zijn op de kiezer brengen ze in elk geval wat beroering onder de zittende partijen. Vuur, Vlam en de PvdUS vinden de nieuwkomers een mooie aanvulling van de medezeggenschap. En het zet ze tot nadenken, vertelde een PvdUsser. “Ook wij moeten nu beter onze standpunten naar voren brengen en duidelijker maken waarin we verschillen.”

Maar niet alleen dat moet veranderen, ook in de vergaderingen van de verschillende medezeggenschapsraden mag er wel wat feller van leer worden getrokken, want ondanks veelbelovende partijnamen als Vuur en Vlam gaat het er meestal niet zo heet aan toe in de vergaderingen. Dat de faculteitsraad, de dienstraad of de universiteitsraad ook echt wat in de melk te brokkelen heeft, wordt in elk geval door werknemers niet zo ervaren. In de medewerkersmonitor van dit jaar krijgt de stelling ‘De medezeggenschap binnen mijn faculteit functioneert goed’ een 6,2. De Universiteitsraad komt er bekaaider vanaf met een 5,9!

Nieuwkomers die de boel een beetje opschudden, zijn dus een  goede ontwikkeling, want de gevestigde partijen zijn wat navelstaarderig geworden. Tijdens het debat in Parnassos werden veel woorden besteed aan de manier waarop de achterban te bereiken is en hoe zij dus mensen naar de stembus denken te krijgen door meer gebruik te maken van sociale media. Maar sociale media is slechts een middel om de doelgroepen te bereiken, het is de boodschap waar het om draait. Als je als Vlam, Vuur en PvdUs niet kunt uitleggen voor welke punten jij gaat strijden en waarin jij verschilt van de concurrentie, dan trek je geen kiezer over de streep.

Aan de slag dus kandidaat raadsleden: gooi wat meer gewicht in de strijd en vertel de kiezer wat jij voor hem kan betekenen. En als je verkozen bent, wees wat kritischer en kom feller op voor studenten en medewerkers. Uit de medewerkersmonitor blijkt dat werknemers vinden dat het College van Bestuur onvoldoende weet wat er leeft onder het personeel. Een schone taak dus voor alle nieuwe medezeggenschappers om ze dat eens te vertellen.