Hare Majesteits Eerste Rehabilitatiecentrum

Beste lezer,
Dit stuk is satire, met als doel om het USC en haar cultuur belachelijk te maken. De aantijgingen van structureel grensoverschrijdend gedrag- en erger- van de strandwachten van het USC zijn echter erg serieus. Ik ben als schrijver niet bekwaam genoeg om specifiek deze aantijgingen te beschrijven en te behandelen in een stuk dat verder niet de intentie van een serieuze toon heeft. Om smakeloosheden te vermijden, spreek ik er daarom niet direct over, en raad ik je aan om de rapportage van het AD hierover te bekijken. De referenties die ik naar Texel maak zijn geenszins bedoeld als negatief jegens de slachtoffers, enkel jegens het USC. Ik hoop dat deze aantijgingen serieus genomen worden en de UU stappen zet die zullen leiden tot cultuurverandering.

Beste Pepijn, Stijn, Diederik en Boudewijn,

Na enkele maanden vertraging heb ik eindelijk de kans gehad om jullie terug te schrijven. Jullie, dat zijn de mensen die reageerden op mijn vorige blog. Dat deden jullie anoniem, dus heb ík jullie maar namen gegeven. Ik had dit stuk eigenlijk al maanden klaar staan, maar elke keer dat ik het op wilde sturen, leek het alsof de soap weer een nieuwe episode kreeg. Zo nu ook jullie Texel-debacle, en dat vlak nadat jullie je subsidies terug hebben gekregen. Het zal nu wel zwaar voor jullie zijn.

Het spijt me dat ik wellicht een gevoelige snaar heb geraakt, en ik hoop het nog een keer te doen (herkenbaar?). Het is natuurlijk heel gemeen dat ik als vrouw dat vermeende seksismeprobleem, dat natuurlijk niet bestaat, uit de tent heb gelokt. De sancties van de hogeschool en de universiteit zijn immers opgeheven, dus van een structureel probleem kan geen sprake geweest zijn, al denken ze daar in Texel misschien anders over. Jullie hadden gelijk: ik ben gewoon jaloers. Jaloers op het feit dat ik niet het voorrecht heb om na een lange avond in Hare Majesteits Eerste Discobar de “woo” (angstvallig de bovenkant van mijn drankje bedekkend) de apen terug te leiden naar de dierentuin.

Mijn vorige column ‘Maak van de Woolloomooloo een theehuis’ is veel gelezen, maar onder jullie cohorten niet erg geliefd, als ik het commentaar mag geloven. Na publicatie is mijn LinkedIn-profiel zo vaak bekeken, dat ik een baantje bij een wapenfabrikant of schimmig ministerie wel op mijn buik schrijven, om nog maar te zwijgen over mijn kansen op de Zuidas. En dat terwijl ik altijd al een "reorganisatie-expert" voor McKinsey had willen zijn!

Enfin, nu ik toch niks meer te verliezen heb, heb ik een nieuw voorstel. Recent onderzoek van “woke”-stichting Rutgers wijst uit: seksistische normen en taalgebruik blijven een probleem binnen traditionele studentenverenigingen, ondanks de verschuivende normen binnen de bredere maatschappij. Hoewel de mannen van het corps overwegend hetero zijn, is het toch moeilijk om te geloven dat ze vrouwen leuk vinden. Als je vrouwen aantrekkelijk zou vinden, zou je hun geslachtsdelen niet beschrijven als hebbende “de zuurgraad van een Granny Smith”, noch zou je naar vrouwen refereren als “matras”, “sloopkogel”, “eindbaas”, of zelfs “hertje”. Naar mijn mening is dit terminologie die wetenschappelijk gezien alleen zou kunnen ontstaan op een incelforum of in een tbs-kliniek, “seksistisch taalgebruik” is een understatement. Ik kan me niet voorstellen dat je ooit gelukkig kan zijn in de liefde als je vrouwen opdeelt in dat soort categorieën, hoeveel je ook “jaagt” en “vangt”. Om nog maar te zwijgen over de taalvernieuwingen die jullie naar Texel hebben gebracht. Een moeder een ‘slavin’? Als Sigmund Freud nog leefde, had hij hier vast boekwerken over kunnen schrijven. 

Niet getreurd, ik heb precies hierom een constructiever voorstel voor die oude nazibunker-turned-studentendisco [1]: Hare Majesteits Eerste Rehabilitatiecentrum voor verwarde heren. Deze verwarde heren zijn wat ik enkel kan beschrijven als “homie-seksueel”: hoewel ze claimen hetero te zijn, lijken ze enkel diepe connecties te kunnen vormen met andere mannen, vermoedelijk omdat ze nog niet begrepen hebben dat vrouwen meer zijn dan een meubelstuk of prooidier. In het rehabilitatiecentrum volgen de heren een aangepast genderstudies programma met een zo laag mogelijk instapniveau. Ze worden pas ontslagen wanneer ze kunnen inzien dat dames hun gelijken zijn, en wellicht wat extra vaardigheden in huishoudelijke taken hebben opgedaan. In hun vrije tijd worden kalmerende activiteiten zoals schilderen, haken, en breien aangeboden. Sfeerimpressie te vinden in de bijlage. Heren, ik weet dat het wellicht onaantrekkelijk klinkt, maar is het echt erger dan het negen weken niet douchen in de “skuur”? 

Uiteraard maak ik maar een grapje, heropvoeding is niet meer van deze tijd, behalve in de vorm van een ontgroening of een cantus natuurlijk. Bovendien is er onder de Jort Zolders en Patrick Bateman-cosplayers van het USC, zoals ik al zei, geen sprake van seksisme. DUB-gebruiker “bangalijst1816” heeft me in dat debat wel verslagen.

Wellicht moeten we het dan maar een keer gaan hebben over jullie speciësisme; 20 punten voor een schaap? Je moet niet zulke grappen maken als ze zo makkelijk te geloven zijn. Ik zou zelf echt niet verbaasd opkijken als het USC geïnspireerd was door David Cameron’s “piggate”. Beste heren, ga hier niet over zitten mekkeren in de comments, dat zie ik zelf alleen maar als een bekentenis van schuld. 

Pepijn, Stijn, Diederik en Boudewijn, ik wil jullie graag een baan aanbieden in ons toekomstige theehuis. Wellicht hebben jullie wat ervaring in het maken van “baco's” en gintonics, maar goede thee schenken is toch andere koek. Wellicht steken jullie nog wat op van de wijsheden die andere mensen bespreken onder het genot van een kopje. Dan kom ik nog weleens langs om te kijken wat jullie nieuwe bevindingen zijn over weaponized incompetence, de wage gap, het glazen plafond, en consent. Wees echter gewaarschuwd: “anaal ringwerpen” is ten strengste verboden.

Met wakkere groetjes,

Sara

PS. Waarom faciliteert de UU eigenlijk “financieel voordelige” donaties aan een onderzoeksfonds exclusief voor USC leden met tikkielinks, en niet voor spraakmakend onderzoek (google-zoektochten) van DUB-bloggers?