Hou medezeggenschap aangehaakt bij belangrijke beslissingen UU

Dit artikel is geschreven door zeven leden van de Dienstraad UBD: Bobby Baidjnath Misier, Jonas Folkers, Laurier Hendricx, Lenn Lamkin, Marcel Boer, Veronique Steinebach en Siebrig Schreuder 

Het is all over the news binnen de universiteit: de U-raad heeft niet ingestemd met de afschaffing van het honoursonderwijs als bezuinigingsmaatregel.

Dit is zeker een bittere pil voor de faculteit Geesteswetenschappen. Maar het frame dat in dit UU-nieuwsbericht wordt geschetst, namelijk dat de U-raad indirect de bezuinigingsopdracht bemoeilijkt van een faculteit die zich al in zwaar weer bevindt, vinden we niet juist en vooral niet fair. 

Natuurlijk vallen er harde klappen. Niemand ontkomt aan de impact van de monsterlijke bezuinigingsopdracht die ons door het kabinet is opgelegd. Daarom is het des te meer van belang dat de medezeggenschap in een vroeg stadium wordt aangehaakt en de afwegingen van het bestuur worden onderbouwd zodat duidelijk wordt waarvoor we kiezen, en waarom we dáárvoor kiezen, en niet voor iets anders. Dit kan alleen door de medezeggenschap mee te nemen in de afweging tussen verschillende scenario's. Het mag duidelijk zijn dat dit in een organisatie als de universiteit, met zoveel verschillende belangen en standpunten, essentieel is om draagvlak te verkrijgen. 

Tegelijkertijd lezen we in het DUB-artikel over deze U-raadvergadering dat “de besluitvorming rondom het afschaffen van het honoursonderwijs rommelig [verliep].” Ook rector Henk Kummeling erkende dat “het voortraject wat betreft de communicatie, inspraak en medezeggenschap niet zo is gelopen, zoals het had moeten lopen”. Die nuance is ontzettend belangrijk, maar komt niet terug in het UU-nieuwsbericht Daardoor wordt de U-raad min of meer neergezet als de bad guy.

Het is niet de eerste keer dat het schort aan communicatie, inspraak en medezeggenschap. Het opheffen van de Universitaire Bestuursdienst (UBD), met verstrekkende gevolgen voor zowel het management en bedrijfsvoering als de medezeggenschap van de UBD, kende een vergelijkbaar beloop. Daarbij is de Dienstraad zelfs verweten de voortgang te traineren. De onverwachte gebouwsluitingen (intranet is alleen bereikbaar met Solis-id), afgelopen kerstperiode, kwamen uit de lucht vallen met een regen aan klachten tot gevolg. Dat het lerend vermogen niet altijd even groot is, bleek vervolgens toen er kort daarna opnieuw verregaande gebouwsluitingen werden aangekondigd voor aankomende zomer, opnieuw zonder afstemming met de medezeggenschap. Dit werd als een fait accompli op intranet gemeld. En als kers op te taart werd de afschaffing van het honoursonderwijs vorige week al prematuur als nieuwsfeit op het intranet gepresenteerd. Hoe prangend de bezuinigingsopdracht ook, op deze manier creëer je géén draagvlak.

Intussen is de belangstelling voor de medezeggenschap al jaren tanende en is de opkomst bij de verschillende verkiezingen bedroevend laag. Er zijn beleidsmedewerkers aangetrokken om hier verbetering in te brengen. Maar het bestuur en management van de universiteit mag de hand echt in eigen boezem steken. Zolang het betrekken van de raden, onderbouwing van besluitvorming en communicatie over voorgenomen maatregelen, afwegingen en voortgang niet verbetert raken mensen ontmoedigd en ontstaat het beeld dat ‘het toch allemaal niet uitmaakt’. Dat onze medezeggenschapsraden tandeloze tijgers zijn. Dat ze dat niet zijn heeft de U-raad vorige week duidelijk laten zien. Hopelijk is dit een wake-up call.

We zijn ervan overtuigd dat medewerkers en studenten van de universiteit zeer begaan zijn met de toekomst van ons onderwijs, en onderzoek en studentvoorzieningen. En dat verreweg de meesten héél goed begrijpen dat je verder moet kijken dan je eigen belang als het gaat om een bezuinigingsopgaaf van deze proporties. Maak daar gebruik van. Wees open, vertel, communiceer, en doe dat in een zo vroeg mogelijk stadium. Heb vertrouwen. Zoals we zij aan zij protesteren tegen het kabinetsbeleid, moeten we óók samen deze ellende, want dat is het, doorstaan. En ja, dat betekent soms: moeilijke gesprekken, scheve blikken, lange discussies. Slaande deuren, misschien wel, of een patstelling. Want je kunt het niet altijd eens zijn. Ook dat is medezeggenschap. 

Opinies zijn ingezonden artikelen. Het standpunt van de schrijver is niet per definitie ook het standpunt van DUB.