De Veelbelovende Vijftien van 2021
‘Voor de toekomst wil ik nog veel opties open houden’
Als voorzitter van de Landelijke Studentenvakbond (LSVb) staat Ama Boahene (23) dit jaar in de schijnwerpers. Ze mag haar mening geven namens de studenten en wil ook zelf een aantal zaken aan de orde stellen in de politiek, zoals de toegankelijkheid van het onderwijs.
Ama is wel gewend om haar mening te geven. Op het Christelijk Gymnasium in Utrecht deed ze al mee aan pleitwedstrijden. En als scholier won ze in 2015 de bokaal voor de beste speech in het tv-programma Op weg naar het Lagerhuis.
Als studie koos Ama voor het Law College. “Ik merkte meteen dat Rechten een leuke studie was. Het Law College trok me in het bijzonder omdat het kleinschalig is en ik extra mogelijkheden voor discussie en voor kennismaking met de praktijk zag.”
Hoewel ze nu een master Strafrecht volgt, wil dat nog niet zeggen dat het zeker is dat ze advocaat wordt. “Ik vind kunst, journalistiek en politiek ook interessant.”
Ze is van alle markten thuis. Zo deed ze in 2019 een vooropleiding aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht en liep ze voor haar studie stage bij de ambassade van Ghana, het land waar haar vader vandaan komt. “Dat was heel leuk, maar de voorzichtige diplomatieke wereld is niets voor mij, ik pas beter ergens waar je vrij kunt creëren en vanuit activisme voor je mening kunt uitkomen.”
Welk doel wil je volgend jaar halen?
“Concreet zou ik het liefst het leenstelsel willen afschaffen. We zitten in een periode dat het werkelijk zou kunnen gebeuren. En de studenten die na de basisbeurs zijn gaan studeren, moeten gecompenseerd worden.”
Wat wilde je worden toen je klein was en waarom?
“Ik wilde vroeger graag dichter worden of regisseur van films. Dat heeft te maken met mijn wens om zelfstandig te creëren.”
Wie is je held of inspiratiebron?
“Ik heb echt bewondering voor topsporters die ondanks blessures toch blijven doorgaan om hun doel te behalen. Ik denk bijvoorbeeld aan voetbalster Tessel Middag die van ADO Den Haag doorgroeide naar Manchester City en door een kruisbandblessure het EK in eigen land misliep.”
Hoe ziet je droomhuis eruit en waar staat het?
“Afgestudeerden van onze generatie zijn al blij dat ze überhaupt een huis kunnen krijgen. Ik heb niet zulke hoge eisen. Maar ik zou het liefst in Utrecht of Rotterdam gaan wonen.” (RA)
‘De UU moet meer doen om Nederlandse en internationale studenten met elkaar in contact te brengen’
Andreia Duque komt uit Portugal en heeft net haar masterbul Economic Policy behaald. Ze was vorig jaar een van de eerste internationale studenten die lid werd van de Universiteitsraad. In haar raadsjaar zette ze zich gepassioneerd in voor internationalisering van de universiteit en baarde ze opzien met een opinie-artikel op DUB waarin ze ervoor pleitte de taal van de raadvergaderingen te veranderen naar het Engels.
“Alleen opleidingen aanbieden in het Engels is niet voldoende. Er moet een internationale sfeer zijn”, stelt ze. “Waarom is de UIT bijvoorbeeld in het Nederlands en de Engelstalige introductie voor internationale studenten op een later moment? Waarom geen tweetalig evenement waarbij iedereen elkaar echt ontmoet.”
Nu is Andreia junior-docent en geeft ze de vakken Introduction to Economics en Introduction to Finance and Accounting. “Ik moet studenten vaak corrigeren als ze Nederlands praten tijdens het college. Het doel is dat je groeit. Je spreekt al vloeiend Nederlands, dus dat hoef je niet meer te oefenen.”
Tot nu toe gaat het college geven haar “heel goed” af, zegt ze. Maar haar droom is politicus te worden. “Ik wil mensen vertegenwoordigen en ervoor zorgen dat iedereen dezelfde kansen krijgt. Maar eerst moet ik nog een hoop lezen en leren.”
Welk doel wil je volgend jaar halen?
“Actief lid worden van een politieke partij. Waarschijnlijk van een Europese partij, zoals Volt.”
Wat wilde je worden toen je klein was en waarom?
“Premier of kapper. Die beroepen lijken meer op elkaar dan je denkt: kappers helpen mensen; ze doen hun best om iedereen zich zo goed mogelijk te laten voelen.”
Wie is je held of inspiratiebron?
“De twee mensen die mij de het meest geïnspireerd hebben de laatste tijd zijn de oprichter van Volt Nederland, Reinier van Lanschot, om zijn streven naar een beter Europa, en de Wit-Russische activiste Svetlana Tikhanovskaya, om de onbevreesde manier waarop ze vecht voor democratie en gelijke kansen.”
Hoe ziet je droomhuis eruit en waar staat het?
“Mijn droomhuis is het huis dat het gemakkelijkst is schoon te houden! Heel minimalistisch, ik hoef niet in een enorm huis te wonen. Het enige dat groot moet zijn is de woonkamer, want ik wil dat er veel mensen op bezoek komen en voor hen koken. Het huis zou aan het strand moeten staan, met een heleboel kinderen erin. Bijvoorbeeld … vier. Ik wil echt graag moeder worden!” (MvE)
‘Ik heb een mooi en leerzaam tussenjaar als journalist’
Zijn scriptie ging over aanspoelend plastic in Zeeland en hij berekende met een computermodel de herkomst van dit plastic. Hij won er de bachelorscriptieprijs van de faculteit mee. Bram van Duinen (22) houdt van fundamentele Natuurkunde, maar zet zijn kennis ook graag in om een probleem zichtbaar te maken en te zoeken naar een oplossing.
Dat is ook de reden dat hij meedeed aan een sociale onderneming van het studentennetwerk Enactus. Met vijf andere studenten ontwikkelde hij het bordspel ‘Klimaatjes’ voor basisschoolscholieren. “Wij creëerden een fictieve stad waarbij de scholieren in de rol van bestuurder de stad duurzaam en groen moeten inrichten. Zij krijgen daardoor de echte dilemma’s voorgeschoteld en dat is voor hen een heel ander perspectief.” Het succesvolle project werd genomineerd voor de Young Impact Award.
Toch besloten Bram en de rest van het team de onderneming niet verder uit te bouwen, die werd verkocht. En nu zit hij in een tussenjaar voor de master. Dat besteedt hij aan een stage bij NRC Handelsblad als wetenschapsredacteur. Hij schrijft er over klimaat, natuurkundige onderwerpen en sterrenkunde. “Zo hoop ik ingewikkelde wetenschap voor iedereen begrijpelijk en relevant te maken.”
Welk doel wil je volgend jaar halen?
“Ik heb me voorgenomen de halve marathon te lopen. Ook wil ik nog een reis maken naar Zuid-Amerika.”
Wat wilde je als kind worden en waarom?
“Ik wilde als kind graag astronaut worden. De ruimte is fascinerend. Eigenlijk wil ik dat nog altijd wel, maar het is lastig dat ik claustrofobisch ben.”
Wie is je held of inspiratiebron?
“Angela Merkel bewonder ik. Zij is een natuurkundige die haar technische kennis wist te combineren sociaal inzicht. Dat is knap.”
Hoe ziet je droomhuis eruit en waar staat het?
“Ik hoef niet per se een groot huis. Ergens een huis in de stad, is prima. Waar ik wel van droom is een Eames Lounge Chair, een design zwart leren lounge stoel. Hij kost 5000 euro, maar die zou ik graag ooit hebben in mijn huis.” (RA)
‘Pas toen ik mijn optreden op tv terugzag, besefte ik hoeveel mensen ernaar konden kijken’
De van oorsprong Belgische meidengroep K3 roept bij de 23-jarige Chanel Sam jeugdsentiment op. Het magische gevoel dat de zanggroep kinderen geeft, was voor haar een reden om dit jaar mee te doen aan het talentenjachtprogramma K2 zoekt K3.
Na een aantal zenuwslopende televisieoptredens - die ondanks de spanning voor Chanel vooral “heel tof” waren - eindigde ze op de negende plek. Nu richt ze zich op haar oorspronkelijke plan: wetenschapper worden. Ze zit in haar eerste jaar van de onderzoeksmaster Neuroscience and Cognition en loopt stage in het ziekenhuis. Daar doet ze onderzoek naar het effect van slaap op de hersenontwikkeling bij te vroeg geboren baby’s.
“Ik ben een hersenwetenschapper die zingt over regenbogen. Ik wil laten zien dat wetenschap ook cool is en ik wil het stigma doorbreken dat een wetenschapper alleen maar met z’n neus in de boeken zit.”
De televisiewereld is gaan kriebelen bij Chanel en als ze mag dromen: presenteren voor kinderen over wetenschap. Dus wie weet zien we haar ooit nog eens terug bij Het Klokhuis.
Welk doel wil je volgend jaar halen?
“Ik wil volgend jaar mijn master afronden. Ook wil ik uitzoeken of het televisiewereldje iets voor mij is en ik wil mijn zangkunsten blijven verbeteren.”
Wat wilde je als kind worden en waarom?
“Ik wilde echt van alles worden. Ik had het plan om eerst als stewardess de hele wereld over te reizen, daarna de wetenschap in te gaan en ten slotte als kok te eindigen voor nog wat passie in de keuken. Ik denk dat ik altijd een beetje blijf dromen en datgene achterna ga waar ik op dat moment blij van word.”
Wie is je held of inspiratiebron?
“Mijn ouders. Zij zijn een topcombi samen. Mijn vader is de harde werker die vooral zijn gezin gelukkig wil maken. Mijn moeder is de veel te lieve, zorgzame vrouw die voor iedereen klaarstaat. Ik ben supertrots op ze en wil graag zoals hen zijn.”
Hoe ziet je droomhuis eruit en waar staat het?
“Dat is sowieso een boerderij buiten de stad met een weiland en dieren: koeien, schapen en misschien twee geiten. Geen kippen. Misschien wordt het zelfs een kinderboerderij zodat iedereen langs kan komen bij mijn dieren.” (IH)
‘De grote helden zijn de mensen die zich durven uit te spreken’
Voor Media & Cultuurstudent Chiara Stam (22) is medezeggenschap een belangrijk thema. In de vijf jaar dat zij UU-student is, heeft zij een sterke band ontwikkeld met de universiteit.
Ze zag veel studenten stoeien met dingen die anders moeten kunnen. Zo wist ze dat de universiteit hulp biedt aan studenten met mentale problemen, maar dat studenten vaak niet goed weten waar en hoe ze om hulp kunnen vragen.
Zij stelde zich daarom in 2020-2021 kandidaat voor Lijst Vuur om lid te worden van de faculteitsraad van Geesteswetenschappen. Daarvoor was ze al voorzitter geweest van haar studievereniging Akt. Ze hoopte haar studiegenoten in contact te brengen met medezeggenschap. Dit lukte, en ze was uiteindelijk een jaar lang voorzitter van de studentgeleding in de raad.
Chiara merkte in dat jaar dat de echte beslissingen niet op facultair maar op universitair niveau worden genomen. Dit motiveerde haar om zich kandidaat te stellen voor de Universiteitsraad. Zij kreeg als lijsttrekker van studentenpartij Lijst Vuur de meeste stemmen en werd het enige lid met een voorkeurszetel.
Ze besefte niet wat er gebeurde: “Pas toen het DUB-artikel uitkwam waarin ik ‘het grootste stemmenkanon van dit jaar’ werd genoemd, dacht ik: wow hoe is dat gegaan?” Dat studenten haar hebben gekozen als hun vertegenwoordiger is Chiara’s grootste motivatiebron. Ze is hier enorm dankbaar voor.
Welk doel wil je volgend jaar halen?
“Ik wil bereiken dat meer mensen weten van het bestaan van de medezeggenschap. Er zijn zaken waar we elke dag profijt van hebben die de Universiteitsraad aangedragen heeft, zoals het collegegeld betalen in termijnen.”
Wat wilde je als kind worden en waarom?
“Ik wilde als kind heel graag musicalactrice worden en ik heb daar ook serieuze stappen in gezet. Ik heb een musicalvooropleiding gedaan in Tilburg en ik heb in musicals gespeeld, de meeste draaiden in Antwerpen.”
Wie is je held of inspiratiebron?
“Dat is een lastige, vroeger waren dat waarschijnlijk allerlei acteurs, maar tegenwoordig vind ik inspiratie in de mensen om mij heen. Nu ik in de Universiteitsraad zit, zijn dat de studenten die ik spreek en ontmoet. De grootste helden zijn de mensen die zich durven uit te spreken.”
Hoe ziet je droomhuis eruit en waar staat het?
“Er zijn veel verschillende plekken waar ik graag kort zou willen wonen, zoals Canada, Scandinavië en Polen. Ik zou daar dan in een appartement willen wonen met mijn vriendin.” (SL)
‘Er moet beter woonbeleid komen, zodat de woningnood stopt’
Daan Roovers (23) begint in 2016 met de studie scheikunde. Na een half jaar betrekt hij een studentenkamer op het IBB-complex. Al snel is hij actief in het woonbestuur. “Ik had de behoefte om naast mijn studie iets maatschappelijks te gaan doen. Dit kwam via een e-mail op mijn pad. Een woonbestuur is vrij informeel, het is half borrel en half serieus, met vergaderingen en overleg met allerlei belangrijke contactpersonen, van de wijkagent tot de gemeente.”
Na twee jaar komt er een vacature in het BoKS-bestuur vrij. Daan wil een tussenjaar, maar is geïntrigeerd door de vacature. Ook besluit hij voor de master moleculaire en cellulaire levenswetenschappen te kiezen. “Vanwege BoKS heb ik mijn tussenjaar geannuleerd. Van het bestuurswerk voor BoKS heb ik veel kunnen leren. Het is iets wat ik leuk vind en wat heel nuttig kan zijn.” Dit werk deed hij zo goed, dat hij dit jaar de Studentenprijs won voor zijn inzet voor studentenhuisvestiging.
Daan is recent bij BoKS gestopt; hij is nu actief voor het Landelijk Overleg Studentenhuurders (LOS), begin dit jaar opgericht – vanuit dezelfde kern: ‘Het is essentieel dat studenthuurders landelijk gehoord worden.’
Welk doel wil je volgend jaar halen?
“Ik zou graag willen dat het Landelijk Overleg Studentenhuurders, de organisatie die studentenhuurders vertegenwoordigt, zich weet te vestigen als een van dé landelijke vertegenwoordigers van studenten. Ik wil het patroon bij beleidsmakers en aan overlegtafels doorbreken dat de aanwezigheid van een enkele student, voor de vorm, voldoende is.”
Wat wilde je als kind worden en waarom?
“Ik had als kind geen obsessies, dat klinkt heel saai! Ik was niet bezig met: ik wil astronaut worden, of een supermodel. Ik dacht: ik zie het wel. Het wordt vanzelf wel duidelijk. Ik heb het telkens per stap bekeken.”
Wie is je held of inspiratiebron?
“Kim Putters, directeur van het CPB, inspireert mij. Hij is homoseksueel en heel succesvol. Dat inspireert mij, omdat hij laat zien dat je goed succesvol en anders kunt zijn.”
Hoe ziet je droomhuis eruit en waar staat het?
“Het moet betaalbaar zijn met een hypotheek die je met een normaal inkomen kan krijgen. Ok, iets minder realistisch: in een grote stad als Amsterdam, in een mooie, drukke wijk. Het moet sowieso als een gemeenschap voelen. Veel mensen vinden het IBB bijvoorbeeld lelijk, maar het is juist één van de mooiste plekken omdat de straat als een gemeenschap voelt.” (RW)
‘Ik probeer altijd het licht zien’
Het meest trots is Fabian Lips (25) op de door hem opgerichte studentenvereniging Erasmus Pride in Rotterdam. Toen hij in 2014 aan de Erasmus Universiteit ging studeren, miste hij een warm nest waar LHBTI’ers ervaringen konden delen.
Het halen van drie bachelor- en twee masterdiploma’s in zeven jaar tijd vindt hij geen bijzondere prestatie voor wie goed kan studeren en een hoog IQ heeft. Dat hij daarnaast ook nog werkte als student-assistent, actief was in besturen en commissies en in de masterfase mantelzorger was voor zijn vader en zusje die langdurig ziek zijn, vindt hij voor iemand die graag van “hot naar her vliegt” ook niet heel bijzonder.
Dat is niet iedereen het met hem eens. Zo kreeg hij dit jaar de Katadreuffeprijs van de faculteit Recht, Economie, Bestuur & Organisatie waar hij zijn tweede master, Law & Economics, volgde. De prijs was hem extra gegund omdat het hem als student niet altijd voor de wind ging. Zo overleed zijn moeder aan kanker toen hij net met zijn derde bachelor was begonnen. Ook ging zijn relatie uit. Van de emotionele stress kreeg hij een burn-out. “Het waren hoge ups en lage downs die mij veel levenswijsheid hebben gegeven.”
Welk doel wil je volgend jaar halen?
“Lastig, want ik maak altijd vijfjarenplannen. Maar volgend jaar wil ik wel het fitnessen serieuzer nemen. Ik hoef niet heel gespierd te worden, maar wil mijn lichamelijke gezondheid op peil brengen.”
Wat wilde je als kind worden en waarom?
“Ik wilde van kinds af aan al bij een bank werken. Daarom koos ik voor de dubbele bachelor Economie & Rechten en voor de bachelor Fiscale Economie aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Daarna deed ik daar de master Financial Economics en deed er de Utrechtse master Law & Economics naast. Op 31 augustus studeerde ik af en op 1 september zat ik op de Zuidas in Amsterdam waar ik beleidsmedewerker ben bij ABN Amro. Ik zit er dus helemaal op mijn plek.”
Wie is je held of inspiratiebron?
“Megacliché maar dat is Lady Gaga. Met name het nummer Hair. Met dat nummer zegt ze: als je iets wilt veranderen, dan kan dat. Als ik in een negatieve sleur zit en iets wil veranderen, wil ik een ander kapsel. Dan volgt de rest.”
Hoe ziet je droomhuis eruit en waar staat het?
“Eén van de rietgedekte huizen aan de Rietplas in Houten. Die hebben een tuin aan het water. Ik wil een gezin en dat is een mooie plek om kinderen op te laten groeien. De huizen daar zijn wel heel duur. Ze gaan nu voor 1,5 miljoen weg.” (GK)
‘Ik heb eigenlijk geen doel en ook niet echt doelen gehad’
Jesse Bruul (21), student Bestuurs- & Organisatiewetenschap, werd in 2018 gescout door Known Model Management. Hij was onderweg van Den Bosch naar Amsterdam voor pianoles en had zijn trein gemist op Amsterdam Zuid. Hij stond nog te balen toen hij werd aangesproken. Dit was het begin van zijn modellencarrière die hem naar Parijs, Londen, Rome, Milaan en Tokyo zou brengen. Hij heeft werk voor merken als Valentino en Dior op zijn naam staan en stond al in modebladen als Vogue en GQ.
Daarnaast speelt Jesse piano en orgel op hoog niveau. Hij geeft concerten en verdient daar ook geld mee. Om orgel te kunnen spelen is hij regelmatig te vinden in lege kerken. Na de middelbare school heeft Jesse twee jaar fulltime modellenwerk gedaan. Hij combineerde dit met muziek maken, maar hij ontdekte dat hij muziek vooral graag als hobby wil zien.
Toen corona kwam, zat Jesse in Londen voor een modellenopdracht. Hij kon op het nippertje terug naar Nederland komen. Vanwege de pandemie zijn er minder klussen en Jesse wil ook niet riskeren dat hij in het buitenland vast komt te zitten. Daarom heeft hij besloten om te studeren. Dat bevalt hem goed en tussendoor doet hij nog af en toe modellenwerk.
Welk doel wil je volgend jaar halen?
“Ik heb eigenlijk geen doel en ik heb ook niet echt doelen gehad. Ik probeer heel erg van moment tot moment te leven en ook te vertrouwen op wat ik voel bij dingen. Op die manier heb ik heel leuke dingen meegemaakt. ”
Wat wilde je als kind worden en waarom?
“Ik had geen precies beroep in mijn hoofd, maar ik wilde wel altijd iets doen met muziek.”
Wie is je held of inspiratiebron?
“Ik ga voor de Japanse modeontwerper Yohji Yamamoto. Hij is iemand die al zijn hele leven zijn eigen gang gaat en vanaf de jaren zeventig steeds weer revolutionaire collecties uitbracht. Hij ontwerpt van alles, van oversized winterjassen tot interieurs van Lamborghini’s. Ik heb vorig jaar met hem mogen werken en dat is één van de mooiste herinneringen uit mijn carrière tot nu toe.”
Hoe ziet je droomhuis eruit en waar staat het?
“Dat is een mooi chalet in de Zwitserse Alpen, omdat ik van de bergen hou. Ook denk ik dat het een plek is waar je heel chill muziek kan maken.” (SL)
‘Het was ontzettend spannend om voor het eerst een gesprek met een Tweede Kamerlid te voeren’
Jitte Jennekens (24) zit sinds begin dit jaar als studentminister van Gezond Leven in het allereerste studentenkabinet. Daarnaast is ze derdejaars student van de onderzoeksmaster Regenerative Medicine & Technology.
Het studentenkabinet begon als een promotiestunt in aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen om meer aandacht te vragen voor de wetenschap en het onderwijs. Maar het beviel de studentministers zo goed dat ze besloten zich ook de rest van het jaar voor het kabinet in te zetten. Samen met de dertien andere studentministers, van elke universiteit een afgevaardigde, schreef Jitte een regeerakkoord. Daarin stonden oplossingen voor onder meer de groeiende kosten van de volksgezondheid en klimaatverandering op de lange termijn.
De inzichten uit de wetenschap proberen de studentministers op de politieke agenda te krijgen. “De jongere generatie is in de politiek niet vertegenwoordigd, terwijl wij ons ook zorgen maken over de toekomst van Nederland. Ik vind het belangrijk dat we over langetermijnoplossingen nadenken en dat kunnen wij net zo goed als mensen die twintig jaar ouder zijn.”
Welke doel wil je volgend jaar halen?
“Ik wil mijn studie afronden en ik wil graag mijn tweede stage in het buitenland doen. Ik zit te denken aan een stage in de tumorimmunologie. Dat gaat over hoe je tumoren kunt verminderen of bestrijden. Ook wil ik nog een hele marathon rennen. Afgelopen jaar wilde ik dat al doen, maar vanwege corona ging het niet door.”
Wat wilde je als kind worden en waarom?
“Dat wisselde nogal. Kinderarts leek mij leuk, net als piloot. Ook heb ik wel eens geroepen dat ik hockeyster in het Nederlands elftal wilde worden, maar zo goed was ik nou ook weer niet. Sinds halverwege de middelbare school speel ik met het idee om onderzoeker te worden.”
Wie is je held of inspiratiebron?
“Ik heb niet één held of inspiratiebron, maar in het algemeen inspireren ambitieuze mensen mij: mensen die in een bepaald vakgebied veel hebben bereikt en iets in deze wereld willen verbeteren. Dat één persoon al iets kan veranderen, motiveert mij.”
Hoe ziet je droomhuis eruit en waar staat het?
“Ik zou eigenlijk gewoon in Utrecht willen blijven wonen. Ik hoef geen groot huis. Dichtbij vrienden wonen is het belangrijkste voor mij. Die zou ik niet snel achter mij kunnen laten.” (IH)
‘Je kunt complexe conflicten niet op een simplistische manier uitleggen’
Khatera Shaghasi (24), onlangs afgestudeerd bij de master Conflict studies and Human Rights, kwam in het nieuws dit jaar toen ze samen met andere Afghaanse Nederlanders een petitie begon om Afghanistan op de lijst van onveilige landen te plaatsen. Die petitie werd overhandigd aan leden van het Nederlandse parlement. Khatera werd geboren in Pakistan nadat haar ouders Afghanistan waren ontvlucht om te ontsnappen aan het Taliban-regime. Ze was een baby toen ze naar Nederland kwam.
“Mijn studiekeuzes hebben veel te maken met mijn achtergrond en persoonlijke ontwikkeling”, zegt ze. “Ik werd beïnvloed door dat trauma dat alle generaties Afghanen met zich meedragen en waarvan ik me als kind niet bewust was. De tv in ons huis stond altijd op CNN of een andere nieuwszender, bijvoorbeeld.”
Pas afgelopen jaar mengde ze zich in het publieke debat door opinie-artikelen te schrijven over de situatie in Afghanistan en vrouwenrechten. De gedachte om een petitie te starten en een protest te organiseren, kwam op toen de Taliban het land weer overnamen. “We besloten onze stem te laten horen om de Afghanen daar te steunen, maar ook om meer bewustzijn te creëren over de situatie van de vluchtelingen hier in Nederland. Er zijn mensen die al zeven of acht jaar in Nederland wonen en nog steeds niet weten hoe hun toekomst eruit ziet.”
Welk doel wil je volgend jaar halen?
“Een baan vinden. Ik ben geïnteresseerd in beleid in de publieke sector en in journalistiek".
Wat wilde je worden toen je klein was en waarom?
“Leraar of advocaat. Ik twijfelde altijd tussen die twee. Ik vond mijn leraren leuk toen ik jong was, dus ik wilde zoals hen worden. Waarom advocaat, dat weet ik eigenlijk niet. Misschien kwam dat door de films waar ze er allemaal zo ‘cool’ uitzagen.”
Wie is je held of inspiratiebron?
“De laatste tijd ben ik veel bezig met de spirituele meester Rumi. Ik word geïnspireerd door zijn reis en wereldbeeld. Zijn geloof in eenheid inspireert me niet alleen spiritueel, maar ik zie daardoor ook hoe wereldse zaken met elkaar verbonden zijn, een soort intersectionaliteit in feite.”
Hoe ziet je droomhuis eruit en waar staat het?
“Ik zou graag een leuk schattig huisje in de bergen hebben, met een grote keuken zodat ik koekjes kan bakken. O jee, ik denk dat ik Nederland moet verlaten om die droom uit te laten komen!” (MvE)
‘Mijn prestaties zijn niet te danken aan geluk’
Hij is nog bezig met zijn bachelor economie, maar Kinan Alajak (26) is al een succesvol sociaal ondernemer en voormalig onderzoeker voor het departement Ontwikkelingspsychologie. Daar werkte hij mee aan het Karakter-project waarin de ontwikkeling van Syrische jongvolwassenen in Nederland werd onderzocht.
Tot zijn twintigste woonde Kinan in Damascus, waar hij informatiewetenschappen en Engelse literatuur studeerde. Sinds zijn komst naar Nederland heeft hij al veel bereikt. “Sommigen zeggen dat ik geluk heb, maar ik werk dag en nacht. Het is geen kwestie van geluk.”
Kinan is medeoprichter van de English Academy for Newcomers: een Engelse taalschool voor hoogopgeleide migranten die hun academische of professionele carrière willen voortzetten. Tot september was hij ook de directeur, maar Kinan heeft besloten af te treden en zich te focussen op zijn nieuwe project—the Refugee Wellbeing and Integration Initiative (RWII). Deze stichting, waar Kinan de oprichter en directeur van is, is een onderzoeksgroep die het welzijn van vluchtelingen monitort. Kinan werd voor beide initiatieven genomineerd voor REBO’s Maatschappelijke Impact Prijs, in 2018 en in 2020.
En wat brengt de toekomst? “Planning is everything, a plan is nothing”, zegt Kinan— een quote van voormalig president van Amerika Dwight Eisenhower. “Maar ik zou wel graag in een positie blijven waar ik een soort observeerder ben, een toezichthouder. Zoals nu bij het RWII.”
Welk doel wil je volgend jaar halen?
“Na een veelbelovende pilot willen mijn team en ik het RWII nu in de markt zetten en het financieel duurzaam maken.”
Wat wilde je als kind worden en waarom?
“Ik wilde dokter worden. Mijn moeder was kinderarts en ik zag hoe ze erachter probeerde te komen waar huilende baby’s last van hadden. Ze was mysteries aan het oplossen. Ik vond dat ongelooflijk.”
Wie is je held of inspiratiebron?
“Mijn held is iemand die er werkelijk in slaagt om naar diens ware aard te leven en diens doel vervult. Als een stoïcijn. Dat vergt soms veel compromissen.”
Hoe ziet je droomhuis eruit en waar staat het?
“Een kleine penthouse in een hoog gebouw in de natuur. In Berlijn. Ik wil een afgezonderde plek om te lezen en schrijven, maar tegelijkertijd wil ik onder de mensen zijn en kunnen horen waar zij het over hebben. (JS)
‘Je beseft niet hoe klein je bent in het heelal’
Sinds zijn kinderjaren heeft Oliver Daemen (19) al een fascinatie voor de ruimte. Toen hij acht jaar oud was maakte hij een bucketlist. Daarop stond met stip op nummer één: een ruimtereis maken. Zijn ultieme jongensdroom kwam op 20 juli dit jaar uit.
Samen met Amazon-oprichter Jeff Bezos reisde hij in diens ruimteschip als jongste astronaut ooit de ruimte in. Op dat project kwam heel wat kritiek, maar voor Oliver was het een geweldige ervaring. Binnen drie minuten was hij gewichtloos. “Heel lang heb ik erover gefantaseerd hoe de ruimte zou zijn, maar als je er eenmaal bent, is het met niks te vergelijken. Dan zie je hoe klein je bent vergeleken met de rest.”
Behalve met zijn ruimtereis zoekt hij ook de hoogte op met vliegen. Hij haalde vorig jaar zijn vliegbrevet en sindsdien bestuurt hij zelf kleine vliegtuigjes. Ook is hij dit jaar aan zijn studie Natuurwetenschappen & Innovatiemanagement begonnen, waarin hij zich buigt over de toepassing van innovaties in de maatschappij. Of het daadwerkelijk betekent dat hij later zelf de ruimte-industrie ingaat, ligt nog open voor hem.
Welke doel wil je volgend jaar halen?
“Ik wil volgend jaar mijn propedeuse behalen. Ook hoop ik verder te komen met vliegen. Nu heb ik een basisbrevet, maar ik wil graag ook het acrobatisch brevet halen. Dan mag ik in kleine vliegtuigjes loopings maken. Dat lijkt mij heel vet.”
Wat wilde je als kind worden en waarom?
“Heel vroeger, toen ik ongeveer acht was, wilde ik uitvinder worden. Ik vond het leuk om met elektriciteit te spelen en dingen te ontwerpen. Later passeerden ook piloot en astronaut de revue.”
Wie is je held of inspiratiebron?
“Ik heb niet één held of inspiratiebron, maar de verhalen van de astronauten en shuttle commanders die ik sprak, inspireerden mij enorm. Zij vertelden hoe zij zelf de shuttle hebben bestuurd en hoe zij tijdens space walks in hun eentje in een wit pak in de ruimte werkten. Als je dat hoort, heb je het gevoel dat je weer kind bent.”
Hoe ziet je droomhuis eruit en waar staat het?
“John Travolta heeft een heel gaaf huis in Florida. Zijn huis lijkt op een vliegveld en is ingericht als een terminal met een paar vliegtuigen erbij. Dat zou ik ook wel willen. Misschien wil ik later ook in de Verenigde Staten wonen. De regelgeving voor vliegen is daar minder streng.” (IH)
‘Ik wist altijd dat ik naar de universiteit wilde’
Underdog Robin Verstraten (25) bewijst het ongelijk van iedereen die vroeger aan hem twijfelde. Hij kreeg een vmbo-advies, maar is nu aan het promoveren. Zelfs Nobelprijswinnaar en MIT-professor Frank Wilczek vindt zijn werk indrukwekkend.
Dit jaar won Robin de UU-studentenprijs voor beste masterscriptie. Met zijn onderzoek, genaamd ‘The fractional Langevin equation’, ontdekte Robin een nieuwe staat van materie: het Time Glass. Dat is, simpel gezegd, glas dat door de tijd heen wisselt tussen vloeibare en vaste toestand.
Robin is een echte bèta-student. Met teksten had hij vroeger flinke moeite, onder andere vanwege zijn dyslexie. “Het grootste compliment dat ik van de jury van de scriptieprijs kreeg, was dan ook dat het ‘goed geschreven’ was”, zegt hij. Ook door de - nu vervallen - diagnose van een autismespectrumstoornis heeft Robin hindernissen ervaren op weg naar de universiteit.
Een hobby waar Robin ook mee in de prijzen viel, is speedcuben: zo snel mogelijk verschillende Rubik’s-kubussen oplossen. In 2020 behaalde hij het nationaal record met het oplossen van een Rubik’s-piramide in 2.6 seconden.
Welk doel wil je volgend jaar halen?
“Mijn rijbewijs halen.”
Wat wilde je als kind worden en waarom?
“Architect, ik hield destijds veel van tekenen. Waarschijnlijk heb ik veel gebouwen getekend die in de praktijk meteen in zouden storten.”
Wie is je held of inspiratiebron?
“Mijn moeder. Ze heeft me echt leren doorzetten, zonder dat waren we niet ver gekomen.”
Hoe ziet je droomhuis eruit en waar staat het?
“Met de huidige staat van de woningmarkt ben ik al lang blij als het iets met een dak is. Maar het liefst een huisje lekker in de natuur, gewoon ergens in Nederland.” (EdK)
‘Ik voel nu de druk om te presteren, maar dat is ook een mooie ervaring’
Tijdens de wereldkampioenschappen shorttrack in Dordrecht won student Frans en Liberal Arts & Sciences Selma Poutsma (22) goud met de estafetteploeg en brons op de 500 meter. Ze hoopt dat succes op de Spelen in Beijing te herhalen.
Vier jaar geleden liep ze Olympische deelname mis. Toen schaatste ze voor Frankrijk; het land waar ze in een internaat woonde. “Dat was jammer, maar ik was erg jong. Nu is het voor het eggie.”
Tijdens haar eerste studiejaar zat ze even in de roeiselectie van Triton. Maar ze keerde snel terug naar het shorttrack. De hoge snelheden, het sjoeven door de bocht; het past eigenlijk niet bij haar bedachtzame karakter, maar dat daagt haar juist uit. “Het is eng maar ook supervet.”
Na Beijing wil ze een inhaalslag maken met haar studie. Ze specialiseert zich in Franse taal en cultuur. Misschien gaat ze later iets doen met Nederlands-Franse relaties of terug naar Frankrijk. Maar voorlopig lonkt vooral meer schaatssucces. “Ik ben nog niet klaar met de sport.”
Welk doel wil je volgend jaar halen?
“Alles is gericht op het shorttrack in Beijing, maar daarnaast wil ik mij ook op de 400 meter-baan verbeteren. De combinatie met langebaanschaatsen werkt bij mij heel goed.”
Wat wilde je als kind worden en waarom?
“Ballerina. Sport en kunst komen daar bij elkaar, dat vind ik nog steeds fascinerend.”
Wie is je held of inspiratiebron?
“Die heb ik niet. Ik kan mensen wel bewonderen, maar baseer me toch vooral op mijn eigen filosofietjes.”
Hoe ziet je droomhuis eruit?
“Ken je dat huis uit Sex Education? Zo’n Zweeds huis van rood hout, dat is mijn favoriete stijl. Waar het moet komen te staan, daar ben ik nog niet over uit.” (XB)
‘Ik denk graag na over vragen waar anderen vaak niet bij stilstaan’
Veronique Scharwächter (23) schreef met twee medestudenten het boek Studentendenken. Dat boek verscheen kort voor het begin van de coronacrisis, maar werd tijdens die crisis steeds relevanter. Zo mocht de student Taal- en Cultuurstudies en Philosophy, Politics and Economics tijdens ‘Generatie Lockdown’ in TivoliVredenburg vertellen wat studenten hebben aan filosofische inzichten als ze zich eenzaam voelen of de zin van het leven niet meer zien.
Nadenken over wat het leven de moeite waard maakt, is voor Veronique een dagelijkse oefening. Vragen heeft ze nog genoeg. Waarom is ze zo perfectionistisch in haar studie? Nu ze twee scripties schrijft, botst ze opnieuw tegen grenzen. Dat wil ze niet langer. “Mijn afkeer tegen de prestatiemaatschappij groeit. Tot nu toe heb ik alles in mijn leven uitgestippeld, maar daar ben ik klaar mee.” Voor ‘Lifehack, de podcast’ probeert ze nu de leefstijlen van anderen uit.
Na haar afstuderen, gaat ze eerst maar eens reizen. En dan ziet ze wel of ze nog een onderzoeksmaster wil doen, of liever iets praktisch op het gebied van duurzaamheid. Misschien schrijft ze wel een boek over die zoektocht. “Die combinatie van het persoonlijke en de filosofie is me goed bevallen bij mijn eerste boek.”
Welk doel wil je volgend jaar halen?
“Ik wil dus juist even geen doel hebben, nadat ik hopelijk deze zomer ben afgestudeerd. Ik ga reizen, in ieder geval naar Canada. En misschien ga ik dat boek over de prestatiemaatschappij schrijven.”
Wat wilde je worden toen je klein was en waarom?
“Dat wist ik helemaal niet. Ik schreef veel verhaaltjes. Het leek me supercool als er ooit een echt boek van me in de winkel zou liggen. Maar dat was niet met de gedachte dat ik dan dus schrijver wilde worden.”
Wie is je held of inspiratiebron?
“Bij het schrijven van Studentendenken heb ik me laten inspireren door Albert Camus. In de mythe van Sisyfus schrijft hij dat het leven ellendig is en zelfmoordneigingen teweegbrengt. Maar vervolgens komt hij met een positieve draai. Door een eigen perspectief te creëren en een “absurde held” in je eigen verhaal te worden, kun je het leven leefbaar maken.”
Wat is je lievelingshuis en waar staat het?
“Het moet in ieder geval een heel duurzaam huis zijn, met een tuin, een moestuin en liefst ook een wijngaard. En er moet natuur en strand in de buurt zijn. Het kan in Canada staan, in Scandinavië, maar ook in Nederland.” (XB)