Meiden die strijden: studenten in de gemeenteraad van Utrecht
Foto: Desiree Meulemans
'Ik kan best zenuwachtig worden van grote groepen mensen'
Naam: Bina Chirino
Leeftijd: 28
Studie: zevendejaarsstudent bachelor Taal & Cultuurstudies
Woonplaats: Utrecht
Aantal stemmen: 1307
“Ik woon sinds 2013 in Utrecht, maar ben al behoorlijk wat keren verhuisd”, lacht ze. “Ik woon hier nu goed. Hier zitten studenten en starters door elkaar heen en dat werkt prima.” Bina Chirino, nieuwgekozen raadslid voor de ChristenUnie in de gemeenteraad van Utrecht lijkt met haar negen jaren studie de eeuwige student. Maar schijn bedriegt. Bina’s studententijd bestaat uit allesbehalve herkansingen en nachten doorhalen. Ze besteedt haar tijd aan besturen en voorzitterschappen van de universiteitsraad en jongerenorganisaties. Dat ze de gemeenteraad in zou gaan, was slechts een kwestie van tijd.
“En dat terwijl ik best zenuwachtig kan worden van grote groepen mensen”, vertelt Bina. “Ik ben introvert. Wanneer je een camera voor me zet of ik moet spreken voor een volle zaal, dan vind ik dat best spannend. Ik ben altijd mezelf wat de inhoud betreft, maar voor dat soort publieke optredens moet ik een vorm vinden. Bijvoorbeeld wanneer ik een stemverklaring afgeef, dan doe ik dat om mijn keuze toe te lichten, maar tegelijkertijd is het voor mij ook een manier om het ijs te breken.”
Bina groeide op in Hoorn. Thuis was er altijd aandacht voor politiek. “Mijn ouders waren niet actief in de politiek, maar vonden het belangrijk dat we naar het nieuws en actualiteitenprogramma’s keken. Ik keek zelf ook regelmatig naar documentaires. Die interesse is er altijd geweest. Ik had alleen nooit gedacht dat ik er iets mee zou doen. In de universiteitsraad is dat veranderd. Toen ben ik me gaan inzetten voor duurzaamheid, studentenwelzijn en inclusie. Ik vind het tof om mensen te helpen hun talenten te ontwikkelen. Daar krijg ik energie van.”
Dat het niet altijd makkelijk is om iets voor elkaar te krijgen, leerde Bina ook in de universiteitsraad. “Ik vermijd confrontaties niet en ik kwam erachter dat je in dit soort arena’s stevig in je schoenen moet staan. Je gaat debatten aan met mensen in verschillende machtsposities, met verschillende belangen en ervaring. Dat was een echte eyeopener.” Dat je een partijstandpunt en niet je eigen mening uitdraagt, leerde ze daar ook. “Daar had ik in het begin wel moeite mee”, geeft Bina toe, “maar dat was uiteindelijk een kwestie van fouten maken en gecorrigeerd worden. Je mag kleur geven aan een standpunt, maar je moet ook uitzoeken op welke onderwerpen je je kunt profileren en waar je compromissen moet sluiten.”
Een van de onderwerpen waar Bina haar ei in kwijt kan, is ‘inclusie’. “Het Utrechtse beleid is nu te veel gericht op mensen die het al goed hebben”, aldus Bina. “De verschillen in deze stad zijn groot, zowel tussen mensen als tussen wijken. Neem bijvoorbeeld kunst en cultuur. Dat moet voor iedereen zijn. Er is een gigantisch aanbod in de stad, maar het past niet bij iedereen. Niet qua interesse en niet qua geld. Ik zou een breder aanbod willen zien.”
Met tien portefeuilles en ruim 30 uur per week gemeenteraadswerk blijft er weinig tijd over voor een scriptie. Laat staan een studentenleven. Daarnaast is Bina dit jaar nog 25 uur actief als voorzitter voor PerspectieF, de jongerenorganisatie van de ChristenUnie. Maar dat deert haar niet. “Het echte studentenleven heb ik inmiddels wel achter me gelaten en die scriptie komt dit jaar nog af” ,voegt ze toe. “Het jaar voor corona was ik eventmanager van het festival van de Utrechtse Introductie Tijd (UIT) en voor UIT-radio. Mijn studententijd eindigen met de UIT was een leuke en natuurlijke manier om afscheid te nemen van het studentenleven”, glimlacht ze. “Bovendien wil ik volgend jaar gaan werken. En daarna misschien toch nog een master…”
'Het leek me heel gaaf om de gemeentelijke politiek in te gaan'
Naam: Annemarijn Oudejans
Leeftijd: 23
Studie: vijfdejaarsstudent Sociologie, beleidsmaster Contemporary Social Problems
Woonplaats: Utrecht
Aantal stemmen: 1170
Er is maar één manier om de woning op de derde verdieping van het studentencomplex De Sterren binnen te komen en dat is via de ijzeren buitentrap omhoog. Verhuizen is hier een uitdaging en ook oma kan niet op bezoek komen. Maar de ruime, lichte kamer met uitzicht op bomen in het blad maakt voor Annemarijn Oudejans veel goed. Het kersverse gemeenteraadslid van Student & Starter woont nu drie jaar in het voormalige provinciehuis van Utrecht en prijst zichzelf gelukkig. “Het eerste half jaar van mijn studie woonde ik in Zoetermeer bij mijn ouders, daarna nog een tijdje in de woning van mijn neef in Rotterdam. Toen ik in de universiteitsraad ging, kon ik een vaste plek in Utrecht krijgen. Gelukkig maar want een kamer vinden in Utrecht is te moeilijk.”
Die universiteitsraad werd voor Annemarijn de eerste stap in de politiek. Vanzelfsprekend was dat niet. “Het is niet iets wat ik van huis uit heb meegekregen, politieke betrokkenheid”, vertelt ze, “maar in mijn studie Sociologie krijg ik veel te maken met politiek, beleid en advies. Wanneer je bezig bent met het analyseren van de samenleving, dan zie je wat er misgaat, zoals op het vlak van de woningnood, kansenongelijkheid en cultuur. Ik vind het mooi om dat te onderzoeken, maar wil er ook iets mee doen. En daarvoor moet je bij de politiek zijn.”
De stap van universiteitsraad naar gemeenteraad was voor Annemarijn snel gemaakt. Sneller dan ze in eerste instantie had verwacht. “De eerste keer dat ik twee gemeenteraadsleden voor me had staan, dacht ik ‘goh, wat zijn ze eigenlijk jong’. Ik verbaasde me daarover. Het leek me heel gaaf om de gemeentelijke politiek in te gaan, maar ik dacht dat je daarvoor langer mee moest lopen en ouder moest zijn. Ik zag niet echt ingangen, maar dat bleek anders te zijn”, aldus Annemarijn.
Een van de ‘jonkies’ in kwestie was Eva Oosters van Student & Starter, inmiddels wethouder. Zij overtuigde Annemarijn om te solliciteren bij de partij. “Ik had vrij veel ideeën, met name op cultureel vlak. Als ik door de stad liep, dacht ik regelmatig ‘dit kan anders’. Of ik zag een initiatief van een kunstenaar en vroeg me af waarom we dit soort dingen niet vaker deden”, licht ze toe. “Verwonderen in je eigen stad. Mensen de vrijheid geven om diverse kunst te maken en te organiseren. Alternatieve nachtcultuur stimuleren of culturele broedplaatsen zoals het Berlijnplein steunen. Daar wil ik me voor inzetten.”
De ervaring van de universiteitsraad neemt Annemarijn nu mee in haar werk als gemeenteraadslid. Toch moet ze toegeven dat het ook wennen is. “Als raadslid moet je overal iets van vinden. Jij bent degene die een standpunt verdedigt in de raad. Met tien portefeuilles en drie wijken waar ik contact mee moet houden, valt dat niet altijd mee. Het is aftasten. Gelukkig is iedereen bereid te helpen. Ook krijgen nieuwkomers advies over hoe bijvoorbeeld om te gaan met nare situaties. De drempel om andere raadsleden te benaderen is daardoor laag. Uiteindelijk zijn we allemaal gewoon mensen”, grijnst ze.
In de hoek van de kamer staan een piano, gitaar en ukelele. Het bandje waar ze vroeger in speelde, is niet meer. 24 uur gemeenteraadswerk en een masterstudie laten dat niet toe. Dat ze minder tijd heeft voor het studentenleven vindt Annemarijn niet erg. “Een feestje af en toe kan nog steeds en ik probeer de weekenden vrij te houden”, pareert ze. Ze is bovendien vrij gedisciplineerd. Elke ochtend om 8.00 uur gaat de wekker. Ook dit Hemelvaartsweekend. Vanmiddag staat nog een zoomoverleg met DAS (De Ambitieuze Student, red.) Eindhoven op het programma, daarna sporten en dan nog een beetje werken. “Maar dat is niet erg”, lacht ze, “ik doe het allemaal graag.”