Polderen of activisme: wat kiezen de nieuwe studenten van de U-raad?
Ze zijn de stem van de student aan tafel bij het universiteitsbestuur. Ze controleren beleid, adviseren over plannen en agenderen dat wat zij belangrijk vinden. Ieder collegejaar zetten twaalf studenten hun studie op een lager pitje om de U-raad in te gaan. In dit medezeggenschapsorgaan praten zij met het College van Bestuur over de plannen voor de universiteit. Samen met twaalf personeelsleden.
Maar wie zijn die twaalf studenten eigenlijk? Wat willen ze het komende jaar bereiken? Wat was hun gênantste moment op de universiteit? En wat moet de UU vooral koesteren? DUB vraagt ze het hemd van het lijf: twaalf mensen, twaalf wensen?Foto Wieke Eefting
Douglas Dorothal (21, Lijst Vuur) is opgegroeid in Aruba en verhuisde drie jaar geleden voor zijn studies Diergeneeskunde en Biologie naar de Domstad. Zijn eerste indruk van Utrecht? “Schattig en mooi. Met name de Oudegracht vind ik echt heel mooi.” Toch is het Utrechtse water niet zijn favoriete verborgen pareltje in de Domstad, zijn eigen bed en de “maccie” op de Lange Viestraat winnen het. Voor een snack van de McDonalds kan je hem altijd ’s nachts wakker maken. Of voor een strooptocht langs de winkels.
Als raadslid wil Douglas zich het komende jaar inzetten voor diversiteit en inclusiviteit aan de Universiteit Utrecht. Hij verwacht dat hij “als enige internationale raadslid”, een nieuw perspectief meebrengt. Eén van de dingen waar hij verandering in hoopt te brengen is de afwezigheid van de universiteit op de Utrecht Canal Pride. “Ik ben er nog steeds chagrijnig over dat de UU geen boot voor elkaar kon krijgen afgelopen pride.”
Het gênantste dat Douglas ooit is overkomen tijdens zijn studie, is dat er in het eerste jaar van zijn opleiding Diergeneeskunde bijna een koe in zijn gezicht poepte terwijl hij de dame in kwestie probeerde te melken.
"Binnenstad, want die is honderd keer mooier dan De Uithof."
Foto Wieke Eefting
Als je Maartje Lith (21, PvdUS) vraagt voor welk moment uit haar universitaire carrière zij zich schaamt, dan zegt ze: "dat ik na drie jaar de route naar De Uithof nog steeds niet kende". Inmiddels weet ze de weg, maar vindt ze het tochtje één van de vervelendste dingen die je kan verzinnen. De student uit West-Brabant krijgt al jeuk bij de gedachte aan de fietsfile onderweg. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ze volmondig voor de binnenstad kiest als je haar vraagt of ze liever daar is of in De Uithof.
De student Rechten en Internationale Betrekkingen heeft nog geen ervaring in de medezeggenschap, maar wil het komende jaar bereiken dat de Universiteit Utrecht met een standpunt komt over hoe zij concreet gaat internationaliseren. In haar optiek ontbreekt dat in het huidige strategisch plan. "Internationalisering wordt wel aangehaald, maar er wordt weinig gezegd over wat de UU wil ondernemen."
Het Veritaslid zou bijvoorbeeld graag zien dat er een beleid komt rondom de integratie van internationale studenten. Als internationals niet hun plekje in Utrecht vinden en geen contact krijgen met Nederlandse studenten, dan zul je in Maartjes optiek nooit de international classroom realiseren die zij goed vindt voor de ontwikkeling van studenten. Dat betekent niet automatisch dat ze wil dat de UU verengelst. “Er moet te allen tijde kritisch gekeken worden naar het nut van de Engelse taal binnen een opleiding. Ik merk onder studenten veel onvrede over het verengelsen. Zeker wanneer de docent die taal niet voldoende spreekt om de onderwijskwaliteit te kunnen waarborgen.”
“Poldermodel! Ik ben het meest tevreden als na een overleg iedereen het gevoel heeft dat hij of zij zijn zegje heeft kunnen doen en dat zijn of haar mening in overweging wordt genomen.”
Foto Wieke Eefting
Eva Klaver (20, De Vrije Student) komt uit het dorpje Groet in Noord-Holland en heeft afgelopen collegejaar een bestuursjaar gedaan bij de jongerenorganisatie van de VVD JOVD Utrecht en omstreken. De student Scheikunde is daarnaast lid bij studievereniging U.S.S. Proton, gezelligheidsvereniging C.S. Veritas en is dit jaar ook lid geworden van STUdance. Een hele onderneming naast de U-raad, waar ze een “supergoed strategisch plan” wil neerzetten. In het strategisch plan schrijft de UU waar zij de komende jaren heen wil. De U-raad mag hierover meepraten.
Dit jaar volgt ze de minor Entrepeneurship en is ze begonnen met haar eerste vak, maar dat liep niet direct op rolletjes. "Ik schoof vorige week braaf aan in het eerste college, maar ik begreep totaal niet waar het over ging. De docent greep terug op eerdere voorbereidingen waar ik niks van wist en ik keek in paniek om me heen naar andere studenten, maar die waren al druk bezig met opdrachten maken. Na een halfuur kwam ik er pas achter dat ik bij een diehard ouderejaars economievak zat."
Eva's allergrootste droom is om een wekenlang durend festival bij te wonen met een oneindig budget. Het is dan ook niet gek dat Eva graag wakker gemaakt wordt voor een vet festival met leuke mensen, “omdat dat voor mij echt maximaal genieten is.” "Verder is haar eigenlijke ‘droom’ in het leven om hogerop te komen in een bedrijf, veel geld te verdienen en gelukkig te blijven. "Lekker cliché.”
“Binnenstad, alleen al omdat je daar voor een normale prijs eten kan halen in plaats van de hoofdprijs te betalen bij de Spar.”
Foto Ruben Steendam
De allergrootste droom van Nienke Prins (21, Lijst Vuur) is om in Italië te gaan wonen in een oud kasteeltje. Wellicht niet verrassend dus dat je de studente ’s nachts kan wakker maken voor een fles rosé. Tot ze haar droom kan verwezenlijken, richt de van oorsprong Amersfoortse zich op de U-raad, speelt ze viool in het Utrechtsch Studenten Concert en is ze lid van de christelijke studentenvereniging VGSU.
Een bezig bijtje dus. Toch is de verlaging van de druk op studenten één van de thema’s waar Nienke zich dit jaar hard voor wil maken als medezeggenschapper. “Op de Universiteit Utrecht heerst een cultuur waarin studenten worden aangemoedigd om zo hoog mogelijke cijfers te halen en daarnaast een enorm aantal extra curriculaire activiteiten te ondernemen. De universiteit is fan van dit soort excellente studenten, maar lijkt te vergeten hoeveel stress deze prestatiedruk met zich meebrengt. Een verhoogd aandeel van de studenten heeft last van burn-outklachten. Hulp komt vaak te laat of zelfs helemaal niet. Daarom wil ik dat de UU de prestatiedruk op studenten verlaagt en dat de universiteit de cultuur waarin excelleren wordt aangemoedigd, aanpakt.”
Als ze kon zou de student Filosofie en Rechtsgeleerdheid waarschijnlijk ook iets doen aan de prijs en de kwaliteit van de koffie van de Universiteit Utrecht. “De afgelopen paar jaar is de koffie niet beter geworden, maar wel twee keer zo duur. Dat is toch gek?”
“Activisme. Je moet soms een beetje tegen de bestaande orde aan schoppen om die te veranderen.”
Foto Wieke Eefting
Anneke Marien (19, Lijst Vuur) is nieuw binnen de universitaire democratie, maar niet binnen de medezeggenschap an sich. Sinds haar twaalfde maakt zij zich al hard voor goed onderwijs. Eerst binnen het inspraakorgaan van haar middelbare school in Utrecht en later als lid van het Landelijk Aktie Komitee Scholieren (Laks).
Als U-raadslid wil ze bereiken dat de Universiteit Utrecht koploper wordt op het gebied van duurzaamheid. Eén van haar speerpunten daarbij is dat binnen de UU alle werkgerelateerde reizen binnen Europa met de trein worden gemaakt in plaats van met het vliegtuig. De klimaatmars is daarom, als je het aan Anneke vraagt, een goede smoes om te gebruiken als je een keer onder een tentamen wil uitkomen. Zelf heeft ze hem nog niet gebruikt, want haar tactiek is om een tentamen gewoon te maken “zelfs als ik niet geleerd heb”.
Daarnaast krijgt de student Liberal Arts and Sciences jeuk van collegezalen waar je op de grond moet zitten omdat er niet genoeg plek is voor iedereen die het vak volgt. Het afgelopen jaar heeft ze drie of vier keer een college meegemaakt waar er onvoldoende zitplaatsen waren. “Gelukkig ben ik zelf altijd op tijd waardoor ik nog nooit op de grond heb hoeven zitten.”
"Sowieso de binnenstad! Het is er super sfeervol en ik kom er altijd mensen tegen die ik ken. Daarnaast zijn de UU-gebouwen ook echt heel veel mooier dan in De Uithof."
Foto Wieke Eefting
Job van den Broek (22, de Vrije Student) krijgt jeuk van “overdreven politieke correctheid”. Hij vindt dat "bijzonder vermoeiend". Liever noemt hij het beestje gewoon bij de naam. Voor de U-raad is hij actief geweest bij de jongerenorganisatie van het CDA en daarnaast is hij medeoprichter van studentenroeivereniging MSRA Odin in Middelburg,
Eén van de gênantste momenten op de UU van de masterstudent politieke geschiedenis, maakte hij mee tijdens het uitdelen van bloemenzaadjes namens de Vrije Student aan een meisje vroeg of zij wat zaad wilde. “Het meisje in kwestie keek me aan alsof ik haar zojuist een #metoo-ervaring had bezorgd.”
In de U-raad wil Job het betuttelen van studenten tegengaan. “We zijn verdorie oud genoeg om zelf te kunnen bepalen of we wel of niet naar een hoorcollege gaan. Als je dat niet kan inschatten, leer je dat vanzelf wel.”
Eens in de twee weken, als Job niet bezig is met de U-raad, geeft hij rondleidingen in zijn verborgen Utrechtse parel: De Willibrorduskerk. “Een prachtig gebouw. Het ligt op een redelijk onopvallende plek, maar het is zeker de moeite waard om er een keer naar binnen te lopen.”
“Poldermodel. In overleg kom je veel verder, bovendien is een compromis juist de schoonheid van democratie: iedereen wint en verliest wat”.
Foto Wieke Eefting
Als er van Sarah van Driel (22, PvdUS) één ding niet mag verdwijnen op de Universiteit Utrecht, dan is dat Broodje Ben in De Uithof. De student Biologie vindt de foodtruck een “ontzettend goede aanvulling” op het Science Park, omdat je er snel een lekkere en gezonde lunch kan halen. “Als ik zelf geen lunch meeneem, wat maar één keer in de drie maanden gebeurt, dan is Broodje Ben mijn eerste keuze.” Een echt favoriet broodje heeft ze niet, maar nummers 17 (brie, walnoot, stoofpeer) en 27 (mozzarella, tomaat, pesto) zijn vaak haar “go-to”.
Het klimaat is een belangrijk thema voor biologiestudent Sarah, zowel privé als binnen haar komende raadsjaar. “In het dagelijks leven ben ik erg met de klimaatverandering en alle gevolgen van dien bezig.” Als U-raadslid wil zij het komende jaar betrokken zijn bij de plannen die ervoor moeten zorgen dat de universiteit in 2030 CO2-neutraal is. Ze gelooft dat de UU grote stappen moet zetten, maar dat alle kleine beetjes al helpen. Bijvoorbeeld door uitsluitend vegetarisch eten aan te bieden in de kantine, gebouwen te verduurzamen of simpelweg bewustzijn bij medewerkers en studenten te creëren.
Eén van haar doelen zou zijn om in de toekomst als klimaatexpert aan tafel te zitten bij De Wereld Draait Door of Jinek.
“De Uithof als het gaat om studie en de binnenstad voor al het andere.”
Foto Bart van Weerdenburg
De grootste wens van Jesse Wijlhuizen (22, Lijst Vuur) is dat de universiteit een plek kan zijn waar het menselijke centraal staat: “zodat personeel en studenten niet gebukt gaan onder psychische klachten.” Eén van zijn doelen als raadslid is het verbeteren van het welzijn en “anderen laten inzien dat de universiteit een prachtige en rijke plek is om je te ontwikkelen als student en als mens.”
De student Sociologie en Filosofie is opgegroeid in Nuenen in het huis waar Vincent van Gogh opgroeide en zijn beroemde werk ‘De Aardappeleters’ schilderde. Tijdens zijn middelbareschooltijd was hij actief bij de medezeggenschap en werd hij later in Utrecht voorzitter bij z’n studievereniging Ucosia.
Zijn allergrootste droom heeft niks met raadswerk te maken, want Jesse zou eigenlijk zijn brood willen verdienen als muzikant. Je mag hem daarom altijd wakker maken voor muziek, maar ook voor die lekkere suikermuisjes die je rond Sinterklaastijd kan kopen.
“Ik hou ervan om ’s nachts door te werken en ’s ochtends vroeg te beginnen, dus ik zou kiezen voor het laatste. Soms ben ik al op de raadskamer terwijl de gang nog leeg is.”
Foto Wieke Eefting
Friso Bouman (23, PvdUS) wil echt nooit meer horen dat medezeggenschap niet sexy is, want hij wordt graag uit bed gehaald voor een sappige nota of een spannende vergadering. Als raadslid wil de student Rechtsgeleerdheid zich inzetten voor de ontplooiing van studenten. “Ik me wil inzetten voor hen die meer uit hun studententijd willen halen dan alleen colleges volgen en tentamens maken, bijvoorbeeld in de vorm van sportactiviteiten of een bestuursjaar bij een studie- of studentenvereniging.”
Iets wat volgens Friso echt niet mag verdwijnen binnen de UU is hulp voor mensen met mentale klachten. “Er begint eindelijk een beetje aandacht voor te komen, maar we hebben nog een lange weg te gaan.”
Friso heeft ooit een keer een tentamen moeten missen, omdat hij pizza van Mr. Jacks op de Voorstraat had gegeten en daarna ontzettend heftige buikkrampen kreeg.
“Binnenstad, dat is waar alle leuke dingen zijn. De Uithof is de plek waar dromen heen gaan om te sterven.”
Foto Wieke Eefting
Vincent de Haes (22, Lijst Vuur) woonde tot zijn twaalfde in Rochester, New York. Daarna verhuisde hij naar Nijmegen om voor zijn studie Global Sustainabiltiy Science in Utrecht te belanden. Die bachelor heeft hij gehaald. Naast zijn U-raadswerk zit hij echter niet stil. Hij is betrokken bij Aerodelft; een studententeam dat werkt aan een vliegtuig dat vliegt op vloeibare waterstof.
Vincent zat eerder in de Faculteitsraad Geowetenschappen en hoopt als U-raadslid het voor elkaar te krijgen dat iedereen zich thuis voelt op de UU. “Nederlandse studenten, internationals, duurzaamheidsgekkies en aanhangers van Thierry Baudet. Samen moeten we het doen.”
Zelf heeft hij zich altijd thuis gevoeld op de universiteit. Op de eerste dag na, was er geen enkel moment dat hij zich heeft gegeneerd binnen de universitaire muren. Zelfs niet als hij een dutje doet op de banken van het “educ” (educatorium, red.). Vincent noemt dat zijn “guilty pleasure middagdutplekje en hoopt dan ook dat die banken daar nooit zullen verdwijnen.
“Poldermodel, omdat een oplossing die tot stand is gekomen uit de meningen van alle partijen het langste stand zal houden. Immers voelt iedereen zich vertegenwoordigt. ”
Foto Wieke Eefting
Lars Bakker (21, PvdUS) is nog nooit eerder politiek actief geweest, maar wil als raadslid regelen dat studenten zich kunnen ontwikkelen op elk vlak waarvan zij denken dat ze er goed in zijn. “Of dit nou academisch, muzikaal of op sportief niveau is: er moet ruimte voor komen op de UU. Daarom houd ik me aankomend jaar bezig met de verdeling van subsidies onder alle studentensportverenigingen.”
De Hengeloër studeert Rechtsgeleerdheid aan Utrecht Law College en laat zijn colleges vaak gepaard gaan met het knoeien van koffie over z'n kleding heen.
Als hij na al die gênante colleges onder een tentamen uit wil komen dan zou hij als smoes gebruiken dat hij op een of andere manier z’n lenzen is kwijtgeraakt en geen bril of reservelenzen heeft. “Het is echt waar: ik heb bijzonder slechte ogen met sterktes van -8,5 en -9. Dus zonder bril of lenzen zou ik echt niet kunnen functioneren.”
“Binnenstad. Hoewel ik sinds dit jaar me steeds vaker in De Uithof kom en de plek meer ben gaan waarderen, vind ik de binnenstad nog steeds net iets meer sfeer hebben.”
Foto in 2022 toegevoegd op verzoek van Ashley van Driel
Ashley van Driel (21, UUinActie) zal dit jaar als raadslid kritisch kijken naar de uitgaven van de universiteit. “Ik kijk met name naar de politiek-strategische keuzes achter de verdelingen: waarom willen we zoveel geld uitgeven aan bepaalde zaken?”
Zelf studeert ze Nederlandse Taal en Cultuur en wil deze studie echt niet zien verdwijnen binnen de UU, zoals dat wel gebeurde aan de VU in Amsterdam. “Niemand - op de tweehonderd studenten Nederlands in héél Nederland na – vindt het vak op de middelbare school leuk. Er zijn veel klachten over het examen Nederlands. Voor het behoud van de taal, het onderzoek naar Nederlandse cultuur én voor vaardige docenten op de middelbare school is het van belang dat er iets verandert.”
Als je Ashley ergens voor wakker wil maken, dan is het wel goed eten. “Ik ben een enorme snoeperd." Wil je haar niet wekken, maar maak je overdag liever kennis met haar, dan ben je welkom in kamer 4.14 in het Bestuursgebouw voor koffie en wat lekkers.
“Activisme! Maar alleen met een doel, niet het soort activisme om activistisch te zijn. Eerlijk gezegd duurde het voor mij wel eventjes voor mijn angst voor activisme was weggenomen. Ik was bang voor angstaanjagend schreeuwende mensen met bivakmutsen en vuurpijlen. Maar dat is activisme helemaal niet. Activisme is jouw mening laten horen, omdat het nodig is. Om te zeggen: 'de maat is vol'. Omdat niemand wil luisteren naar de ‘polderversie’. Belangrijk dat we activisme binnen de universiteit ook kunnen laten horen!”