‘UU-bestuur laat onvoldoende zien medezeggenschap belangrijk te vinden’

Eind vorig jaar was de maat voor Erwin van Sas en zijn collega-raadsleden vol. Een reactie van het UU-bestuur op een nota van een werkgroep van de U-raad die pleit voor vaste aanstellingen voor tijdelijke docenten had te lang op zich laten wachten. De wettelijke reactietermijn van drie maanden werd ruim overschreden. Op belangrijke argumenten werd bovendien karig gereageerd, zo vonden de raadsleden. 

“Onwenselijk en onacceptabel”, betitelde een felle Van Sas de gang van zaken in een commissievergadering. De werkwijze paste volgens hem naadloos in een patroon waarin het UU-bestuur te laat stukken aanlevert en soms wat al te soepel omgaat met andere informatierechten en -behoeften van raadsleden. 

Van Sas vroeg het UU-bestuur daarom meer rekening te houden met de U-raad. Hij legde klachten ook neer bij de Raad van Toezicht die bestuursleden kan aanspreken op dit soort zaken. Is er inmiddels verbetering te zien?, vragen we enkele maanden later aan de universitair hoofddocent van het University College.

“Eerlijk is eerlijk, het UU-bestuur heeft de hand in eigen boezem gestoken”, zegt Van Sas. “Voorzitter Anton Pijpers erkende dat hij te vaak toezeggingen deed die hij niet kon waarmaken. Tegenwoordig hoor je hem dus in vergaderingen zeggen dat hij eerst met een beleidsmedewerker moet overleggen voordat hij een reactie geeft of informatie belooft. En hij geeft dan ook aan welke vervolgstappen we kunnen verwachten. Dat geeft ons als raad meer houvast.”

Erwin van Sas, eigen foto

Maar …?
“Maar we blijven toch vaak met het gevoel zitten dat woord en daad uiteenlopen. Het UU-bestuur zegt wel de medezeggenschap belangrijk te vinden en serieus te nemen, maar in de praktijk zien we al minstens anderhalf jaar dat we in te veel gevallen niet tijdig en onvolledig op de hoogte worden gesteld van besluiten. Ook in de afgelopen maanden is het nog enkele keren gebeurd dat we op de vrijdag voor de vergadering van maandag stukken kregen toegestuurd.”

“Er is  een beleidsmedewerker aangesteld om de U-raad te helpen met het werven van nieuwe leden en het informeren van studenten en medewerkers over de verkiezingen die eraan komen. Dat is mooi, maar naar mijn mening heeft dat weinig zin als het UU-bestuur zijn eigen werkwijze niet verbetert en laat zien dat de raad ertoe doet.” 

Waarom loopt dit zo mis, denk je?
“Het lijkt erop dat het UU-bestuur het te druk heeft met alle geopolitieke uitdagingen en alle vragen die het vanuit de Nederlandse overheid en samenleving op zich af ziet komen, inclusief de bezuinigingen. Daardoor vergeten ze misschien dat de medezeggenschap op voorhand moet worden meegenomen als er bijvoorbeeld vanuit kostenbesparing wordt besloten dat universiteitsgebouwen eerder sluiten of dat honours programma’s stoppen, om maar iets te noemen.”

Vergeten …?
“Ik denk niet dat de medezeggenschap moedwillig wordt gepasseerd. Maar misschien is het wel zo dat beleidsafdelingen en bestuurders zo geleefd worden door die waan van de dag dat ze zich niet meer willen of kunnen openstellen voor de mening van een critical friend. Want dat zijn we hè? We zijn geen actieplatform of vakbond. We hebben allemaal hetzelfde doel voor ogen.”

Waarom vind je dit zo’n belangrijk punt?
“Het is frustrerend als je weinig tijd krijgt om stukken te lezen en voor te bespreken. Als je als raadslid op DUB of in het AD moet lezen over besluiten die zijn genomen. Of als debatten worden uitgesteld en belangrijke beslissingen daardoor steeds maar weer vooruit worden geschoven. Dat is gewoon niet goed voor de universiteit.

“Neem de richtlijn voor protesten op de universiteit. Daar gaat het nu al bijna twee jaar over. En nog steeds weten studenten en medewerkers, maar ook de organisatie, zelf niet precies op welke voorwaarden en manieren studenten mogen demonstreren aan deze universiteit. 

“Maar het beste voorbeeld is waarschijnlijk de discussie over het afschaffen van de honours programma’s. Daar is in het proces en communicatie heel veel misgelopen. Met als gevolg dat voor- en tegenstanders binnen en buiten de raad zich verschansten in schuttersputjes. Wie wil zich dan nog laten doodschieten? Niemand. Het gevolg is dat het besluit een jaar is uitgesteld en dat we het er volgend jaar opnieuw over gaan hebben. Onnodig naar mijn mening.”

Wat doet dit met raadsleden?
“Tja, die worden een beetje cynisch. Waarom zou je nog in de medezeggenschap willen zitten als je positie als medezeggenschapper klaarblijkelijk niet erkend wordt. Dan heeft je werk ook weinig toegevoegde waarde. Zelf heb ik ook lang moeten nadenken of ik me nog herkiesbaar wilde stellen voor de komende verkiezingen van mei. Uiteindelijk heb ik dat toch gedaan, omdat ik vind dat je in de moeilijke tijden die nu voor de universiteit zijn aangebroken niet moet weglopen voor je verantwoordelijkheid. En ik ben een polderaar, ik heb het geloof dat we er samen met het bestuur uit kunnen komen.”

Hoe zou dat volgens jou dan kunnen?
“Ik denk dat we het UU-bestuur ervan kunnen overtuigen dat de raad juist behulpzaam kan zijn om deze moeilijke tijden door te komen. We zien de goede wil van bestuursleden en ze doen veel dingen ook goed, maar ze maken het zichzelf lastiger door ons slecht te informeren. We zijn kritisch, maar ook constructief. Gebruik ons, zou ik zeggen. We zijn niet alleen een wettelijke verplichting.”

De klachten vanuit de Universiteitsraad over de informatievoorziening vanuit het UU-bestuur staan niet op zich. Eerder liet de Dienstraad van de Bestuursdienst van de universiteit in een opiniebijdrage op DUB al weten niet tevreden te zijn over de manier waarop zij wordt meegenomen in de besluitvorming. Tegelijkertijd hangen ook de vakbonden aan de bel. Zij willen graag een eigen plek op het universitaire intranet. Die plek is volgens hen toegezegd, maar laat nog steeds op zich wachten.

Opvallend is dat de Raad van Toezicht in de vacaturetekst voor de nieuwe collegevoorzitter expliciet vermeldt dat er van de opvolger van de vertrekkende Anton Pijpers wordt verwacht dat ze de Universiteitsraad goed en tijdig zullen informeren. Eerder werd dit ook al benadrukt in de vacature voor de nieuwe rector die uiteindelijk leidde tot de benoeming van Wilco Hazeleger.

In een reactie zegt het UU-bestuur "intensief" met de U-raad in gesprek te zijn over dit thema. "Er lopen al verschillende acties om processen te verbeteren. Het bestuur zet die gesprekken graag voort.”