Verbreek als universiteit de formele banden met gezelligheidsverenigingen
Zo lang er studentengezelligheidsverenigingen bestaan, is er al discussie over de ontgroening en het gedrag van leden. De laatste jaren treedt er een ritueel proces in gang. De universiteit dreigt met financiële en ceremoniële maatregelen. De vereniging stelt een intern onderzoek in en doet daar verslag van. De universiteit neemt er genoegen mee en de banden worden hersteld. Tot het volgende incident.
Gedragscodes lijken niet te werken
De Universiteit Utrecht probeert al jaren op verschillende manieren het gedrag van de studentengezelligheidsverenigingen te beïnvloeden. In 2003 kwam er een gedragscode voor de ontgroening die de laatste jaren aangeduid wordt met de minder beladen term kennismakingstijd. De gedragscode wordt uitgebreid en gaat nu gelden voor het gehele jaar. Daarnaast probeert de UU de verenigingen mee te krijgen in haar duurzame en internationaliseringsambities. Ondertussen gaat er jaarlijks zo’n 300.000 euro naar de Utrechtse gezelligheid.
Alle maatregelen, afspraken en overleggen ten spijt, lijkt er geen einde te komen aan misstanden binnen verenigingen. Zo kwam Unitas recent in opspraak nadat een mail vol seksistisch en racistisch taalgebruik ook aan de Volkskrant werd gestuurd. Unitas schorste het lid en daarmee was voor de UU de zaak afgedaan. Het is dat deze mail bij de krant terecht kwam, maar gebeurt er binnen de verenigingen niet veel vaker iets waarmee de universiteit niet geassocieerd wenst te worden die de media niet bereiken?
Gebrek aan transparantie maakt controle moeilijk
De universiteit subsidieert gezelligheidsverenigingen omdat ze worden gezien als een plek waar studenten zich ook academisch ontwikkelen. Binnen een vereniging lopen studenten rond die verschillende opleidingen volgen en samen activiteiten ontplooien die hen allerlei ervaringen laten opdoen die van pas kunnen komen voor de studie of de maatschappelijk carrière tijdens of na afstuderen. Op zich mooie doelstellingen, maar door het besloten karakter van de verenigingen weet je nooit precies wat er achter hun gesloten deuren gebeurt.
Bij misstanden wordt vanwege de formele banden ook meteen de beschuldigende vinger naar de universiteit gewezen. De verenigingen die in opspraak komen, beloven steeds beterschap. Toch lijkt er niet echt iets te veranderen. Omdat er geen goed zicht en geen goede controle mogelijk is op gezelligheidsverenigingen wordt het tijd dat de UU de officiële banden met hen verbreekt.
Meer geld voor andere verenigingen
Dat biedt ook nieuwe mogelijkheden voor de verenigingen, zoals meer vrijheid. Ze komen op die manier immers op eigen benen te staan en hoeven niet meer te voldoen aan universitaire eisen. Zo kan de vereniging de speeltuin voor studenten zijn die het wil zijn, waar leden zich nog steeds kunnen ontwikkelen en ontplooien en een netwerk kunnen opbouwen voor de rest van hun leven. Enige verantwoordelijke voor het gedrag van haar leden is het verenigingsbestuur.
De universiteit kan haar energie en geld dan steken in de vele andere studentenorganisaties die de UU rijk is. Organisaties die transparanter en minder besloten zijn en ook een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van studenten buiten de collegezalen. Ook deze clubs zijn overigens niet van onbesproken gedrag. Vorig jaar nog werd de studievereniging van Aardwetenschappen op de vingers getikt vanwege seksistische liederen. Een cultuurverandering is bij sommige van deze verenigingen dus ook nodig, maar deze clubs staan zo dichtbij de opleiding dat snel gecorrigeerd kan worden.